پرش به محتوا

جنگ ویتنام و کامبوج

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جنگ ویتنام و کامبوج
بخشی از جنگ سوم هندوچین و جنگ سرد

ورود سربازان ویتنام به پنوم‌پن در ژانویه ۱۹۷۹
تاریخ۲۵ دسامبر ۱۹۷۸ – ۲۶ سپتامبر ۱۹۸۹
(۱۰ سال، ۹ ماه و ۱ روز)
موقعیت
نتایج

پیروزی ویتنام

طرف‌های درگیر
کمپوچیای دمکراتیک (1979-1982)
بعد از حمله:
CGDK (۱۹۸۲–۱۹۹۰)  تایلند (درگیری مرزی)
 ویتنام
FUNSK
بعد از حمله:
1979–1989:
 ویتنام
جمهوری خلق کمپوچیا
1989–1991:
دولت کامبوج
فرماندهان و رهبران
پل پوت
خیو سامفان
Ieng Sary
Son Sann
Dien Del
نوردوم سیهانوک
پریم تینسولانوندا
چاتیچای چونهاوان
له یوئن
ترونگ شینه
نگوین وان لین
Văn Tiến Dũng
له دوک آنه
هنگ سامرین
هون سن
Pen Sovan
Chea Sim
قوا
1979: 73,000[۱۰]
۱۹۸۹: ۳۰٬۰۰۰
۱۵۰٬۰۰۰–۲۰۰٬۰۰۰ سرباز ویتنامی[۱۱]
۱٬۰۰۰ سرباز لائوسی (1988)[۱۲]
تلفات و خسارات

۱۹۷۵–۱۹۷۹:
~۱۵٬۰۰۰ کشته[۱۳]

۱۹۷۹–۱۹۸۹: نامشخص
۱۹۷۵–۱۹۷۹:
10,000 کشته[۱۳]
۱۹۷۹–۱۹۸۹:
ویتنام:
15,000+[۱۴]–25,300[۱۵] کشته
۳۰٬۰۰۰ زخمی[۱۴]
کامبوج:
نامشخص
مجموع: ۲۵٬۰۰۰–۵۲٬۰۰۰ کشته[۱۶]
۲۰۰٬۰۰۰+ غیر نظامی کامبوجی کشته شدند[۱۷]
(غیر از تلفات قحطی کامبوج)
۳۰٬۰۰۰+ شهروند ویتنامی کشته شدند (1975–1978)[۱۶]

جنگ ویتنام و کامبوج (خمر: សង្គ្រាមកម្ពុជា-វៀតណាម) یک درگیری مسلحانه بین کمپوچیای دمکراتیک (تحت حاکمیت خمرهای سرخ) و جمهوری سوسیالیستی ویتنام بود. این جنگ با حمله ارتش انقلابی کمپوچیا به مرزهای ویتنام آغاز شد و ویتنام در ۲۵ دسامبر ۱۹۷۸ وارد جنگ تمام عیار با کمپوچیا شد. سرانجام این جنگ اشغال کامبوج توسط ویتنام و برکناری حزب کمونیست کامبوج از قدرت بود.

منابع

[ویرایش]
  1. "Opinion | Thailand Bears Guilt for Khmer Rouge". نیویورک تایمز. March 24, 1993.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Richardson, Michael. "Singaporean Tells of Khmer Rouge Aid". اینترنشنال نیویورک تایمز. Archived from the original on 2018-06-12. Retrieved 29 June 2018.
  3. "How Thatcher gave Pol Pot a hand". New Statesman. Archived from the original on 2018-06-12. Retrieved 29 June 2018.
  4. "Butcher of Cambodia set to expose Thatcher's role". The Guardian. 9 January 2000. Archived from the original on 2018-06-12. Retrieved 29 June 2018.
  5. Allegations of United States support for the Khmer Rouge
  6. "Reagan Vows to Support Sihanouk's Forces". The New York Times. 12 October 1988. Retrieved 8 June 2020.
  7. "Diplomats Recall Cambodia After the Khmer Rouge". The Cambodia Daily. 5 April 2003. Archived from the original on 29 March 2019. Retrieved 29 June 2018.
  8. Weiss, Thomas G.; Evans, Gareth J.; Hubert, Don; Sahnoun, Mohamed (2001). The Responsibility to Protect: Report of the International Commission on Intervention and State Sovereignty. International Development Research Centre (Canada). p. 58. ISBN 978-0-88936-963-4. Retrieved 29 June 2018.
  9. "When Moscow helped topple the Khmer Rouge". www.rbth.com. March 19, 2016.
  10. Morris, p.  103.
  11. Thayer, p.  10.
  12. Vientiane accuses Thailand of trying to annex part of Laos (Archive), UPI, Jan 23, 1988. Accessed Nov 22, 2019.
  13. ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ Khoo, p. 127
  14. ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ Vietnamese sources generally offer contradictory figures, but Vietnamese General Tran Cong Man stated that at "least 15,000 soldiers died and another 30,000 were wounded in the ten-year long Cambodian campaign"—so the figures do not include the casualties from the period between 1975 and 1979. Thayer, 10
  15. SIPRI Yearbook: Stockholm International Peace Research Institute
  16. ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ Clodfelter, p.  627.
  17. Clodfelter, p. 627: 100,000 کشته by Vietnamese and Khmer Rouge military operations in 1978–1979, and 100,000 killed in the insurgency phase.

پیوند به بیرون

[ویرایش]