پرش به محتوا

تنظیم مقررات ورزشی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تنظیم مقررات ورزشی معمولاً توسط یک نهاد حاکم بر ورزش برای هر ورزش انجام می‌شود که منجر به هسته‌ای از قوانین نسبتاً ثابت و مورد توافق می‌شود. افرادی که مسئول فعالیت‌های تفریحی هستند، اغلب با پیوستن به فدراسیون‌های ورزشی مانند کمیته بین‌المللی المپیک یا با تشکیل نهاد نظارتی خود، به‌دنبال به رسمیت شناخته شدن و احترام به‌عنوان یک ورزشکار هستند. به این ترتیب، ورزش‌ها از فعالیت‌های تفریحی به ورزش‌های رسمی‌تر تکامل می‌یابند: دوچرخه‌سواری بی‌ام‌ایکس، اسنوبرد، کشتی و غیره از جمله تازه‌واردان نسبتاً جدید هستند. برخی از این فعالیت‌ها برای مدت زمان‌های مختلف، فعالیت‌های محبوب اما بدون چارچوب مشخص بوده‌اند. در واقع، تنظیم رسمی ورزش یک پیشرفت نسبتاً مدرن و رو به رشد است. این روش، یک ورزش را در سطح جهانی و به روشی بسیار موفق ترویج می‌دهد.

همچنین با تضمین اینکه قوانین گیم‌پلی یکسانی در سراسر جهان اجرا می‌شود، با استفاده از یک سیستم قوانین گیم‌پلی بین‌المللی استاندارد/همگن (که توسط نهادهای حاکم بر ورزش‌های بین‌المللی مربوطه تصویب شده است) که به‌طور یکنواخت در تمام انجمن‌های عضو و لیگ‌های شناخته شده اعمال می‌شود، جهانی بودن هر ورزش را ارتقا می‌دهد.

میزان سازماندهی می‌تواند از مسابقات ملی یا جهانی برای این ورزش متفاوت باشد، یا می‌تواند به صورت کاملاً موردی و خودجوش رخ دهد. یک ورزش می‌تواند به صورت انفرادی (مثلاً تایم تریل در دوچرخه‌سواری) یا به صورت تیمی، یا فقط برای تفریح و تندرستی (مثلاً شنا) انجام شود.

برخی از موقعیت‌های چالش‌برانگیز، زمانی که مقررات این ورزش با سایر اشکال مقررات همپوشانی دارد، مانند ایمنی (تلفات جانی جدی در تماشاگران فوتبال، به دلیل فرو ریختن سکوها یا مدیریت ضعیف جمعیت رخ داده است)، یا قوانین ساده کشور (برخی تعاملات ناخواسته یا فیزیکی بین شرکت‌کنندگان رخ می‌دهد)، باید مورد بررسی قرار گیرند.

به‌عنوان مثال می‌توان به فیفا در فوتبال و فیبا در بسکتبال اشاره کرد که قوانین بین‌المللی بازی را تنظیم کرده‌اند که حتی امروزه در لیگ‌های ورزشی ایالات متحده نیز اجرا می‌شوند، با وجود اینکه از نظر تاریخی آنها را اجرا نمی‌کردند (که به این معنی بود که بسیاری از لیگ‌های ورزشی ایالات متحده در گذشته توسط نهادهای حاکم بین‌المللی به رسمیت شناخته نمی‌شدند، تا زمانی که شروع به اتخاذ قوانین بین‌المللی کردند). در ورزش بسکتبال، مدافع/دفاع نمی‌تواند خطا اعلام کند.

فرمول یک

[ویرایش]

مسابقات اتومبیل‌رانی فرمول یک نمونه‌ای از مقررات سختگیرانه و متغیر است، جایی که به نظر می‌رسد نهاد تنظیم‌کننده، به جای تعریف ساده‌ی این ورزش، آن را کنترل می‌کند. اخیراً تغییرات عمده‌ای در قوانین فرمول یک، تقریباً به‌صورت سالانه، ایجاد شده است و تغییرات بیشتری نیز برنامه‌ریزی شده است. گاهی اوقات این کار به‌دلایل ایمنی انجام می‌شود، گاهی اوقات برای جذاب‌تر کردن مسابقه به‌عنوان یک ورزش تماشاگرپسند، و گاهی اوقات برای ارتقای رقابت از طریق مشارکت تیم‌های کوچک‌تر. برخی از تغییرات، به‌عنوان مثال، احتمال سبقت گرفتن را بیشتر می‌کند یا احتمال برتری فنی چشمگیر هر تیم را کاهش می‌دهد. اگرچه این ورزش به شدت تحت نظارت است، اما اکثر مردم موافقند که این ورزش از این طریق سود زیادی برده است، به‌ویژه از طریق جهش‌های چشمگیر در ایمنی.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]