جایزه بهترین فیلم‌نامه جشنواره کن
(تغییرمسیر از جایزه بهترین فیلم‌نامه (جشنواره فیلم کن))
جایزه بهترین فیلم‌نامه (به فرانسوی: Prix du scénario) جایزه‌ای است که توسط هیئت داوران جشنواره کن به بهترین فیلم‌نامه از میان فیلم‌های برگزیده تعلق می‌گیرد. این جایزه اولین بار در سال ۱۹۴۹ میلادی اهدا شد.
برندگان جایزه[ویرایش]
| سال | نویسنده | فیلم | عنوان اصلی | |
|---|---|---|---|---|
| ۱۹۴۶–۴۷ | بدون جایزه | |||
| ۱۹۴۹ | آلفرد ال. ورکر، Eugene Ling و Virginia Shaler (ایالات متحدهٔ آمریکا) | Lost Boundaries | ||
| ۱۹۵۱ | ترنس رتیگان (بریتانیا) | The Browning Version | ||
| ۱۹۵۲ | پیرو تلینی (ایتالیا) | پلیس‌ها و دزدها | Guardie e ladri | |
| ۱۹۵۳–۵۷ | بدون جایزه | |||
| ۱۹۵۸ | پیر پائولو پازولینی، ماسیمو فرانچوزا و پاسکواله فستا کامپانیله (ایتالیا) | شوهران جوان | Giovani mariti | |
| ۱۹۵۹–۶۲ | بدون جایزه | |||
| ۱۹۶۳ | دومیترو کارابات (رومانی), آنری کولپی و ایو جمیاک (فرانسه) | Codine | ||
| ۱۹۶۴ | بدون جایزه | |||
| ۱۹۶۵ | پیر شوئندورفر (فرانسه) | The 317th Platoon | ||
| ری ریگبی (بریتانیا) | تپه | The Hill | ||
| ۱۹۶۶ | بدون جایزه | |||
| ۱۹۶۷ | الیو پتری (ایتالیا) | We Still Kill the Old Way | A ciascuno il suo | |
| آلن ژوسوا (فرانسه) | The Killing Game | Jeu de massacre | ||
| ۱۹۶۸ | جشنواره متوقف شد و هیچ جایزه‌ای جایزه اهدا نشد | |||
| ۱۹۶۹–۷۳ | بدون جایزه | |||
| ۱۹۷۴ | استیون اسپیلبرگ، هال باروود و متئو رابینز (ایالات متحدهٔ آمریکا) | شوگرلند اکسپرس | The Sugarland Express | |
| ۱۹۷۵–۷۹ | بدون جایزه | |||
| ۱۹۸۰ | فوریو اسکارپلی، اجنوره اینکروچی و اتوره اسکولا (ایتالیا) | تراس | La Terrazza | |
| ۱۹۸۱ | ایشتوان سابو (مجارستان) | مفیستو | Mephisto | |
| ۱۹۸۲ | یژی اسکولیموفسکی (لهستان) | شب‌کاری | Moonlighting | |
| ۱۹۸۳ | بدون جایزه | |||
| ۱۹۸۴ | تاناسیس والتینوس و تئو آنگلوپولوس (یونان), تونینو گوئرا (ایتالیا) | سفر به سیترا | Taxidi sta Kythira | |
| ۱۹۸۵–۹۳ | بدون جایزه | |||
| ۱۹۹۴ | میشل بلان (فرانسه) | Grosse fatigue | ||
| ۱۹۹۵ | بدون جایزه | |||
| ۱۹۹۶ | ژاک اودیار و آلن لو آنری (فرانسه) | قهرمان خودساخته | Un héros très discret | |
| ۱۹۹۷ | جیمز شیمس (ایالات متحدهٔ آمریکا) | طوفان یخ | The Ice Storm | |
| ۱۹۹۸ | هال هارتلی (ایالات متحدهٔ آمریکا) | هنری فول | Henry Fool | |
| ۱۹۹۹ | یوری آرابوف (روسیه) | مولوخ | Moloch | |
| ۲۰۰۰ | جیمز فلمبرگ و جان سی. ریچاردز (ایالات متحدهٔ آمریکا) | پرستار بتی | Nurse Betty | |
| ۲۰۰۱ | دانیس تانویچ (بوسنی و هرزگوین) | سرزمین هیچ‌کس | No Man's Land | |
| ۲۰۰۲ | پل لاورتی (بریتانیا) | Sweet Sixteen | ||
| ۲۰۰۳ | دنیس آرکند (کانادا/ فرانسه) | تهاجم بربرها | Les invasions barbares | |
| ۲۰۰۴ | انییس ژاوی و ژان-پیر باکری (فرانسه) | Look at Me | Comme une image | |
| ۲۰۰۵ | گی‌یرمو آریاگا (مکزیک) | سه خاک‌سپاری ملکیادس استرادا | The Three Burials of Melquiades Estrada | |
| ۲۰۰۶ | پدرو آلمودوار (اسپانیا) | بازگشت | Volver | |
| ۲۰۰۷ | فاتح آکین (آلمان / ترکیه) | لبه بهشت | Auf der anderen Seite | |
| ۲۰۰۸ | برادران داردن (بلژیک) | سکوت لورنا | Le silence de Lorna | |
| ۲۰۰۹ | می فنگ (چین) | Spring Fever | 春风沉醉的晚上 (Chun feng chen zui de ye wan) | |
| ۲۰۱۰ | لی چانگ-دونگ (کره جنوبی) | شاعری | 시 (Si) | |
| ۲۰۱۱ | جوزف سدار (اسرائیل) | پانویس | Hearat Shulayim | |
| ۲۰۱۲ | کریستین مونجیو و تاتیانا نیکولسکو بارن (رومانی) | آن‌سوی تپه‌ها | După dealuri | |
| ۲۰۱۳ | جیا ژانکو (چین) | A Touch of Sin | 天注定 (Tiān zhùdìng) | |
| ۲۰۱۴ | آندری زویاگینتسف و اولگ نگین (روسیه) | لویاتان | Левиафан | |
| ۲۰۱۵ | میشل فرانکو (مکزیک) | مزمن | Chronic | |
| ۲۰۱۶ | اصغر فرهادی (ایران) | فروشنده | ||
| ۲۰۱۷ | یورگوس لانتیموس و Efthymis Filippou (یونان) | کشتن گوزن مقدس | The Killing of a Sacred Deer | |
| لین رمزی (بریتانیا) | تو هرگز واقعاً اینجا نبودی | You Were Never Really Here | ||
| ۲۰۱۸ | جعفر پناهی و نادر ساعی‌ور (ایران) | سه رخ | 3 Faces | |
| آلیچه رورواکر (ایتالیا) | لازاروی خوشحال | Happy as Lazzaro | ||
منابع[ویرایش]
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Best Screenplay Award (Cannes Film Festival)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ فوریه ۲۰۱۹.
پیوند به بیرون[ویرایش]
- وب‌سایت رسمی جشنواره کن
- جشنواره کن بایگانی‌شده در ۱۱ آوریل ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم‌ها