پرش به محتوا

حادثه جینگ کانگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

حادثه جینگ کانگ (چینی :靖康事變؛ پین یین: Jìngkāng shì biàn)، همچنین به عنوان تحقیر جینگ کانگ (چینی :靖康之恥؛ پین یین: Jìngkāng zhī chǐ)شناخته می‌شود. قسمتی از تهاجمات و جنایات بود که در سال ۱۱۲۷ در طول جنگ‌های جین و سونگ رخ داد، زمانی که نیروهای سلسله جین به رهبری جورچن کاخ‌های امپراتوری را در بیان جینگ (پایتخت سلسله کایفنگ امروزی) محاصره و غارت کردند.[۱] نیروهای جین، فرمانروای سونگ شمالی، امپراتور چینزونگ، همراه با پدرش، امپراتور بازنشسته هویزونگ، و بسیاری از اعضای خانواده امپراتوری امپراتور تایزونگ و مقامات دربار امپراتوری سونگ را دستگیر کردند. غیرنظامیان سونگ معمولی در بیان‌جینگ که در محله غیر امپراتوری زندگی می‌کردند، پس از اینکه مجبور شدند باج‌های هنگفتی به جین بپردازند، زنده ماندند.[۲]

حادثه جینگ کانگ
بخشی از نبرد سونگ و جین
تاریخژانویه سال ۱۱۲۷
موقعیت
بیان جینگ(کایفنگ امروزی) در استان هنان
نتایج پیروزی دودمان جین
تغییرات
قلمرو
پایتخت و دربار امپراتوری دودمان سونگ تسلیم امپراتوری جین شد
طرف‌های درگیر
دودمان سونگ شمالی دودمان جین
فرماندهان و رهبران
امپراتور چینزونگ امپراتور تائی زونگ(جین)
قوا
حدود ۲۰۰۰۰۰ هزار نفر (در طول محاصره دوم به ۷۰۰۰۰ کاهش یافت) حدود ۱۰۰۰۰۰ هزار نفر (در طول محاصره دوم به ۱۵۰۰۰۰ هزار نفر افزایش یافت)
تلفات و خسارات
باج گذاری دربار امپراتوری برای زنده ماندن پس از سقوط کایفنگ نامشخص

این رویداد نشان دهنده فروپاشی سلسله سونگ شمالی بود که در ابتدا بیشتر مناطق چین را کنترل می‌کرد. بسیاری از اعضای خانواده امپراتوری سونگ، به ویژه ژائو گو (امپراتور گائوزونگ)، موفق به فرار به جنوب چین شدند، و در آنجا سلسله سونگ (که در تاریخ‌نگاری به عنوان سلسله سونگ جنوبی شناخته می‌شود) در پایتخت جدید، لینان (هانگژو کنونی) دوباره تأسیس کردند. این رویداد همچنین کمک زیادی به بازگشت فرزندان امپراتور تایزو به خط جانشینی کرد، زیرا اکثر فرزندان امپراتور تایزونگ از دنیا رفتند. خود امپراتور گائوزونگ نیز نتوانست وارثی داشته باشد. این رویداد به عنوان (حادثه جینگ کانگ) شناخته می‌شود زیرا در دوران جینگ کانگ و در دوره سلطنت امپراتور چینزونگ رخ داد.

پیش زمینه

[ویرایش]

در سال ۱۱۲۰، تحت اتحادی در دریا، سلسله‌های جین و سونگ توافق کردند که یک اتحاد نظامی علیه سلسله لیائو تشکیل دهند و در صورت پیروزی، سرزمین‌های لیائو را تقسیم کنند. جین بخش بزرگی از سرزمین شمالی را به دست می‌آورد و سونگ بخش کوچکتری را در منطقه جنوبی به نام شانزده استان به دست خواهد آورد.

ارتش سونگ به رهبری تانگ گوان به سمت مرز سونگ و لیائو حرکت کرد ولی پشت جنگل دفاعی که سونگ از زمان سلطنت امپراتور تایزو در اختیار داشت حفظ، متوقف شد. برای عبور از آنجا، تانگ گوان به سربازان دستور داد تا جنگل را پاکسازی کنند و به سوی خاک لیائو ادامه دهند.[۳]

سپس ارتش جین پایتخت لیائو شانگ‌جینگ را غارت کرد و به سلسله لیائو پایان داد. با این حال ارتش سونگ در جنوب، حتی نتوانست به مواضع دفاعی لیائو نفوذ کند و پس از آن ارتش توسط نیروهای باقی مانده لیائو شکست خورد. این امر محدودیت‌های ارتش سونگ و همچنین فساد و ناکارآمدی دربار امپراتوری سونگ را آشکار کرد. در پایان جنگ، جین کنترل تمام مناطق سابق لیائو را به دست گرفت.

