توزیع دیجیتال

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

توزیع دیجیتال (به انگلیسی: Digital distribution) (شناخته شده با نام‌های دیگر مثل تحویل محتوا، توزیع آنلاین، توزیع نرم‌افزار الکترونیکی، روشی برای فروش بازی‌های رایانه‌ای، نرم‌افزارهای رایانه‌ای یا دیگر فراورده‌های چندرسانه‌ای به صورت برخط و از راه اینترنت است که در آن چند فروشگاه دیجیتالی عمده مانند فروشگاه پلی‌استیشن، استیم، آی‌تیونز، اپ استور و به‌طور کلی، فروشگاه‌های دیجیتالی شرکت‌های مختلف، فراورده‌هایی را بر روی پیشخوان خود قرار می‌دهند و خریداران آن‌ها را دانلود می‌کنند؛ بنابراین این روش توزیع شامل روش‌های فیزیکی مثل کاغذ، لوح فشرده و دی‌وی‌دی نمی‌باشد. ناشران بازی، برای تسهیل در روند فروش بازی‌های خود به ویژه در ۲۰ سال گذشته، به سمت ساخت پلتفرم‌های انحصاری برای توزیع دیجیتالی بازی‌ها پیش رفته‌اند جمله این پلتفرم‌ها می‌توانیم به اوریجین محصول کمپانی الکترونیک آرتز، یوپلی محصول کمپانی یوبیسافت، ایکس‌باکس لایو محصول کمپانی مایکروسافت و شبکه پلی‌استیشن فروشگاه دیجیتالی سونی اشاره کنیم که هرکدام با توجه به پلتفرم مورد هدفشان، محتوای دیجیتالی را برای کنسول‌ها یا رایانه‌های شخصی ارائه می‌دهند.

محتوایی که به صورت آنلاین توزیع می‌شود می‌تواند کتاب، فیلم، برنامه تلویزیونی، موسیقی، نرم‌افزار، بازی ویدئویی باشد. استریم زنده به محتوای اینترنتی گفته می‌شود که به صورت زنده و بی‌درنگ، در همان زمان به درخواست کاربر پخش می‌شود. برخلاف استریم کردن، با دانلود کردن محتوا از اینترنت به درایو دیسک سخت یا سایر رسانه‌های ذخیره‌سازی کاربر می‌تواند محتوا را به صورت آفلاین داشته باشد و در آینده دوباره از آن استفاده کند.

شبکه‌های تخصصی مثل شبکه تحویل محتوا به توزیع محتوا بر روی اینترنت کمک می‌کنند تا هم دسترسی بالایی حاصل شود و هم عملکرد بالا.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

https://www.zoomg.ir/2018/4/14/273978/digital-distribution-in-video-games/