زردینه (گیاه)
(تغییرمسیر از توغ)
| توق | |
|---|---|
| |
| Xanthium strumarium | |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | گیاهان |
| دسته: | گیاهان گلدار |
| رده: | دولپه‌ای‌ها |
| راسته: | راسته گل مینا |
| تیره: | گل‌ستاره‌ای‌ها |
| سرده: | زردان |
| گونه: | strumarium |
| نام دوبخشی | |
| Xanthium strumarium | |
| زیرگونه‌ها | |
زردینه، توق، مستک (نام علمی: Xanthium strumarium) از علفهای هرز است.[۲])
گیاهی است یکساله با میوه‌های خاردار که توسط بذر تکثیر می‌شود. این گیاه از سرده زردان[۱] (Xanthium) است.
توق علف هرز رایجی در کشتزارها است و دگرآسیبی (آللوپاتی) بالایی دارد.[۲]
توق ماده Hydroquinone تولید می‌کند که باعث نفری و تورم کبد در دام می‌شود.
توق از علفهای هرز مزارع توتون، چغندرقند، پنبه، ذرت، گندم، جو، نیشکر، باغهای میوه، سبزی وصیفی واراضی بایر است.
روشهای کنترل:
برای مبارزه با توق در مزارع سویا می‌توان از بنتازون به میزان۳لیتر در هکتار بعد از۲–۳برگی شدن سویا استفاده کرد.
نگارخانه[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ «Iran Newspaper». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ سپتامبر ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۱۹ سپتامبر ۲۰۰۷.
- ↑ شجیع الیکا ۱، گواهی مصطفی۱ و صفاری مهری۲، بررسی تأثیرات آللوپاتیک عصاره آبی شاخساره توق بر جوانه‌زنی و رشد عدس محلی شهر بابک، ۲۹ و۳۰ آبان ۱۳۸۴- مشهد - پژوهشکده علوم گیاهی دانشگاه فردوسی مشهد.[۱]
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ زردینه (گیاه) موجود است. |
ردهها:
- زردینه
- گلستارهایان
- آرایه (زیستشناسی) نامگذاریشده توسط کارل لینه
- گونههای گیاهی مهاجم
- گیاگان آلاسکا
- گیاگان ایالات متحده آمریکای جنوبی-مرکزی
- گیاگان ایالات متحده آمریکای شمالی-مرکزی
- گیاگان جنوبغرب ایالات متحده آمریکا
- گیاگان دلاویر
- گیاگان شرق کانادا
- گیاگان شمالغرب ایالات متحده آمریکا
- گیاگان غرب کانادا
- گیاگان میشیگان
- گیاگان نپال
- گیاهان بهکاررفته در داروهای سنتی بومیان آمریکا
- گیاهان بهکاربردهشده در آشپزی بومیان آمریکا
- گیاهان توصیفشده در ۱۷۵۳ (میلادی)
- گیاهان علفی
- گیاهان بهکاررفته در طب سنتی چین
- گیاگان مالت
- گیاگان آسیای معتدل