پس از سقوط سلسله لیائو، سلسله سونگ طبق وعده خود، ۱۶ استان را خواستار شد. سلسله جین زمین‌ها را به قیمت ۳۰۰۰۰۰ طاق ابریشم و ۲۰۰۰۰۰ اونس نقره فروخت. این قیمت بسیار سخاوتمندانه در نظر گرفته شد زیرا این ادای احترامی بود که دودمان سونگ از زمان معاهده چانیوان در سال ۱۰۰۵ سالانه به لیائو می‌پرداخت.

مقدمه جنگ

[ویرایش]

بر اساس تاریخ بیست و چهار، در سال ۱۱۲۳، سه سال پس از سقوط لیائو، ژنرال جین ژانگ جوئه (張覺) به سلسله سونگ فرار کرد. او فرماندار استان پینگ‌ژو (ژون‌هوا کنونی) تحت کنترل جین بود که در داخل دیوار بزرگ قرار داشت، اما در میان شانزده استان به حساب نمی‌آمد. با این وجود، دربار امپراتوری سونگ در ابتدا از این فرار استقبال کرد و به ژانگ جوئه عنوان و سرزمین افتخاری اعطا کرد. از سوی دیگر، سلسله جین، ارتش کوچکی را با هدف سرنگونی ژانگ جوئه فرستاد، اما توسط نیروهای ژانگ جوئه شکست خوردند.[۴]

در سال ۱۱۲۳ یا ۱۱۲۴ (سوابق متفاوت است)، جین سفیرانی را برای ژانگ جوئه فرستاد و سه شهر سونگ را غارت کرد. وانگ آن‌ژونگ (یک ژنرال سونگ) وحشت زده، فردی را که شبیه ژانگ جوئه بود، کشت و سرش را برای جین فرستاد.[۵] جین متوجه شد که این یک نیرنگ است و دوباره به سونگ حمله‌ور شد. ژانگ جوئه در نهایت در زمستان همان سال اعدام شد. اما این رخداد خیلی دیر اتفاق افتاد از این رو در پاییز سال ۱۱۲۵، امپراتور تایزونگ از سلسله جین دستوری برای انجام یک حمله تمام عیار به سرزمین‌های سونگ صادر کرد.[۶]

منابع

[ویرایش]
  1. Coblin, W. South (2002). "Migration History and Dialect Development in the Lower Yangtze Watershed". Bulletin of the School of Oriental and African Studies. 64 (3): 533. doi:10.1017/s0041977x02000320 (inactive 1 November 2024).
  2. "Twenty – Four Histories, History of Liao" 《遼史·天祚帝本纪》:『金人克三州,始來索倉,王安中諱之。索急,斬一人貌類者去。金人曰,非倉也,以兵來取。安中不得已,殺倉,函其首送金。』 ("After Jin troops sacked three cities, Jin sent diplomats for Zhang Jue. Panicking, Wang Anzhong (a Song general) killed someone who looked like Zhang Jue and sent the head to Jin. The Jin realized it was a ruse and attacked Song
  3. Chen, Yuan Julian (July 2018). "Frontier Fortification, and Forestation: Defensive Woodland on the Song-Liao Border in the Long Eleventh Century". Journal of Chinese History. 2 (2): 313–334. doi:10.1017/jch.2018.7. ISSN 2059-1632. S2CID 133980555.
  4. "Twenty – Four Histories, History of Jin" 《金史·太宗本纪》:『十一月壬子,命宗望問闍母罪,以其兵討張覺。』 ("November of 壬子 year, the [Jin] emperor sent troops for Zhang Jue's defection.")
  5. "Twenty – Four Histories, History of Liao" 《遼史·天祚帝本纪》:『金人克三州,始來索倉,王安中諱之。索急,斬一人貌類者去。金人曰,非倉也,以兵來取。安中不得已,殺倉,函其首送金。』 ("After Jin troops sacked three cities, Jin sent diplomats for Zhang Jue. Panicking, Wang Anzhong (a Song general) killed someone who looked like Zhang Jue and sent the head to Jin. The Jin realized it was a ruse and attacked Song again.")
  6. "Twenty – Four Histories, History of Liao" 《遼史·天祚帝本纪》:『金人克三州,始來索倉,王安中諱之。索急,斬一人貌類者去。金人曰,非倉也,以兵來取。安中不得已,殺倉,函其首送金。』 ("After Jin troops sacked three cities, Jin sent diplomats for Zhang Jue. Panicking, Wang Anzhong (a Song general) killed someone who looked like Zhang Jue and sent the head to Jin. The Jin realized it was a ruse and attacked Song again.")