جزیره الخور
جزیرة الخور | |
 | |
  موقعیت در قطر | |
| نام دیگر | جزیرهٔ بن غانم خور الجنوب جزیرهٔ ارغوانی |
|---|---|
| موقعیت | شمال شرقی قطر |
| مختصات | ۲۵°۴۱′۳۴″ شمالی ۵۱°۳۲′۵۶″ شرقی / ۲۵٫۶۹۲۷۸°شمالی ۵۱٫۵۴۸۸۹°شرقی |
| نوع | زیستگاه |
| محدوده | ۱٫۶۷ کیلومتر۲ |
| تاریخ | |
| دوره‌ها | دوران نوسنگی عصر برنز |
| فرهنگ‌ها | دیلمون کاسیان |
| اطلاعات بیشتر | |
| تاریخ‌های کاوش | ۱۹۷۶ |
| باستان‌شناسان | Jacques Tixier |
جزیرهٔ الخور (عربی: جزیرة الخور), که با نام‌های جزیرهٔ بن غانم و جزیرهٔ ارغوانی نیز شناخته می‌شود، جزیره‌ای واقع در شهرداری الخور در ساحل شمال شرقی قطر است که تنها سایت باستان‌شناسی کشور قطر محسوب می‌شود و قدمت سکونت در آن به هزارهٔ دوم پیش از میلاد می‌رسد.[۱]چهار دورهٔ اصلی سکونت انسانی در این جزیره وجود دارد که قدمت آنها به اوایل سال ۲۰۰۰ پیش از میلاد تا اواخر ۱۹۰۰ پس از میلاد بازمی‌گردد. این جزیره بیشتر به دلیل آنکه محل فعالیت صنعت رنگ بنفش در دورهٔ کاسیان در هزارهٔ دوم پیش از میلاد بود شناخته شده‌است.[۲] مأموریت باستان‌شناسی فرانسه در قطر، به رهبری ژاک تیکسیر، این مکان را در سال ۱۹۷۶ کشف کرد.[۳]
جغرافیا[ویرایش]
جزیرهٔ الخور تقریباً در ۵۰ کیلومتری شمال دوحه واقع شده‌است و توسط یک مسیر خاکی که از تعدادی نهر می‌گذرد به خاک اصلی کشور متصل می‌شود.[۴]
این جزیره با مساحت ۱٫۶۷ کیلومتر مربع در ضلع شرقی یک خلیج پناه گرفته‌است که مشرف به شهر الخور است. عرض خلیج از ۲٫۲ تا ۶٫۵ کیلومتر متغیر است. در انتهای جنوبی آن توسط کانالی به عرض تقریباً ۷۵۰ متر به دریای آزاد متصل می‌شود. مانگروهای زیادی («حرا») در سواحل جنوب شرقی و شرقی آن یافت می‌شوند. هیچ آب آشامیدنی در جزیره کشف نشده اما منابع شناخته‌شده در نزدیکی آن هستند.[۲]
سنگ آهک‌های متعددی را می‌توان در اینجا مشاهده کرد که بلندترین آنها تقریباً ۸٫۵ متر (۲۸ فوت) است. در ساحل، سازندهای شکننده و همسطح سنگ ساحلی وجود دارد که بر روی آنها پوسته‌های مختلف حلزون دریایی وجود دارد. در حالی که رخنمون‌های نسبتاً مرتفع حاوی آثاری از سازه‌های دست‌ساز مانند تپه‌های تدفین هستند، اکثریت قریب به اتفاق اکتشافات باستان‌شناسی در مناطق سطح اطراف این رخنمون‌ها انجام شده‌است.[۲]
نگارخانه[ویرایش]
-
تپه‌ای در انتهای شمالی جزیرهٔ الخور -
محوطهٔ باستان‌شناختی کاسی‌ها در جزیرهٔ الخور -
مسیر خاکی در جزیرهٔ الخور -
پوشش گیاهی جزیرهٔ الخور
_-_panoramio_(28).jpg)
منابع[ویرایش]
- ↑ Casey, Paula; Vine, Peter (1991). The heritage of Qatar (print ed.). Immel Publishing. p. 15. ISBN 978-0-907151-50-0.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ Carter, Robert Jr.; Killick, Robert (2014). Al-Khor Island: Investigating Coastal Exploitation in Bronze Age Qatar (PDF). Moonrise Press Ltd. p. 40. ISBN 978-1-910169-00-1.
- ↑ "Prospections et fouilles au Qatar" (PDF). Maison Archéologie & Ethnologie, René-Ginouvès. Retrieved 28 May 2015.
- ↑ Shabina S. Khatri (2 February 2014). "PHOTOS: Great Qatar escapes". Doha News. Archived from the original on 26 November 2015. Retrieved 25 November 2015.