جام کنفدراسیون‌ها ۲۰۱۷
| Кубок конфедераций ۲۰۱۷ | |
|---|---|
 | |
| جزئیات مسابقات | |
| کشور میزبان | روسیه |
| تاریخ برگزاری | ۱۷ ژوئن – ۲ ژوئیه ۲۰۱۷ |
| شمار تیم‌ها | ۸ (از ۶ کنفدراسیون) |
| شمار ورزشگاه‌ها | ۴ (در ۴ شهر) |
| رده‌بندی نهایی | |
 آلمان (یکمین عنوان) | |
| نایب‌قهرمان |  شیلی |
| جایگاه سوم |  پرتغال |
| جایگاه چهارم |  مکزیک |
| آمار مسابقات | |
| بازی‌های برگزار شده | ۱۶ |
| گل‌های زده شده | ۴۳ (۲٫۶۹ گل به‌ازای هر بازی) |
| تماشاگران | ۶۲۸٬۳۰۴ (۳۹٬۲۶۹ نفر به‌ازای هر بازی) |
| بیشترین گلزن(ـان) | لئون گورتزکا لارس اشتیندل تیمو ورنر (هرکدام ۳ گل) |
| بهترین بازیکن(ـان) | یولیان دراکسلر |
| بهترین دروازه‌بان | کلادیو براوو |
| جایزه بازی جوانمردانه | آلمان |
جام کنفدراسیون‌ها ۲۰۱۷ (به انگلیسی: 2017 FIFA Confederations Cup) دهمین و آخرین دوره جام کنفدراسیون‌ها، یک تورنمنت بین‌المللی چهارساله فوتبال مردان بود که توسط فیفا برگزار شد. برگزاری این دوره به میزبانی کشور روسیه می‌باشد و از ۱۷ ژوئن تا ۲ ژوئیه به عنوان مقدماتی جام جهانی فوتبال ۲۰۱۸ برگزار شد.[۱]
روسیه در تاریخ ۲ دسامبر ۲۰۱۰ پس از آنکه به عنوان میزبان جام جهانی فوتبال ۲۰۱۸ معرفی شد، به عنوان میزبان این رقابت‌ها نیز انتخاب شد.[۲] مسابقات در چهار ورزشگاه متفاوت در چهار شهر: سن پترزبورگ، مسکو، کازان و سوچی برگزار شد؛ این نخستین بار بود که روسیه میزبان این تورنمنت می‌شد و سومین باری بود که جام کنفدراسیون‌ها در اروپا برگزار شد. روسیه، به عنوان میزبان به صورت خودکار برای این تورنمنت انتخاب شد. آن‌ها را شش قهرمان قهرمانی قاره‌های مختلف دنیا و قهرمان جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴ یعنی آلمان همراهی می‌کردند.
مسابقات در نهایت در دو مرحله انجام می‌شود: مرحله گروهی و سپس مرحله حذفی. در مرحله گروهی، هر تیم در یک گروه چهار تیمه سه مسابقه انجام می‌دهد، سپس تیم اول و دوم هر دو گروه به مرحله حذفی راه پیدا می‌کنند. در مرحله حذفی که فقط شامل مرحله نیمه‌نهایی می‌باشد، دو تیم برتر هر گروه به صورت ضربدری به رقابت با هم می‌پردازند و برندگان دو بازی به مسابقه فینال صعود خواهند کرد؛ مسابقه رده‌بندی نیز بین دو تیم بازنده مرحله نیمه‌نهایی برگزار خواهد شد.
