تولوئیدین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سه ایزومر برای تولوئیدین وجود دارد که ترکیبات آلی محسوب می‌شوند. این ایزومرها اورتو-تولوئیدین، متا-تولوئیدین و پارا-تولوئیدین هستند که عبارت‌های پیشوند اورتو، متا و پارا مربوط به روش نامگذاری ایزومرهای آرن می‌باشد. هر سه آریل آمین هستند که ساختار شیمیایی آن‌ها مشابه آنیلین است با این تفاوت که یک گروه متیل روی حلقه بنزن به شکل یک استخلاف وجود دارد. تفاوت بین این سه ایزومر در موقعیت قرارگیری گروه متیل (–CH3) بر روی حلقه نسبت به گروه متصل شده آمین (–NH2) است. تصویر ساختارهای شیمیایی این ایزومرها را در زیر مشاهده کنید.[۱]

ایزومرهای تولوئیدین
موقعیت متیل اورتو متا پارا
نام متداول o-تولوئیدین m-تولوئیدین p-تولوئیدین
دیگر نام‌ها o-متیل‌آنیلین m-متیل‌آنیلین p-متیل‌آنیلین
نام شیمیایی ۲-متیل‌آنیلین ۳-متیل‌آنیلین ۴-متیل‌آنیلین
فرمول شیمیایی C۷H۹N
جرم مولکولی 107.17 g/mol
دمای انتقال شیشه 189 K[۲] 187 K[۳] Glass not formed[۲]
نقطه ذوب −۲۳ °C −۳۰ °C ۴۳ °C
نقطه جوش ۱۹۹–۲۰۰ °C ۲۰۳–۲۰۴ °C ۲۰۰ °C
چگالی 1.00 g/cm3 0.98 g/cm3 1.05 g/cm3
پذیرفتاری مغناطیسی ۷۶٫۰ × 10−6 cm3/mol ۷۴٫۶ × 10−6 cm3/mol ۷۲٫۱ × 10−6 cm3/mol
شماره CAS [۹۵-۵۳-۴] [۱۰۸-۴۴-۱] [۱۰۶-۴۹-۰]
SMILES Cc1ccccc1N Cc1cccc(N)c1 Cc1ccc(N)cc1
Disclaimer and references

منابع[ویرایش]

  1. Bowers, Joseph S. (2005), "Toluidines", Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley-VCH, doi:10.1002/14356007.a27_159
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Pratesi, G.; Bartolini, P.; Senatra, D.; Ricci, M.; Righini, R.; Barocchi, F.; Torre, R. (2003). "Experimental studies of the ortho-toluidine glass transition". Physical Review E. 67 (2). doi:10.1103/PhysRevE.67.021505.
  3. Alba-Simionesco, C.; Fan, J.; Angell, C. A. (1999). "Thermodynamic aspects of the glass transition phenomenon. II. Molecular liquids with variable interactions". The Journal of Chemical Physics. 110 (11): 5262. doi:10.1063/1.478800.

پیوند به بیرون[ویرایش]