توازی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دو خط موازی

خطوط موازی[۱] یا همراستا در هندسه، خط‌هایی در یک صفحه اند که با یکدیگر برخورد نمی‌کنند. ویژگی‌های خطوط موازی، پایهٔ اصل توازی اقلیدسی را تشکیل می‌دهند. حالت تعمیم‌یافته هم‌راستایی در فضای سه‌بعدی اقلیدسی در مورد یک خط و یک صفحه یا دو صفحه‌ای که هیچ نقطه مشترکی ندارند، استوار است. هم‌راستایی یا توازی، یک ویژگی بنیادین فضای اقلیدسی و برخی هندسه‌های مرتبط، مانند هندسه افین است.

نماد[ویرایش]

نماد برای نشان‌دادن توازی به‌کار می‌رود. برای مثال، نشان می‌دهد که خط AB با خط CD موازی است. در مجموعه علائم یونی‌کد، نماد «توازی» و «عدم توازی» به‌ترتیب با کدU+2225 (∥) و U+2226 (∦) نشان داده می‌شوند.[۲]

خاصیت‌ها[ویرایش]

  • اگر خطی دو خط موازی را قطع کند مجموع زوایای داخلی یک طرف آن خط برابر ۱۸۰ درجه است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. «موازی» [رایانه و فنّاوری اطلاعات] هم‌ارزِ «parallel»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر سوم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۵۰-۸ (ذیل سرواژهٔ موازی)
  2. "Mathematical Operators – Unicode Consortium" (PDF). Retrieved 2013-04-21.