مدافع عنوان قهرمانی، برزیل که موفق شده‌است در سه دوره قبلی این رقابت‌ها (سال‌های ۲۰۰۵، ۲۰۰۹ و ۲۰۱۳) قهرمان شود، در مرحله یک‌چهارم نهایی کوپا آمریکا ۲۰۱۵ در ضربات پنالتی مقابل پاراگوئه مغلوب شد و نتوانست جواز حضور در این رقابت‌ها را کسب کند (برای نخستین بار از سال ۱۹۹۵). قهرمان جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۵، استرالیا توانست عنوان نخستین تیمی که موفق به کسب جواز حضور در این رقابت‌ها شد را به خودش اختصاص دهد؛ این در حالی است که تمامی حضورهای قبلی استرالیا به عنوان قهرمان کنفدراسیون اقیانوسیه بوده‌است (سال‌های ۱۹۹۷، ۲۰۰۱ و ۲۰۰۵). این نخستین حضور این تیم به عنوان نماینده و قهرمان کنفدراسیون آسیا می‌باشد. ضمن اینکه این دوره نخستین دوره جام کنفدراسیون‌ها است که از امکان کمک داور ویدئویی (VARs) استفاده می‌شود.
تیم‌های راه یافته[ویرایش]
| کشور | کنفدراسیون | راه یافته به عنوان | راه یافته در تاریخ | حضورهای پیشین در رقابت۱ |
|---|---|---|---|---|
 روسیه
|
یوفا | میزبان جام جهانی فوتبال ۲۰۱۸ | ۲ دسامبر ۲۰۱۰ | ۰ (نخستین حضور) |
| آلمان
|
یوفا | قهرمان جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴ | ۱۳ ژوئیه ۲۰۱۴ | ۲ (۱۹۹۹, ۲۰۰۵) |
 استرالیا
|
ای‌اف‌سی۲ | قهرمان جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۵ | ۳۱ ژانویه ۲۰۱۵ | ۳ (۱۹۹۷, ۲۰۰۱, ۲۰۰۵) |
| شیلی
|
کونمبول | قهرمان کوپا آمریکا ۲۰۱۵ | ۴ ژوئیه ۲۰۱۵ | ۰ (نخستین حضور) |
| مکزیک
|
کونکاکاف | قهرمان جام کونکاکاف ۲۰۱۵ | ۱۰ اکتبر ۲۰۱۵ | ۶ (۱۹۹۵, ۱۹۹۷, ۱۹۹۹, ۲۰۰۱, ۲۰۰۵, ۲۰۱۳) |
 نیوزیلند
|
اواف‌سی | قهرمان جام ملت‌های اقیانوسیه ۲۰۱۶ | ۱۱ ژوئن ۲۰۱۶ | ۳ (۱۹۹۹, ۲۰۰۳, ۲۰۰۹) |
| پرتغال
|
یوفا | قهرمان جام ملت‌های اروپا ۲۰۱۶ | ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۶ | ۰ (نخستین حضور) |
 کامرون
|
سی‌ای‌اف | قهرمان جام ملت‌های آفریقا ۲۰۱۷ | ۵ فوریه ۲۰۱۷ | ۲ (۲۰۰۱ , ۲۰۰۳) |
- ۱ پررنگ نمایانگر قهرمانی در آن دوره می‌باشد. مورب نمایانگر میزبان بودن در آن دوره می‌باشد.
- ۲ تمامی حضورهای قبلی استرالیا به عنوان قهرمان کنفدراسیون اقیانوسیه بوده‌است. این نخستین حضور این تیم به عنوان نماینده و قهرمان کنفدراسیون آسیا می‌باشد.
