تومور پیندبورگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تومور پیندبورگ (به انگلیسی: Pindborg tumor) یا Calcifying epithelial odontogenic tumor یا CEOT، یک تومور ادنتوژنیک است که نخستین بار توسط یک پاتولوژیست دانمارکی به نام "جنز جورگ پیندبورگ" در سال ۱۹۵۵ شناسایی شد.[۱] پیش از آن تصور می‌شد که یک آملوبلاستومای غیرعادی یا یک ادنتوما است.[۱] مانند سایر نئوپلاسم‌های ادنتوژنیک، منشأ این تومور نیز اپی تلیالی ارگان مینایی است.[۱]

غالباً خوش‌خیم است و رشد آهسته دارد ولی یک نئوپلاسم مهاجم است.[۱][۲] ۹۴% مواقع داخل استخوانی است و ۶% خارج استخوانی.[۲] بیشتر در خلف فک پایین (مندیبل) بزرگسالان در دهه ۴ یا ۵ شایع است.۹۴%ممکن است تورم بدون درد مشاهده بشود و اغلب با دندان نهفته مرتبط است. در نمای رادیوگرافی به صورت لوسنسی (منطقه تاریک) دیده می‌شود که گاهی همراه با نقاط اوپک کوجک است که در این مواقع اصطلاح " driven snow " یا تکه‌های برف پراکنده را بکار می‌برند. در نمای میکروسکوپی، منطقه‌های شبه آملوئید مشاهده می‌شود.[۲]

از نظر بالینی به ۲ دسته تقسیم می‌شود: مرکزی و محیطی. نوع مرکزی در افراد بین ۲۰ تا ۶۰ سال رخ می‌دهد. دو سوم ضایعات در فک و در منطقه آسیاب بزرگ یا کوچک رخ می‌دهد.[۲] به‌صورت آهسته دچار تورم بدون درد می‌شود. اگر در فک بالا رخ بدهد، فرد دچار پروپتوز، انسداد مجاری تنفسی و خون ریزی از بینی می‌شود. نوع محیطی بیشتر در قدام ماگزیلا (فک بالا) اتفاق می‌افتد و به صورت تورم در بافت نرم مشاهده می‌شود. در نمای میکروسکوپی آن می‌توان دسموزوم (پل‌های بین سلولی) و تغییرات هسته مانند پلئومورفیستم سلولی را شاهد بود. در بافت همبند و بافت پوششی می‌توان کلسفیکیشن به شکل حلقه‌های متحدالمرکز (Lisegange ring) را دید.

عود[ویرایش]

۱۰ تا ۱۵ % احتمال عود دارد.[۳] فرانکلین و پیندبورگ درصد عود را ۱۴% گزارش دادند.[۴] درصد عود آن از آملوبلاستوما بسیار کمتر است.[۱]

سلول شفاف (Clear cell)[ویرایش]

اگر در نمای میکروسکوپس سلول‌های شفاف مشاهده شد، می‌گوییم Clear Cell Variant رخ داده است. ولی طبق مقاله ای که در سال ۱۹۹۴ منتشر شد، موارد اندکی از سلول شفاف در نمای میکروسکوپی این تومور گزارش شده.[۵] این بدین معنی است که تنها در ۸% موارد این تومور، سلول‌های شفاف دیده می‌شوند.[۶]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ Ida Marie Tabangay-Lim, Raymund Noel C. Mallari, Noelito M. Lacsamana, Dexter Domingo Z. Paz, Arthur Rico R. Villafuerte and Peter Raymund M. Quilendrino (۲۰۰۵). «Recurrent calcifying epithelial odontogenic tumor (Pindborg tumor): A case study». Oral Oncology Extra. ۱۴ (۱۰): ۲۵۹–۲۶۶. doi:10.1016/j.ooe.2005.04.006.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ Philipsen HP, Reichart PA. (۲۰۰۰). «Calcifying epithelial odontogenic tumour: biological profile based on 181 cases from the literature». Oral Oncol. ۳۶ (۱): ۱۷-۲۶. doi:10.1016/S1368-8375(99)00061-5. PMID 10889914.
  3. ↑ Anderson's pathology. ج. ۱۰. Mosby. ۱۹۹۶. ص. ۱۶۰۳–۱۶۰۴.
  4. ↑ Franklin CD, Pindborg JJ (۱۹۷۶). «The calcifying epithelial odontogenic tumor. A review and analysis of 113 cases». Oral Surg Oral Med Oral Pathol. ۴۲ (۶): ۷۵۳–۶۵. doi:10.1016/0030-4220(76)90098-0. PMID 792760.
  5. ↑ Hicks MJ, Flaitz CM, Wong ME, McDaniel RK, Cagle PT. (۱۹۹۴). «Clear cell variant of calcifying epithelial odontogenic tumor: case report and review of the literature». Head Neck. ۱۶ (۳): ۲۷۲–۷. doi:10.1002/hed.2880160311. PMID 8026959.
  6. ↑ Anavi Y, Kaplan I, Citir M, Calderon S. (۲۰۰۳). «Clear-cell variant of calcifying epithelial odontogenic tumor: clinical and radiographic characteristics». Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol Endod. ۹۵ (۳). doi:10.1067/moe.2003.8. PMID 12627106.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=تومور_پیندبورگ&oldid=36676638»