جنبش جلیقه‌زردها
| جنبش جلیقه زردها | |
|---|---|
.jpg) | |
| تاریخ | ۱۷ نوامبر ۲۰۱۸-اکنون با انتشار یک فراخوان در روزنامه |
| موقعیت | |
| علت(ها) | افزایش نرخ سوخت خودرو و پایین آمدن توان خرید فشار اقتصادی به قشر متوسط جامعه |
| روش‌ها |
|
| تعداد | |
آمار شرکت کنندگان:
بازداشت شدگان:
| |
| تلفات | |
| مرگ(ها) | ۱۰ نفر |
| زخمیان | ۸۸۵ تا ۲۹ نوامبر ۲۰۱۸ (معترض، پلیس و رهگذر) |
جنبش جلیقه زردها (فرانسوی: Le Mouvement des Gilets jaunes) یک جنبش اعتراضی با مرکزیت پاریس فرانسه است که به سرعت به کشورهای دیگری همچون بلژیک، هلند و عراق گسترش یافت.[۱][۲] که در روز شنبه ۱۷ نوامبر ۲۰۱۸ شروع شد. جلیقه زردها با مسدود کردن جاده‌ها باعث هرج و مرج ترافیکی شدند. این تظاهرات در اعتراض به افزایش قیمت سوخت و مالیات‌ها به وجود آمد.[۳][۴] بعدها اعتراضات به سیاست‌های کلی دولت امانوئل مکرون سوق پیدا کرد و عده‌ای خواستار استعفا وی شدند.[۵] به گفته روزنامه‌های فرانسوی، جلیقه زردها، حکومت را در مقابل نوعی از بحران قرار داده‌اند که در فرانسه سابقه تاریخی ندارد. این جنبش اعتراضی که نَه رهبری معینی دارد و نَه سازماندهی آشکاری که بتوان معرفی کرد و با آن به مذاکره پرداخت؛ توان سازمان دهی تظاهرات ۲۹۰ هزار نفری ۱۷ نوامبر را دارد.[۶] دور جدید اعتراض‌ها در هفته دوم ماه ژانویه ۲۰۱۹ شروع شد و بنابر برخی گزارش‌ها تعداد معترضین در ۱۲ ژانویه به ۸۴ هزار تن در سراسر فرانسه می‌رسید.[۵]
آغاز[ویرایش]
پریسیلیا لودوسکی، زن راننده جوان ۳۲ ساله، که در یکی از حومه‌های دور پاریس زندگی می‌کند، ماه مه برای کاهش قیمت سوخت در پمپ بنزین‌های فرانسه کمپین و توماری روی اینترنت منتشر کرد و از مردم خواست آن را امضا کنند. او در درخواست خود نوشته بود قیمت بنزین و گازوئیل به‌طور مرتب از طرف دولت افزایش می‌یابد. این درخواست اینترنتی لودوسکی اما تا ماه اکتبر ۲۰۱۸ توجه کسی را جلب نکرد. تا اینکه در 22 ماه اکتبر روزنامه پاریزین گزارشی دربارهٔ این اقدام راننده منتشر کرد. پس از این گزارش شمار زیادی این درخواست کاهش قیمت سوخت را امضا کردند. همزمان شماری از کاربران فیسبوک، برای حمایت از این خواست، گروهی با عنوان بلوکاژ ملی مخالف افزایش قیمت سوخت تشکیل دادند. برخی شهروندان هم به صورت خودجوش گروه‌های محلی سازماندهی کردند. شماری از کشاورزان هم در شبکه‌های اجتماعی فیلم‌ها و کلیپ‌هایی از خودشان منتشر کردند و در آن از شرایط سختی زندگی‌شان گفتند.[۷]
قیمت سوخت دیزل در سال ۲۰۱۸، در فرانسه ۱۶٪ رشد داشته‌است. افزایش قیمت سوخت بنزین و سوخت دیزل و همزمان با برنامه‌ریزی برای افزایش مالیات در سال ۲۰۱۹ مردم را خشمگین کرده‌است.[۸] رئیس‌جمهور فرانسه امانوئل مکرون فشار خشم معترضان را به خاطر گسترش سیاست‌هایی که تحت دولت فرانسوا اولاند اجرا شده‌است، تحمل می‌کند.
جلیقه زرد[ویرایش]
بر اساس قانون فرانسه که در سال ۲۰۰۸ تصویب شد، در تمام خودروهای این کشور باید یک جلیقه زرد وجود داشته باشد تا اگر مشکل و خرابی برای آن خودرو پیش آمد راننده با پوشیدن این جلیقه منتظر کمک بماند. خودروهای فاقد این جلیقه ۱۵۳ دلار جریمه می‌شوند.
