جمع و تألیف قرآن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جمع و تألیف قرآن به شکل زمان حاضر در یک زمان انجام نشده و این کار به دست افراد و گروه‌های مختلف صورت گرفته‌است.[۱] البته برخی معتقدند قرآن در زمان محمد و با نظارت وی جمع‌آوری شده، هر چند او شخصاً قرآن را ننوشته، یا جمع‌آوری آیات را انجام نداده‌است.[۲] اینان معتقدند که ثبت آیات در سوره‌های مختلف توقیفی است و با دستور محمد صورت گرفته‌است و باید تبعیت کرد هر چند لازمه حفظ همه قرآن ترتیب فعلی آن نیست.[۱] برخی هم بر این باورند که قرآن بعد از مرگ محمد توسط صحابه‌اش جمع‌آوری شده‌است.

نظریاتی دربارهٔ چگونگی جمع قرآن وجود دارد که برخی می‌گویند زید بن ثابت،[۳] و بعضی می‌گویند چهار نفر یعنی أبی، معاذ بن جبل، ابو زید و زید بن ثابت البخاری، محمد بن اسماعیل،[۴] و بعضی دیگر قائل به جمع‌آوری آن توسط علی بن ابی طالب هستند[۵]

مصحف علی بن ابی طالب[ویرایش]

بعد از درگذشت محمد، علی بن ابی طالب شروع به جمع قرآن کرد؛ که در آن ترتیب دقیق آیات و سور بر طبق نزول بود یعنی مکی پیش از مدنی آمده بود[۶] و در این مصحف قرائت آیات طبق قرائت محمد ثبت شده بود و شامل تنزیل و تاویل بود که مورد قبول برخی از سران گروه که در دوره ابوبکر بودند واقع نشد[۷]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ معرفت، محمد هادی، علوم قرآنی، ص 119.
  2. طالقانی، سید عبدالوهاب، علوم قرآن، ص ۸۳.
  3. حاکم نیشابوری، المستدرک علی صحیحین، جزء 7، ص 26، ح 2854.
  4. صحیح بخاری، جزء 13، ص 120.
  5. ابن ابی داود، المصاحف، ج 1، ص 34.
  6. ابن سعد، طبقات، ج 2، ص 101.
  7. معرفت، محمد هادی، علوم قرآنی، ص 121.