توربا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

توربا (انگلیسی: Turba) واژه‌ای است که در زبان لاتین و زبان عربی کاربرد دارد.

در زبان لاتین، توربا به معنای هیاهو، غوغا و جماعت مردم است.[۱] در ارتباط با معنای «جماعت»، توربا ممکن است به‌طور خاص به هر سخن یا کلامی در مصائب عیسی مسیح اشاره داشته باشد که توسط گروهی از مردم، از جمله حواریون، یهودیان، یا سربازان گفته می‌شود. در پاسیون‌ها، به هر گونه خطاب مستقیم در ذکر مصائب، به جز سخنان عیسی، اطلاق می‌شود.

این اصطلاح در طول حکومت جبهه آزادی‌بخش ملی ساندینیستا نیکاراگوئه در اواخر دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ بار دیگر مورد استفاده قرار گرفت و به انبوهی از حامیان پرشور و گاه خشن رژیم اشاره داشت.

در زبان عربی این واژه ۲ معنا دارد: یکی به معنی گور، قطعه ای در گورستان یا آرامگاه و گوراب است. این واژه به زبان ترکی استانبولی هم راه یافته و در آن زبان هم به معنای آرامگاه است[۲] و «توربه» (Türbe) تلفظ می‌شود.[۳]

معنیای دوم، زمین یا خاک است؛ مثلاً شیعیان هنگام نماز سرشان را بر روی قطعه کوچکی از گِل شکل‌داده‌شده می‌گذارند که به آن تربت هم می‌گویند.

منابع[ویرایش]

  1. "Archived copy". Archived from the original on 2007-06-12. Retrieved 2015-05-03.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
  2. Meri, Josef F. (2002). The cult of saints among Muslims and Jews in medieval Syria. Oxford Oriental monographs. Oxford University Press. p. 270. ISBN 978-0-19-925078-3.
  3. «How to pronounce türbe in Turkish». Forvo.