پرش به محتوا

جایگاه خالی (مسیحیت)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جایگاه خالی (به لاتین: *Sede Vacante* به معنای «صندلی خالی») به دوره‌ای گفته می‌شود که در آن یک اسقف‌نشین یا مقام پاپی در کلیسای کاتولیک بدون رهبر رسمی است. این اصطلاح بیشتر برای زمانی به کار می‌رود که پاپ فوت کرده یا استعفا داده و هنوز جانشینی انتخاب نشده است. پس از پایان دورهٔ پاپی، واتیکان وارد وضعیت موقتی می‌شود که توسط شورای کاردینال‌ها اداره می‌گردد. در این مدت، بیشتر دفاتر رسمی واتیکان تعطیل می‌شوند و تنها برخی نقش‌های کلیدی مانند کامرلِنگو (Camerlengo) فعال باقی می‌مانند. در این دوره، نشان رسمی پاپ تغییر می‌کند و تمبرها و سکه‌های ویژه‌ای با نمادهای خاص منتشر می‌شود.

فرایند انتخاب پاپ جدید از طریق کنگره‌ای به نام «کنکلاو» انجام می‌شود که در آن کاردینال‌ها گرد هم می‌آیند تا جانشین پاپ را انتخاب کنند. این گردهمایی معمولاً ظرف ۱۵ تا ۲۰ روز پس از آغاز دورهٔ سده واکانته برگزار می‌شود. در تاریخ کلیسا، برخی دوره‌های سده واکانته به دلایل سیاسی یا اختلافات داخلی، چندین سال طول کشیده‌اند؛ برای نمونه، بین سال‌های ۱۲۶۸ تا ۱۲۷۱ چنین وقفه‌ای وجود داشته است. این اصطلاح همچنین برای اسقف‌نشین‌های محلی نیز کاربرد دارد؛ زمانی که اسقف فوت کرده، منتقل شده یا استعفا داده و جانشینی منصوب نشده است، یک مدیر موقت برای ادارهٔ امور منصوب می‌شود تا اسقف جدید معرفی گردد.

علاوه بر کلیسای کاتولیک، اصطلاح سده واکانته در قانون کلیسایی انگلیکانی نیز به کار می‌رود. همچنین گروه‌هایی از کاتولیک‌های سنت‌گرا که به نام «سده‌واکانیست» شناخته می‌شوند، معتقدند که از زمان شورای دوم واتیکان، مقام پاپی مشروعیت خود را از دست داده و صندلی پاپی عملاً خالی مانده است.

منابع

[ویرایش]