جنگ دوم چین و ژاپن
جنگ دوم چین و ژاپن به درگیری‌های نظامی بین دو کشور چین و ژاپن در بازه‌ٔ زمانی ۷ ژوئیهٔ ۱۹۳۷ تا ۹ سپتامبر ۱۹۴۵ گفته می‌شود. در سال‌هایی از این جنگ گسترده، چینی‌ها از کشورهای آلمان، شوروی و آمریکا کمک دریافت می‌کردند. با یورش نیروهای ژاپنی به پرل هاربر در سال ۱۹۴۱ میلادی، جنگ بین ژاپن و چین به بخشی از جنگ جهانی دوم در جبههٔ جنگ اقیانوس آرام تبدیل شد.
درست است که از یک سو می‌توان "جنگ دوم چین و ژاپن" را بخشی از جنگ جهانی دوم در نظر گرفت، اما اکثر مورخین و پژوهشگران بر این باورند که جنگ جهانی دوم در ماه می سال ۱۹۳۹ میلادی آغاز شد، هنگامی که آلمان نازی، کشور لهستان را اشغال کرد و به دنبال آن، فرانسه و امپراتوری بریتانیا به آلمان نازی اعلان جنگ کردند. جنگ بین ژاپن و چین، بزرگترین جنگ در آسیا در سدهٔ بیستم بود.[۱] نیمی از تلفات جنگ اقیانوس آرام در نتیجه درگیری بین ژاپن و چین رخ داد. این درگیری سرانجام با تسلیم شدن ژاپن در جنگ جهانی دوم به پایان رسید.
این جنگ در پی سال‌ها سیاست‌های امپریالیستی ژاپن رخ داد.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Bix, Herbert P. (1992), "The Showa Emperor's 'Monologue' and the Problem of War Responsibility", Journal of Japanese Studies 18 (2): 295–363, doi:10.2307/132824
|
