پرش به محتوا

جنوب چین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
قرمز تیره: ۳ استان از جنوبی‌ترین استان‌های چین که معمولاً به عنوان جنوب چین در نظر گرفته می‌شوند.
قرمز متوسط: جنوب چین طبق تعریف ۱۹۴۹–۱۹۴۵
قرمز روشن: جنوب چین (منطقه بسیار گسترده‌تر))

جنوب چین (پین‌یین: Huá'nán�) منطقه‌ای جغرافیایی و فرهنگی است که جنوبی‌ترین قسمت چین را در بر می‌گیرد. معنای دقیق جنوب چین با زمینه متفاوت است. یکی از ویژگی‌های قابل توجه جنوب چین در مقایسه با بقیه چین این است که زبان مادری اکثر شهروندان آن چینی معیار نیست. کانتونی رایج‌ترین زبان در این منطقه است، در حالی که منطقه گوانگشی بیشترین تمرکز اقلیت‌های قومی چین را در خود جای داده است.

تقسیمات کشوری

[ویرایش]
GB[۱] ISO 3166-2:CN[۲] استان نام چینی مرکز جمعیت تراکم مساحت مخفف/نماد
GD ۴۴ گوانگ‌دونگ 广东省
Guǎngdōng Shěng
Gwong2dung1 Saang2
گوانگ‌ژو ۱۰۴٬۳۰۳٬۱۳۲ ۵۷۹٫۴۶ ۱۸۰٬۰۰۰
Yuè
GX ۴۵ گوانگشی 广西壮族自治区
Guǎngxī Zhuàngzú Zìzhìqū
Gwong2sai1 Zong3zuk6 Zi6zi6keoi1
ناننینگ ۴۶٬۰۲۶٬۶۲۹ ۱۹۵٫۰۲ ۲۳۶٬۰۰۰
Guì
HI ۴۶ هاینان 海南省
Hǎinán Shěng
Háinâm Téng
هایکو ۸٬۶۷۱٬۵۱۸ ۲۵۵٫۰۴ ۳۴٬۰۰۰
Qióng
HK ۹۱ هنگ کنگ 香港特别行政区
Xiānggǎng Tèbié Xíngzhèngqū
Hoeng2gong1 Dak6bit6 Hang4zing3keoi1
Tamar 7,061,200 6,396.01 1,104
Gǎng
MC ۹۲ ماکائو 澳门特别行政区
Àomén Tèbié Xíngzhèngqū
Ou3mun2 Dak6bit6 Han4zing3keoi1
ماکائو ۵۵۲٬۳۰۰ ۱۹٬۰۴۴٫۸۲ ۲۹
Ào

شهرهای با مساحت شهری بیش از یک میلیون نفر

[ویرایش]

مراکز استان‌ها به صورت پررنگ نوشته شده‌اند.

# شهر مساحت شهری[۳] مساحت بخش[۳] املاک شهری[۳] استان تاریخ سرشماری
۱ شنژن ۱۰٬۳۵۸٬۳۸۱ ۱۰٬۳۵۸٬۳۸۱ ۱۰٬۳۵۸٬۳۸۱ GD ۲۰۱۰-۱۱-۰۱
۲ گوانگ‌ژو ۹٬۷۰۲٬۱۴۴ ۱۱٬۰۷۱٬۴۲۴ ۱۲٬۷۰۱٬۹۴۸ GD ۲۰۱۰-۱۱-۰۱
۳ دونگوان ۷٬۲۷۱٬۳۲۲ ۸٬۲۲۰٬۲۰۷ ۸٬۲۲۰٬۲۰۷ GD ۲۰۱۰-۱۱-۰۱
۴ هنگ کنگ ۷٬۰۷۱٬۵۷۶ ۷٬۰۷۱٬۵۷۶ ۷٬۰۷۱٬۵۷۶ HK ۲۰۱۱-۰۶-۳۰[۴]
۵ فوشان ۶٬۷۷۱٬۸۹۵ ۷٬۱۹۷٬۳۹۴ ۷٬۱۹۷٬۳۹۴ GD ۲۰۱۰-۱۱-۰۱
۶ شانتو ۳٬۶۴۴٬۰۱۷ ۵٬۳۲۹٬۰۲۴ ۵٬۳۸۹٬۳۲۸ GD ۲۰۱۰-۱۱-۰۱
۷ ژونگشان ۲٬۷۴۰٬۹۹۴ ۳٬۱۲۱٬۲۷۵ ۳٬۱۲۱٬۲۷۵ GD ۲۰۱۰-۱۱-۰۱
۸ ناننینگ ۲٬۶۶۰٬۸۳۳ ۳٬۴۳۴٬۳۰۳ ۶٬۶۵۸٬۷۴۲ GX ۲۰۱۰-۱۱-۰۱
۹ هویژو ۱٬۸۰۷٬۸۵۸ ۲٬۳۴۴٬۶۳۴ ۴٬۵۹۸٬۴۰۲ GD ۲۰۱۰-۱۱-۰۱
۱۰ هایکو ۱٬۵۱۷٬۴۱۰ ۲٬۰۴۶٬۱۷۰ ۲٬۰۴۶٬۱۷۰ HI ۲۰۱۰-۱۱-۰۱
۱۱ ژیانگمن ۱٬۴۸۰٬۰۲۳ ۱٬۸۲۲٬۶۱۴ ۴٬۴۵۰٬۷۰۳ GD ۲۰۱۰-۱۱-۰۱
۱۲ لیوژوو ۱٬۴۱۰٬۷۱۲ ۱٬۴۳۶٬۵۹۹ ۳٬۷۵۸٬۷۰۴ GX ۲۰۱۰-۱۱-۰۱
۱۳ جوهای ۱٬۳۶۹٬۵۳۸ ۱٬۵۶۲٬۵۳۰ ۱٬۵۶۲٬۵۳۰ GD ۲۰۱۰-۱۱-۰۱
۱۴ ژانژیانگ ۱٬۰۳۸٬۷۶۲ ۱٬۶۱۱٬۸۶۸ ۶٬۹۹۴٬۸۳۲ GD ۲۰۱۰-۱۱-۰۱
۱۵ ماکائو ۵۵۲٬۵۰۳ ۵۵۲٬۵۰۳ ۵۵۲٬۵۰۳ MO ۲۰۱۱-۰۸-۱۲[۵]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. GB/T 2260 codes for the provinces of China
  2. ISO 3166-2:CN (سازمان بین‌المللی استانداردسازی ایزو ۳۱۶۶–۲ codes for the provinces of China)
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ 国务院人口普查办公室; 国家统计局人口和社会科技统计司, eds. (2012). 中国2010年人口普查分县资料. Beijing: 中国统计出版社 [China Statistics Press]. ISBN 978-7-5037-6659-6.
  4. Census and Statistics Department, ed. (2012). 香港2011年人口普查 – 主要報告. Hong Kong: Government Logistics Department.
  5. Direcção dos Serviços de Estatística e Censos, Macau (2012). 15th Macau Census (2011). Macau: Direcção dos Serviços de Estatística e Censos.