تندیس والرین و شاپور یکم
تندیس والرین و شاپور یکم اکنون در کابینه مدال‌ها در کتابخانه ملی فرانسه در پاریس به نمایش درآمده است. شماره فهرست آن Camée ۳۶۰ است.[۱] این تندیس در سال ۱۸۹۳ خریداری شده‌است.[۲] ارتفاع تندیس ۶٫۸ سانتیمتر و عرض آن ۱۰٫۳ سانتیمتر است. این تندیس ساخته شده از نوعی عقیق است، حدس زده می‌شود که در سال ۲۶۰ میلادی ساخته شده باشد. برای حکاکی آن، از لایه‌های مختلف رنگی سنگ استفاده شده‌است. پس زمینه تندیس مشکی است حکاکی آن سفید و جزئیات دوباره مشکی هستند و در بالاترین سطح تندیس قرار دارند.
این تندیس دو سوارکار را نشان می‌دهد. هر دو اسب در حال راه رفتن هستند.[۳] در سمت راست تندیس، پادشاه ساسانی شاپور اول (وی درسال ۲۴۱–۲۷۲ میلادی سلطنت کرد) نشان داده‌شده‌است. او کلاه‌خود و تاج پوشیده‌است. کره‌هایی به شانه او متصل است. بازوی راست او بازوی چپ پادشاه روم والریان (سلطنت ۲۵۳–۲۶۰) را گرفته‌است. امپراتور روم شمشیر (گلادیوس) را در دست راست خود گرفته‌است. او بدون ریش است و روی سرش یک تاج گل قرار دارد، او را به عنوان امپراتور روم شناخته می‌شود. اگرچه احتمالاً مشتری تندیس ساسانی بوده‌است، اما این سبک یونانی-رومی است، همان‌طور که احتمالاً هنرمند نیز بوده‌است.
این صحنه به احتمال زیاد اسرات امپراتور والریان توسط شاپور یکم در نبرد ادیسا (۲۶۰ میلادی) را نشان می‌دهد. این نبرد برای سربازان ساسانی یک موفقیت بزرگ بود زیرا آنها توانستند امپراتور روم را به اسارت بگیرند، رویدادی که در چندین اثر تاریخی خود جشن گرفته‌اند.
ساسانیان شهر آنتیوک یونان را در سال ۲۵۶ میلادی تسخیر کردند و به نظر می‌رسد که بسیاری از صنعتگران و هنرمندان را از این کشور بردند. تندیس هم گمان می‌شود توسط چنین هنرمندی ساخته شده باشد.[۴] گوهرهای حکاکی‌شده یک اختراع بطلمیوسی و هنر رایج در فرهنگ یونانی-رومی بود که توسط ساسانیان نیز پذیرفته شد. در تندیس شاپور یکم هر دو سبک رومی و ساسانی ترکیب شده‌است.[۵]
پیوند به بیرون[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Often also called Babelon 360 according to the author of a catologue of the collection: Ernest Babelon: Catalogue des camées antiques et modernes de la Bibliothèque nationale. Leroux, Paris 1897, pp. 193–195 no. 360 (Digitalisat)
- ↑ Ernest Babelon: Sapor et Valérien, camée sassanide de la Bibliothèque Nationale. In: Monuments et mémoires de la Fondation Eugène Piot. Volume 1, 1894, pp. 85 (online).
- ↑ Skupniewicz, Patryk (2016). "The Himyarite "knight" and Partho-Sasanian art". Historia i Świat (به انگلیسی) (5): 57–75. ISSN 2299-2464.
- ↑ Blair Fowlkes–Childs, Michael Seymour: The World between Empires – Art and Identity in the Ancient Middle East, New York 2019, شابک ۹۷۸−۱۵۸۸۳۹۶۸۳۹, p. 257, no. 183
- ↑ Nils Ritter (January 2017).