سازماندهی[ویرایش]
جلیقه زردها هیچ رهبری ندارند و در شبکه‌های اجتماعی همدیگر را پیدا می‌کنند و مرکز هماهنگ آنان همین شبکه‌های اجتماعی است. سایت‌هایی مانند فیسبوک، توئیتر از جمله شبکه‌های اجتماعی هماهنگی این جنبش است.
تظاهرات[ویرایش]
تظاهرات در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۸ با جذب ۳۰۰ هزار نفر از اطراف فرانسه شروع شد. معترضان موانع را ساختند و خیابان‌ها را مسدود کردند. تظاهرات در ۴ روز آینده با کاهش تعداد ادامه داشت و حدود ۱۰ هزار نفر در روز ۲۰ نوامبر هنوز در مسدود کردن جاده‌ها حضور داشتند.[۹]
دامنه تظاهرات به بلژیک هم کشیده شده‌است و مردم معترض در این کشور نیز به اعتراض علیه گرانی قیمت سوخت در این کشور برخاستند. همچنین کم‌تر از یک ماه پیش از سالگرد آغاز انقلاب مصر، فروش جلیقه‌های زرد در این کشور با محدودیت و نظارت پلیس مواجه شد.[۱۰]
اعتراضات جلیقه زردها برای ششمین هفته در فرانسه ادامه یافت و معترضان در ۲۰۰ نقطه این کشور از جمله در گذرگاه‌های مرزی با کشورهای بلژیک، ایتالیا، اسپانیا و آلمان تجمع و اقدام به بستن مسیر تردد تریلی‌ها کردند. این تظاهرات در پاریس که مانند گذشته در خیابان شانزلیزه صورت گرفته بود، با مداخله شدید پلیس مواجه شد و بنابر اعلام وزارت کشور فرانسه در جریان اعتراضات این روز، ۱۴۲ نفر از تظاهرات‌کنندگان از جمله «اریک درو» از رهبران جلیقه‌زردها دستگیر شدند.[۱۱]
هفتمین شنبه اعتراضات جلیقه زردها در روز ۲۹ دسامبر با بسیج گستردهٔ معترضان در سراسر فرانسه از جمله شهرهای پاریس، مارسی، لیون، تولوز و بوردو ادامه یافت. در شهر مارسی شماری از خیابان‌ها بسته شدند و درگیری‌هایی در برخی شهرها از جمله پاریس، نانت و روئان میان پلیس و شماری از معترضان روی داد.[۱۲] در شهر مارسی نزدیک به هزار نفر ضمن تجمع در اطراف بنای «طاق پیروزی» شعار استعفای امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه را سر داده و خواستار برگزاری همه‌پرسی شدند. دولت فرانسه پس از این اعتراضات تلاش برای تدوین قانونی داشت که نقاب زدن و خشونت در اعتراضات را ممنوع می‌کرد؛ و از افرادی که به تعبیر دولت «دردسرسازان» خطاب می‌شدند برای کسانی که اموالشان در اعتراضات نابود شده غرامت بگیرد.[۱۳]
تلفات[ویرایش]
اعتراضات جلیقه‌زردها در فرانسه ۱۱ کشته برجای گذاشته و طی آن ۲۴۹۵ تن زخمی شده‌اند.[۱۴]هزینه خسارت‌های وارده تا ۱٫۵ میلیون یورو، برآورد شده‌است.[۱۵]
نتایج[ویرایش]
افزایش اعتراض‌ها منجر به عقب‌نشینی دولت فرانسه در برابر معترضان شد. ادوار فیلیپ، نخست‌وزیر فرانسه در ۱۲ آذر/قوس ۱۳۹۷ اعلان کرد که دولت افزایش مالیات بر سوخت را برای شش ماه به حالت تعلیق می‌آورد به همچنین افزایش قیمت برق و گاز هم معلق می‌شود. همچنین اعلام کرد که از ۱۵ دسامبر ۲۰۱۸ تا آخر همان ماه دربارهٔ مالیات و هزینه‌های دولتی «مشاوره عمومی» انجام خواهد شد.[۱۶] امانوئل ماکرون در ۹ قوس/آذر ۱۳۹۷ در یک برنامه زنده وعده داد که حداقل حقوق ۱۰۰ یورو افزایش خواهد یافت و افزایش مالیات افراد بازنشستگان کم درآمد لغو می‌شود. همچنین کارفرمایان را موظف کرد که پاداشی معاف از مالیات به کارمندان خود بپردازد.[۱۷]
سالگرد[ویرایش]
دو تظاهرات بزرگ در ۲۱ نوامبر ۲۰۲۱ در فرانسه برگزار شد که در آن هزاران معترض برای جلوگیری از خشونت علیه زنان و سومین سالگرد جنبش جلیقه زردها راهپیمایی کردند.[۱۸]معترضان با حمل پلاکاردهای بنفش رنگ که روی آن نوشته شده بود «تجاوز جنسی را متوقف کنید» خیابان ها را پر کردند. آنها پلیس و قوه قضاییه را به دلیل کوتاهی در حمایت از قربانیان خشونت جنسی محکوم کردند و خواستار استعفای وزیر کشور جرالد دارونین شدند.[۱۸]
نگاره‌ها[ویرایش]
تجمع اعتراضی جلیقه زردها در بلفور، ۱ دسامبر ۲۰۱۸.