ورزشگاه[ویرایش]
چهار شهر که ورزشگاه‌های آن برای جام کنفدراسیون‌ها ۲۰۱۷ در نظر گرفته شده‌است.[۳][۴]
| سن پترزبورگ |
|
مسکو | |
|---|---|---|---|
| ورزشگاه کرستوفسکی | اوتکریتیه آرنا | ||
| گنجایش: ۶۸٬۱۳۴ (ورزشگاه تازه) |
گنجایش: ۴۵٬۳۶۰ | ||
|
,_23_August_2014.JPG)
| ||
| قازان | سوچی | ||
| ورزشگاه کازان آرنا | ورزشگاه المپیک فیشت | ||
| گنجایش: ۴۵٬۰۱۵ | گنجایش: ۴۷٬۶۵۹ | ||
|
| ||
.svg)
مسئولین مسابقات[ویرایش]
در مجموع ۹ داور (یک داور وسط و ۲ کمک‌داور)، یک داور ذخیره و ۸ داور بازبین ویدئویی برای مسابقات انتخاب شدند.[۵][۶]
| کنفدراسیون | نام داور وسط | نام کمک‌داور | نام داور ذخیره | نام داور بازبین ویدئویی |
|---|---|---|---|---|
| ای‌اف‌سی |  فهد المرداسی
|
عبدالله الشلاوی محمد الاباکری
|
– |  روشن ایرماتوف
|
 علیرضا فغانی
|
رضا سخندان محمدرضا منصوری
| |||
| سی‌ای‌اف |  باکاری گاساما
|
 ژان کلود برومشاهو ماروا رنج
|
– |  مالانگ دییهو
|
| کونکاکاف |  مارک گایگر
|
 جو فلچر چارلز جاستین مورگانت
|
– | جیر ماررووف
|
| کونمبول |  نستور پیتانا
|
هرن میادانا خوان پابلو بلاتتی
|
– |  انریکه کاسرس ساندرو ریسی
|
 ویلمار رولدان
|
الکساندرز گوژمان کریستین د لا کروز
| |||
| اواف‌سی | – | – |  عبدالکادر زیتونی
|
– |
| یوفا |  میلوراد ماژیچ
|
میلوان ریستیچ دالیبور سوردیوچ
|
– | آرتور سورائس دیاز اوویدیو هاتگان کلمن تورپین
|
 جانلوکا روکی
|
النیتو دی لیبراتور مورو تونولینی
| |||
 دامیر اسکومینا
|
یور پراپروتنیک رابرت واکان
|
توپ مسابقات[ویرایش]
توپ رسمی مسابقات توسط آدیداس طراحی و تولید شد و «کراساوا» (به انگلیسی: Krasava)[۷] که یک کلمه عامیانه روسی به معنای «زیبا» یا «عالی» است نام گرفت.
مرحله گروهی[ویرایش]
گروه A[ویرایش]
| تیم | بازی |
برد |
تساوی |
باخت |
گل زده |
گل خورده |
تفاضل گل |
امتیاز |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| پرتغال
|
3 | 2 | 1 | 0 | 7 | 2 | +5 | 7 |
| مکزیک
|
3 | 2 | 1 | 0 | 6 | 4 | +2 | 7 |
| روسیه
|
3 | 1 | 0 | 2 | 3 | 3 | 0 | 3 |
| نیوزیلند
|
3 | 0 | 0 | 3 | 1 | 8 | −7 | 0 |
گروه B[ویرایش]
| تیم | بازی |
برد |
تساوی |
باخت |
گل زده |
گل خورده |
تفاضل گل |
امتیاز |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| آلمان
|
3 | 2 | 1 | 0 | 7 | 4 | +3 | 7 |
| شیلی
|
3 | 1 | 2 | 0 | 4 | 2 | +2 | 5 |
| استرالیا
|
3 | 0 | 2 | 1 | 4 | 5 | −1 | 2 |
| کامرون
|
3 | 0 | 1 | 2 | 2 | 6 | −4 | 1 |
مرحله حذفی[ویرایش]
| نیمه‌نهایی | نهایی | ||||||
| ۲۸ ژوئن — کازان | |||||||
| پرتغال
|
۰ (۰) | ||||||
| شیلی
|
۰ (۳) | ||||||
| ۲ ژوئیه — سن پترزبورگ | |||||||
| شیلی
|
۰ | ||||||
| آلمان
|
۱ | ||||||
| مقام سومی | |||||||
| ۲۹ ژوئن — سوچی | ۲ ژوئیه — مسکو | ||||||
| آلمان
|
۴ | پرتغال
|
۲ | ||||
| مکزیک
|
۱ | مکزیک
|
۱ | ||||
نیمه نهایی[ویرایش]
رده‌بندی[ویرایش]
فینال[ویرایش]
رده‌بندی نهایی[ویرایش]
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
قهرمان[ویرایش]
| قهرمان جام کنفدراسیون‌ها ۲۰۱۷ |
|---|
|
| آلمان نخستین قهرمانی |
جوایز[ویرایش]
جوایز زیر در پایان رقابت‌ها داده شد.[۸] آدیداس اسپانسر جوایز بود.
