ترک سیگار

ترک سیگار عبارت است از روند قطع مصرف دائم تنباکو. دود تنباکو نیکوتین دارد که باعث اعتیاد می‌شود. خلاصی از نیکوتین این روند را بسیار طولانی و سخت می‌نماید.

هفتاد درصد سیگاری‌ها مایل به ترک سیگار هستند و نیمی از سیگاری‌ها تلاش‌هایی برای ترک سیگار طی یکسال گذشته داشته‌اند. تدخین (استعمال تنباکو) مهمترین عامل قابل بازدارندگی از مرگ در جهان است. ترک تنباکو احتمال مرگ و میر ناشی از امراض تدخین چون بیماری سرخرگ کرونری، بیماری سرخرگ کرونری، سرطان ریه را کاهش می‌دهد. به علت رابطهٔ آن با بسیاری از امراض مزمن، تدخین در بسیاری از مناطق عمومی قدغن است.

راهبردهایی متعدد برای ترک سیگار موجودند، من جمله بوقلمون سرد، مشاوره رفتاری و داروهایی مانند بوپروپیون، سایتیزین، درمان بدل نیکوتین یا وارنیکلین. بساری از سیگاری‌هایی که تصمیم به ترک سیگار می‌گیرند، بدون کمک اقدام می‌کنند؛ هرچند فقط سه تا شش درصد از اینها موفق به ترک طولانی مدت سیگار می‌شوند. مشاوره رفتاری و داروها احتمال ترک دائم سیگار را زیاد می‌کنند. یک تحلیل برون داده از سال ۲۰۱۸ که روی ۶۱ مورد آزمایش تصادفی کنترل‌شده انجام شد، نشان داد که یکسال بعد از ترک سیگار توسط داروها و اندکی کمک مشاوره رفتاری، فقط بیست درصد داوطلبان موفق به ترک سیگار شده‌اند، در مقایسه با دوازده درصدی که داروها را مصرف نکرده‌اند.

به علت اعتیادآور بودن نیکوتین، ترک سیگار باعث علائمی می‌شود از جمله: وسوسه به نیکوتین، اضطراب، بیتابی، افسردگی و چاقی. روش‌های تخصصی حمایت ترک سیگار معمولاً روی علائم ترک سیگار کار می‌کنند تا به داوطلب کمک کنند تا از اعتیاد به نیکوتین برهد.