تجمع اعتراضی جلیقه زردها در میدان جمهوری شهر بلفور، ۱۷ نوامبر ۲۰۱۸.
تجمع اعتراضی جلیقه زردها در اتوبان A51، ۱ دسامبر ۲۰۱۸.
تجمع اعتراضی جلیقه زردها در اتوبان A51، ۱ دسامبر ۲۰۱۸.
تجمع اعتراضی جلیقه زردها در شامبری، ۱ دسامبر ۲۰۱۸.
جلیقه‌های زرد.
یکی از معترضین در تجمع.
تجمع اعتراضی جلیقه زردها در میدان جمهوری شهر بلفور، ۱۷ نوامبر ۲۰۱۸.
.jpg)
.JPG)
منابع[ویرایش]
- ↑ Gabriel Leon (2018 ,12 December). «How the long history of leaderless movements helps us understand the 'yellow vests' protests». The Washington Post. دریافت‌شده در 2018 ,15 December. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازدید=،|تاریخ=را بررسی کنید (کمک) - ↑ "How the 'yellow vests' are planning to block France's roads on Saturday" (به انگلیسی). 2018-11-16. Retrieved 2018-11-19.
- ↑ "«Gilets jaunes ": anatomie d'une journée de colère". Le Monde.fr (به فرانسوی). Retrieved 2018-11-19.
- ↑ Willsher, Kim (2018-11-16). "'Gilets jaunes' protesters threaten to bring France to a standstill". the Guardian (به انگلیسی). Retrieved 2018-11-19.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ «دور جدید اعتراضات جلیقه‌زردها در فرانسه آغاز شد» (به انگلیسی). BBC News فارسی. ۲۰۱۹-۰۱-۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۱۳.
- ↑ «جنبش اعتراضی "جلیقه زردها" و مطبوعات فرانسه». RFI. ۱۹ نوامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۳ دسامبر ۲۰۱۸.
- ↑ «تظاهرات فرانسه؛ جلیقه زردها چه کسانی هستند؟» (به انگلیسی). BBC News فارسی. ۲۰۱۸-۱۱-۲۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۰۲.
- ↑ "French fuel protests leave 1 dead, dozens injured". CNN. Retrieved 20 November 2018.
- ↑ "LATEST: French police dislodge fuel protesters as movement wanes (for now)". The Local (به انگلیسی). 20 November 2018. Retrieved 20 November 2018.
- ↑ «هراس از سرایت جنبش اعتراضی فرانسه؛ فروش جلیقه زرد در مصر محدود شد». euronews. ۲۰۱۸-۱۲-۱۱. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۱۲.
- ↑ «جلیقه زردها در فرانسه مسیر تردد تریلی‌ها را بستند». سازمان رادیو و تلویزیون دولتی ترکیه. ۲۳ دسامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۸.
- ↑ «هفتمین هفتهٔ اعتراض جلیقه زردها؛ حضور گستردهٔ معترضان برخلاف پیش‌بینی دولت». یورونیوز. ۲۹ دسامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۳۰ دسامبر ۲۰۱۸.
- ↑ «فرانسه برنامه مقابله با معترضان را علنی کرد» (به انگلیسی). BBC News فارسی. ۲۰۱۹-۰۱-۰۷. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۱۳.
- ↑ «Mobilisations, blessures, arrestations… un an de gilets jaunes en chiffres». Cnews France. ۲۰ نوامبر ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۰ نوامبر ۲۰۲۰.
- ↑ Willsher, Kim (2018-11-26). "Macron: Paris protest 'battle scenes' could hurt France's image". the Guardian (به انگلیسی). Retrieved 2018-11-27.
- ↑ «عقب‌نشینی دولت ماکرون در برابر معترضان/ نخست‌وزیر فرانسه:صدای اعتراض شما را شنیدم». پایگاه خبری جماران - امام خمینی - انقلاب اسلامی. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۲۸.
- ↑ «مکرون: 'حداقل دستمزدها افزایش می‌یابد'» (به انگلیسی). BBC News فارسی. ۲۰۱۸-۱۲-۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۱۳.
- ↑ ۱۸٫۰ ۱۸٫۱ «French march against violence against women, Yellow Vest movement».
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Gilets jaunes protests». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ نوامبر ۲۰۱۸.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ جنبش جلیقه‌زردها موجود است. |