جامعه فراصنعتی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کلارک مدل بخش برای اقتصاد ایالات متحده ۱۸۵۰–۲۰۰۹[۱]

جامعه فراصنعتی (به انگلیسی: Post-industrial society) در جامعه‌شناسی، مرحله‌ای از توسعه جامعه است که در آن بخش خدمات ثروت بیشتری نسبت به بخش تولید اقتصاد تولید می‌کند.

این اصطلاح توسط آلن تورن (زادهٔ ۳ اوت ۱۹۲۵) جامعه‌شناس فرانسوی وضع شد و ارتباط تنگاتنگی با مفاهیم نظری جامعه‌شناختی مشابهی مانند پسافوردگرایی، جامعه اطلاعاتی، اقتصاد دانش‌بنیان، اقتصاد فراصنعتی، مدرنیته متاخر و جامعه شبکه‌ای دارد. همه آنها می‌توانند در رشته‌های اقتصاد یا علوم اجتماعی به عنوان یک پس‌زمینه نظری کلی در طراحی پژوهش استفاده شوند.

همان‌طور که از این اصطلاح استفاده شده‌است، چند موضوع رایج، از جمله موارد زیر شروع به پیدایش کرده‌اند:

  1. اقتصاد در حال گذار از تولید کالا به ارائه خدمات است.
  2. دانش به شکل ارزشمند سرمایه تبدیل می‌شود. سرمایه انسانی را ببینید.
  3. تولید ایده اصلی‌ترین راه رشد اقتصاد است.
  4. از طریق فرآیندهای جهانی‌سازی و اتوماسیون، ارزش و اهمیت برای اقتصاد کارگر یقه‌آبی، کار اتحادیه‌ای، از جمله کار یدی (مانند کار در خط مونتاژ) کاهش می‌یابد و کارگران حرفه‌ای (مانند دانشمندان، متخصصان صنعت خلاق و متخصصان فناوری اطلاعات) ارزش و اهمیت بیشتری پیدا می‌کنند.
  5. علوم و فناوری‌های رفتاری و اطلاعاتی توسعه و اجرا می‌شود. (به عنوان مثال، اقتصاد رفتاری، معماری اطلاعات، سایبرنتیک، نظریه بازی و نظریه اطلاعات.)

منشأ[ویرایش]

دانیل بل این اصطلاح را از طریق اثر خود در سال ۱۹۷۴ پیدایش جامعه پساصنعتی رایج کرد.[۲] اگرچه برخی به بل اعتبار این اصطلاح را ابداع کرده‌اند،[۳] جامعه‌شناس فرانسوی آلن تورن در سال ۱۹۶۹ اولین اثر عمده در مورد جامعه فراصنعتی را منتشر کرد. این اصطلاح همچنین به‌طور گسترده توسط فیلسوف اجتماعی ایوان ایلیچ در رساله ۱۹۷۳ ابزارهایی برای دلپذیری استفاده شد و گهگاه در متون چپ در اواسط تا اواخر دهه ۱۹۶۰ ظاهر می‌شد.[۴]

این اصطلاح با تبدیل شدن به جریان اصلی رشد و تغییر کرده‌است. این اصطلاح اکنون توسط بازاریاب‌هایی مانند ست گودین استفاده می‌شود،[۵] دکترای سیاست عمومی مانند کیت بوکلمن،[۶] و جامعه شناسانی مانند نیل فلیگشتاین و اوفر شارون.[۷] بیل کلینتون، رئیس‌جمهور سابق ایالات متحده، حتی از این اصطلاح برای توصیف رشد چین در میزگردی در شانگهای در سال ۱۹۹۸ استفاده کرد.[۸]

جستارهای وابسته[ویرایش]

شخصیت‌ها

پانویس[ویرایش]

  1. "مدل بخش کلارک برای اقتصاد ایالات متحده ۱۸۵۰–۲۰۰۹". Retrieved 29 December 2011.
  2. بل، دانیل: پیدایش جامعه پساصنعتی، نیویورک: کتاب هارپر کولوفون، ۱۹۷۴.
  3. جلوتر از منحنی، شومپیتر، اقتصاددان، ۳ فوریه ۲۰۱۱
  4. برای مثال، جیمز واینستین، مطالعات در مورد چپ: .R.I.P، رادیکال آمریکا: مجله SDS، جلد ۱، شماره ۳ (نوامبر-دسامبر، ۱۹۶۷)، ص ۲.
  5. گودین، ست، ۲۰۱۰، Linchpin"
  6. ایالات آمریکا در اقتصاد پساصنعتی. بررسی دولتی و محلی در وب: https://www.jstor.org/pss/4355128
  7. کار در اقتصاد پساصنعتی کالیفرنیا، (2002) در وب، http://www.russellsage.org/publications/workingpapers/workpostindcalif/document بایگانی‌شده در ۲۷ ژوئیه ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine
  8. پیدایش جامعه پساصنعتی اثر دانیل بل، ۱۹۹۹.

پیوند به بیرون[ویرایش]

  • مقاله انجمن پست صنعتی نقد تحلیل بل از نقش اطلاعات و دانش در رابطه با تغییرات اجتماعی معاصر و میزان این تغییرات. مقالات فناوری، ۲۰۰۵.