جنگ دوم چین و ژاپن
جنگ دوم چین و ژاپن به درگیری‌های نظامی بین دو کشور چین و امپراتوری ژاپن در بازه‌ٔ زمانی ۷ ژوئیهٔ ۱۹۳۷ تا ۹ سپتامبر ۱۹۴۵ گفته می‌شود. در سال‌هایی از این جنگ گسترده، چینی‌ها از کشورهای آلمان، شوروی و آمریکا کمک دریافت می‌کردند. با یورش نیروهای ژاپنی به پرل هاربر در سال ۱۹۴۱ میلادی، جنگ بین چین و امپراتوری ژاپن به بخشی از جنگ جهانی دوم در جبههٔ جنگ اقیانوس آرام تبدیل شد.
درست است که از یک سو می‌توان "جنگ دوم چین و ژاپن" را بخشی از جنگ جهانی دوم در نظر گرفت، اما اکثر مورخین و پژوهشگران بر این باورند که جنگ جهانی دوم در ماه می سال ۱۹۳۹ میلادی آغاز شد، هنگامی که آلمان نازی، کشور لهستان را اشغال کرد و به دنبال آن، فرانسه و امپراتوری بریتانیا به آلمان نازی اعلان جنگ کردند. جنگ بین چین و امپراتوری ژاپن، بزرگترین جنگ در آسیا در سدهٔ بیستم بود.[۱] نیمی از تلفات جنگ اقیانوس آرام در نتیجه این جنگ رخ داد. این جنگ سرانجام با تسلیم شدن امپراتوری ژاپن در جنگ جهانی دوم به پایان رسید.
این جنگ در پی سال‌ها سیاست‌های امپریالیستی امپراتوری ژاپن رخ داد.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Bix, Herbert P. (1992), "The Showa Emperor's 'Monologue' and the Problem of War Responsibility", Journal of Japanese Studies, 18 (2): 295–363, doi:10.2307/132824
