پرش به محتوا

جت منطقه‌ای

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تا اکتبر ۲۰۱۸، ۱۸۰۰ جت منطقه‌ای کانادایر تحویل داده شده بود.[۱]
سود اویاسیون کاراوله در سال ۱۹۵۹ معرفی شد
یاکوولف یاک-۴۰ در سال ۱۹۶۸ معرفی شد.
فوکر ۲۸ در سال ۱۹۶۹ معرفی شد.

جت منطقه‌ای (به انگلیسی: Regional Jet) (مخفف انگلیسی: RJ) یک هواپیمای جت با کمتر از ۱۰۰ صندلی است. نخستین بار، جت منطقه‌ای در سال ۱۹۵۹ با نام سود اویاسیون کاراوله معرفی شد و پس از آن فوکر ۲۸، یاکوولف یاک-۴۰ و بی‌ای‌ئی ۱۴۶ در این حوزه تولید شدند. دهه ۱۹۹۰ شاهد ظهور جت منطقه‌ای کانادیر و همتای دیگرش امبرائر بود که به صورت گسترده هواپیماهای با ابعاد کوچک را تولید می‌کردند. سپس امبرائر، خانواده ئی-جت به صورت وسیع وارد این بازار شد.

تعریف

[ویرایش]

«جت منطقه‌ای» یک اصطلاح صنعتی است و نه یک طبقه‌بندی قانونی. این ترکیب به هواپیماهای با ظریف کمتر از ۱۰۰ صندلی گفته می‌شود.[۲] معمولاً این هواپیماها ظرفیت محدود با دو خدمه پرواز هستند. فلایت گلوبال هواپیماهای با ۶۶ تا ۱۴۶ صندلی را برای خانواده امبرائر ئی-جت[۳] و هواپیماهای با ۱۱۶–۱۴۱ صندلی را ایرباس ای۲۲۰ (که پیش‌تر با عنوان سری سی بمباردیه شناخته می‌شد) به عنوان جت منطقه‌ای به حساب می‌آورد.[۴]

مدل‌ها

[ویرایش]
مدل تعداد صندلی صندلی‌ها در هر ردیف معرفی پایان تولید ساخته شده دولت در حال خدمت[۵] سفارشات[۵]
سود اویاسیون کاراوله ۸۰–۱۴۰ ۵ ۱۹۵۹ ۱۹۷۲ ۲۸۲ پیوند=|حاشیه ۰
یاکوولف یاک-۴۰ ۳۲ ۴ ۱۹۶۸ ۱۹۸۱ ۱۰۱۱ پیوند=|حاشیه ۲۲
فوکر ۲۸ ۵۵–۷۰ ۵ ۱۹۶۹ ۱۹۸۷ ۲۴۱ پیوند=|حاشیه ۱
وی‌اف‌دبلیو-فوکر ۶۱۴ ۴۰–۴۴ ۴ ۱۹۷۵ ۱۹۷۷ ۱۹ پیوند=|حاشیه ۰
بی‌ای‌ای ۱۴۶ / آور آرجی ۷۰–۱۱۲ ۵ ۱۹۸۳ ۲۰۰۱ ۳۸۷ پیوند=|حاشیه ۱۱۸
فوکر ۱۰۰ ۹۷–۱۲۲ ۵ ۱۹۸۸ ۱۹۹۷ ۲۸۳ پیوند=|حاشیه ۱۰۹
بمباردیه سی‌آرجی ۱۰۰/۲۰۰ ۵۰ ۴ ۱۹۹۲ ۲۰۰۶ ۱۰۲۱ پیوند=|حاشیه ۴۹۸
فوکر ۷۰ ۷۲–۸۵ ۵ ۱۹۹۴ ۱۹۹۷ ۴۸ پیوند=|حاشیه ۲۳
امبرائر خانواده ئی‌آرجی ۳۷–۵۰ ۳ ۱۹۹۷ در حال تولید ۱۲۱۳ پیوند=|حاشیه ۵۰۵ ۰
فیرچایلد دورنیه ۳۲۸جت ۳۰–۳۳ ۳ ۱۹۹۹ ۲۰۰۴ ۱۱۰ پیوند=|حاشیه ۱۱
بمباردیه سی‌آرجی ۷۰۰/۹۰۰/۱۰۰۰ ۶۶–۱۰۴ ۴ ۲۰۰۱ در حال تولید ۸۲۲ پیوند=|حاشیه ۷۷۷ ۵۴
امبرائر خانواده ئی-جت ۶۶–۱۲۴ ۴ ۲۰۰۴ در حال تولید ۱۴۱۴ پیوند=|حاشیه ۱۳۴۶ ۱۳۳
آنتونوف-۱۴۸ ۶۸–۹۹ ۵ ۲۰۰۹ در حال تولید ۴۲ پیوند=|حاشیه ۷ ۱
سوخو سوپرجت ۱۰۰ ۸۷–۱۰۸ ۵ ۲۰۱۱ در حال تولید ۱۵۹ پیوند=|حاشیه ۱۱۴ ۲۷
Comac ARJ21 ۷۸–۱۰۵ ۵ ۲۰۱۶ در حال تولید ۹ پیوند=|حاشیه ۵ ۱۰۳
امبرائر خانواده ئی-جت ئی۲ ۸۰–۱۴۶ ۴ ۲۰۱۸ در حال تولید ۸ پیوند=|حاشیه ۳ ۱۵۳
خانواده میتسوبیشی اسپیس‌جت(MRJ) ۶۹–۹۲ ۴ ۲۰۲۰ در حال تولید ۴ پیوند=|حاشیه ۰ ۲۰۳
مقایسه گرافیکی بین هواپیماها، بر اساس تعداد صندلی‌ها.
تحویل (سفارشات)
سال ای‌آرجی سی‌آرجی۷۰۰ ئی-جت ام‌آرجی-۷۰ سوپرجت۱۰۰ آنتونوف-۱۴۸
۵۵ ۵۰۳ (۶۱۹) ۵۸۲ (۸۷۷) (۶۵) (۱۲۲) 1 (50)
۸۷ ۵۷۶ (۶۴۹) ۶۷۱ (۹۱۶) (۱۵) (۱۳۷) 5 (72)
۱۸۹ ۵۹۳ (۶۵۴) ۷۷۰ (۱۰۱۸) (۱۵) ۳ (۱۶۸) (۱۸۰)
۲۵۲ ۶۳۶ (۷۲۵) ۹۶۶ (۱۲۱۲) (۱۶۵) ۲۳ (۲۲۹)

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Max Kingsley Jones (4 Oct 2018). "Challenger 600 marks 40 years in business". Flightglobal.
  2. Tamilla Curtis, Dawna L. Rhoades, Blaise P. Waguespack Jr. (2013). "Regional Jet Aircraft Competitiveness: Challenges and Opportunities". Embry-Riddle Aeronautical University. doi:10.1504/WREMSD.2013.054736.{{cite news}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  3. Craig Hoyle (9 Nov 2018). "World airliner directory – Regionals". Flight Global.
  4. Craig Hoyle (6 Nov 2018). "World airliner directory – Mainliners". Flight Global.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ "World Airliner Census". Flightglobal. July 2018. Archived from the original on 6 November 2018. Retrieved 14 July 2019.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Regional jet». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹.