ترا من چشم در راهم
| اثر نیما یوشیج | |
| تاریخ نگارش | زمستان ۱۳۳۶[الف] |
|---|---|
| کشور | ایران |
| زبان | فارسی |
| قالب | شعر نیمایی |
| بحر | هزج (مفاعیلن) |
| شمار ابیات یا خط‌ها | ۸ |
| از سلسله مقالات دربارهٔ |
 |
|---|
| آثار |
| دیـگر |
|
|
«ترا من چشم در راهم» از مشهورترین اشعار نیما یوشیج است.
«ترا من چشم در راهم»
ترا من چشم در راهم شباهنگام
که می‌گیرند در شاخ تلاجن سایه‌ها رنگ سیاهی
وزان دلخستگانت راست اندوهی فراهم
ترا من چشم در راهم
شباهنگام، در آن دم که بر جا دره‌ها چون مرده ماران خفتگانند
در آن نوبت که بندد دست نیلوفر به پای سرو کوهی دام
گرم یادآوری یا نه، من از یادت نمی‌کاهم
ترا من چشم در راهم
بازآفرینی[ویرایش]
احمد شاملو و احمدرضا احمدی این شعر را به‌ترتیب در آلبوم‌های شعرهای نیما و در شب سرد زمستانی دکلمه کرده‌اند.[۱][۲] سالار عقیلی نیز این شعر را در آلبوم تو کیستی؟ اجرا کرده‌است.[۳]
یادداشت‌ها[ویرایش]
- ↑ دربارهٔ تاریخ سرایش شعرهای نیما اختلاف نظر وجود دارد. برای اطلاعات بیشتر نگاه کنید به مناقشه‌ها درباره نیما یوشیج.
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- «او رفته با صدایش اما خواندن نمی‌تواند». انسان‌شناسی و فرهنگ. ۲۶ خرداد ۱۳۹۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ ژوئن ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۱۸ فروردین ۱۴۰۰.
- «با محمد نوری و ترانه آخرین بدرود». ترانه ماه. ۸ مرداد ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ آوریل ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۱۸ فروردین ۱۴۰۰.
