جان پارکینسون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جان پارکینسون
زادهٔ۱۰ فوریهٔ ۱۸۸۵
لانکاشایر، انگلستان
درگذشت۵ ژوئن ۱۹۷۶ (۹۱ سال)
ملیتبریتانیایی

جان پارکینسون (انگلیسی: John Parkinson؛ ۱۰ فوریهٔ ۱۸۸۵ – ۵ ژوئن ۱۹۷۶) یک متخصص قلب اهل بریتانیا بود.

او یکی از سه پزشکی بود که برای نخستین بار سندرم ولف پارکینسون وایت را به‌طور کامل توصیف کردند.[۱][۲]

وی دانش‌آموختهٔ کالج دانشگاهی لندن و دانشگاه فرایبورگ و مدتی نیز از دستیاران جیمز مکنزی بود.[۲]

منابع[ویرایش]

  1. L. Wolff, J. Parkinson, P. D. White. "Bundle-branch block with short P-R interval in healthy young people prone to paroxysmal tachyardia." American Heart Journal, St. Louis, 1930, 5: 685.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ "Obituary: Sir John Parkinson". The Times. The Times Digital Archive. 8 June 1976. p. 16.