جان برتراند جانسون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
برت جانسون
پرونده:John Bertrand Johnson IEEE Sarnoff Award 1970.jpg
زادهٔ۲ اکتبر ۱۸۸۷
گوتنبرگ، سوئد
درگذشت۲۷ نوامبر ۱۹۷۰ (۸۳ سال)
اورنج، نیوجرسی، ایالات متحده
تحصیلاتمهندس الکترونیک
محل تحصیلدانشگاه ییل
شناخته‌شده براینویز جانسون-نایکوئیست
جایزه(ها)مدال ادوارد لانگسترث (1957)[۱]
IEEE David Sarnoff Award (1970)
پیشینه علمی
محل کارآزمایشگاه‌های بل

جان برتراند «برت» جانسون (زاده ۲ اکتبر ۱۸۸۷ – درگذشته ۲۷ نوامبر ۱۹۷۰) (با نام مستعار یوهان اریک برتراند) یک مهندس برق و فیزیکدان آمریکایی سوئدی الاصل بود.[۲] او ابتدا به تفصیل یک منبع اساسی تداخل تصادفی با اطلاعاتی را که روی سیم‌ها حرکت می‌کند توضیح داد.

زندگانی[ویرایش]

در سال ۱۹۲۸، زمانی که در آزمایشگاه‌های تلفن بل بود، مقاله ژورنالی «هم‌زنش حرارتی الکتریسیته در رساناها» را منتشر کرد. در سامانه‌های الکترونیکی، نویز حرارتی (که اکنون نویز جانسون نیز نامیده می‌شود) نویز تولیدشده از هم‌زنش حرارتی الکترون‌ها در یک رسانا است. مقالات جانسون نشان‌داد که یک نوسان آماری بار الکتریکی در همه رساناهای الکتریکی رخ می‌دهد که باعث ایجاد تغییرات تصادفی پتانسیل بین انتهای رسانا می‌شود (مانند تقویت‌کننده‌های لامپ خلأ و ترموکوپل‌ها). توان نویز حرارتی، در هر هرتز، در سراسر طیف فرکانس برابر است. جانسون استنباط کرد که نویز حرارتی برای همه مقاومت‌ها ذاتی است و نشانه‌ای از طراحی یا ساخت ضعیف نیست، اگرچه مقاومت‌ها ممکن است نویز اضافی نیز داشته باشند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Franklin Laureate Database - Edward Longstreth Medal 1957 Laureates". Franklin Institute. Archived from the original on December 28, 2013. Retrieved November 23, 2011.
  2. «Johnson biography, p. 2» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۲۸ دسامبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۹ مه ۲۰۲۲.

مقالات و مراجع خارجی[ویرایش]