تیبریو میتری
تیبریو میتری | |
|---|---|
![]() | |
| زادهٔ | ۱۲ ژوئیهٔ ۱۹۲۶ |
| درگذشت | ۱۲ فوریهٔ ۲۰۰۱ |
| ملیت | ایتالیایی |
تیبریو میتری (ایتالیایی: Tiberio Mitri؛ ۱۲ ژوئیهٔ ۱۹۲۶ – ۱۲ فوریهٔ ۲۰۰۱) بازیگر و بوکسور اهل ایتالیا بود.
از فیلمهایی که وی در آن نقش داشتهاست، میتوان به مردی به نام اسلج، جنگ بزرگ، آنتسیو، بانوی شب و وداع با اسلحه اشاره کرد.
زندگینامه
[ویرایش]تیبریو میتری کودکی فقیری داشت و نوجوانیاش پر از مشکلات بود. در دهسالگی پدرش که اغلب غایب بود، از دنیا رفت. مادرش برای کار در یک مهمانخانه او را اغلب با یک گدای زن تنها میگذاشت که با سوزن او را میگرفت تا او گریه کند و دل رهگذران به حالش بسوزد.[۱]
او در میان گروهی از دزدهای کوچک بزرگ شد و به همین دلیل در یک مؤسسه زندانی شد که خیلی زود از آن فرار کرد. برای نخستین بار وارد سالن بوکس خیابان ریگوتی شد، جایی که مربی برونو فابریس متوجهش شد. در این فاصله، کارهای پارهوقت در بندر تریسته پیدا کرد و سپس با جعل سنش، به نیروی دریایی ایتالیا پیوست.[۲]
در یک حمله انگلیسی به مالی لشینی گرفتار شد، اما توانست به تریسته بازگردد، سپس توسط آلمانیها دستگیر و به زندان ریزیرا دی سان سابا منتقل شد. برای جلوگیری از اعزام به آلمان، به پلیس راهآهن پیوست. توسط فرمانده میلیشیا نجات یافت که رئیس کمیته بوکس نیز بود و او را بهعنوان ورزشکاری ملی معرفی کرد و دوباره به سالن بوکس بازگرداند. پس از پایان جنگ، بین شغلی در شهرداری و بوکس تقسیم شد و در بوکس به سرعت پیشرفت کرد و خیلی زود حرفهای شد.[۱]
جولیانو اورلاندو، روزنامهنگار متخصص، ویژگیهای فنی تیبریو میتری را چنین توصیف کرد: «تیبریو میتری تقریباً همه چیز لازم برای بزرگ شدن را داشت. اما در آن کلاسی که بهنظر میرسید بهطور طبیعی در ضربات شیک و بدن کاملش جاری بود، سرنوشتگراییای همراه بود که او را در دوران تحصیل اجباریاش، که خودش آن را اینگونه مینامید، در برگرفته بود، جایی که در کودکی زندانی شده بود.»[۳] کیفیت اصلی او سرعت و بازی پاهایش بود که حریفان را خسته میکرد. مشتهایش چندان قدرت خاصی نداشت اما تحمل بالایی داشت و پیوسته مبارزه میکرد.[۴]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Tiberio Mitri, La botta in testa, Sellerio, Palermo, 1997
- ↑ Massimiliano Castellani,Tiberio Mitri guantoni da poeta, in: L'Avvenire, 26 settembre 2010
- ↑ Orlando "Rocky" Giuliano, Storia del pugilato, Longanesi, Milano, 1982, p. 171
- ↑ Dal soggetto del film: Tiberio Mitri, il campione e la miss di Angelo Longoni, Cristaldi Pictures, 2010, pp. 2-3