| توپ طلا | توپ نقره | توپ برنز |
|---|---|---|
| یولیان دراکسلر
|
الکسیس سانچز
|
لئون گورتزکا
|
| کفش طلا | کفش نقره | |
| تیمو ورنر
|
لئون گورتزکا
|
لارس اشتیندل
|
| ۳ گل، ۲ پاس گل | ۳ گل، ۰ پاس گل | |
| دستکش طلا | ||
| کلادیو براوو
| ||
| جایزه فایرپلی فیفا | ||
| آلمان
| ||
آمار مسابقات[ویرایش]
جدول گلزنان[ویرایش]
۴۳ گل در ۱۶ بازی به ثمر رسید؛ میانگین ۲٫۶۹ گل در هر بازی.
- ۳ گل
- ۲ گل
- ۱ گل
تامی جوریچ- مارک میلیگان
- تام روگیچ
- جیمز ترویسی
وینسنت ابوبکر- زامبو آنگویسا
مارتین رودریگز- الکسیس سانچز
- ادواردو وارگاس
- آرتورو ویدال
کریم دمیربای- یولیان دراکسلر
- امین یونس
نستور آروئوجو- مارکو فابیان
- خاویر ارناندس
- رائول خیمنز
- هیروینگ لوزانو
- هکتور مورنو
- اوریبه پرالتا
کریس وود
آدرین سیلوا- سدریک
- نانی
- پپه
- ریکاردو کوارشما
- آندره سیلوا
- برناردو سیلوا
الکساندر صمدوف- فیودور اسمولوف
- ۱ گل به خودی
- مایکل باکسال (مقابل روسیه)
- لوئیس نتو (مقابل مکزیک)
منبع: فیفا[۹]
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ "Ethics: Executive Committee unanimously supports recommendation to publish report on 2018/2022 FIFA World Cup™ bidding process". FIFA.com. 19 December 2014. Archived from the original on 29 March 2015. Retrieved 21 June 2017.
- ↑ "Blatter makes Russia visit". FIFA. Archived from the original on 9 November 2014. Retrieved 21 July 2011.
- ↑ "Mutko to chair 2018 World Cup organising committee". supersport.com. 27 April 2011. Retrieved 23 January 2015.
- ↑ "Russia 2018 to start and finish at Luzhniki Stadium". FIFA.com. 15 December 2012. Archived from the original on 1 December 2017. Retrieved 14 June 2016.
- ↑ "Match officials appointed for FIFA Confederations Cup Russia 2017". FIFA.com. Fédération Internationale de Football Association. 27 April 2017. Archived from the original on 27 March 2019. Retrieved 22 June 2017.
- ↑ "List of appointed match officials" (PDF). FIFA.com. Fédération Internationale de Football Association. 27 April 2017. Archived from the original (PDF) on 14 August 2017. Retrieved 22 June 2017.
- ↑ "adidas Krasava debuts as 2017 FIFA Confederations Cup match ball". soccer.com. Soccer.com. 11 November 2016. Archived from the original on 8 March 2017. Retrieved 1 December 2016.
- ↑ "FIFA Confederations Cup Russia 2017 - Awards". FIFA.com. FIFA. 2 July 2017. Archived from the original on 19 July 2015. Retrieved 2 July 2017.
- ↑ "Players – Top goals". FIFA.com. Fédération Internationale de Football Association. Archived from the original on 27 March 2019. Retrieved 17 June 2017.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «2017 FIFA Confederations Cup». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.