جای خالی سلوچ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جای خالی سلوچ
نویسنده(ها)محمود دولت‌آبادی
کشورتهران
زبانفارسی
تعداد جلد
۱
ناشرانتشارات آگاه
نشر نو
نشر چشمه
شمار صفحات۴۴۱

جای خالی سُلوچ رمانی رئالیستی از محمود دولت‌آبادی است که در فاصله زمانی بین انتشار جلد دوم و سوم کلیدر[۱] و در واقع بلافاصله پس از آزادی از زندان ساواک و طی ۷۰ روز نوشته است. دولت‌آبادی داستان آن را به هنگامی که دورهٔ سه سالهٔ حبس را می‌گذراند در ذهنش پرورانده بود.[۲][۱] به گفته دولت‌آبادی «جای خالی سلوچ» مبنایی عمیقاً تاریخی دارد -مبنایی که پس از آن نیز در دیگر آثارش ادامه داده و در واقع با کلیدر شروع می‌شود.[۱]

خلاصه داستان[ویرایش]

داستان جای خالی سلوچ روایت دردمندانه زندگی یک زن روستایی (مِرگان) در یکی از نقاط دورافتادهٔ ایران (روستای زمینج) است که سعی می‌کند پس از ناپدید شدن ناگهانی شوهرش کانون خانواده را همچنان حفظ کند. مرگان دو پسر به نام‌های عباس و اَبراو (Abraw)[۲] و دختری به نام هاجر دارد.

به زبان‌های دیگر[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Rastegar، Kamran (۲۰۰۷). «Interview with Mahmoud Dowlatabadi». Comparative Critical Studies. ۴ (۳): ۴۴۱–۴۴۶. doi:10.1353/ccs.2008.0001.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ An Iranian Storyteller’s Personal Revolution
  3. "طریق بسمل شدن" و "زوال کلنل"

پیوند به بیرون[ویرایش]