تخت پاپوس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تخت پاپوس (انگلیسی: Papoose board)[۱][۲] که بعضاً در ایران به آن تخت نگهدارنده کودک می‌گویند، یک تختهٔ تثبیت‌کننده و نگهدارنده پزشکی است که اجازهٔ تکان خوردن و تحرک به بیمار در حین انجام برخی درمان‌ها را نمی‌دهد و از بروز آسیب به بیماران پیشگیری می‌کند. واژه «پاپوس» (Papoos) اشاره به برند تولیدکنندهٔ این تخت‌های پزشکی دارد.

از این تخت بیشتر در دندان‌پزشکی،[۳] خونگیری سیاهرگی و برخی روندهای دیگر درمانی استفاده می‌شود. گاهی نیز در موقعیت‌های اورژانس که امکان آرامبخشی کامل وجود ندارد، از آن برای بی‌حرکت کردن بیمار استفاده می‌شود. از این تخت پزشکی برای بی‌حرکت کردن موقت و بی‌خطر بیماران استفاده می‌شود که روشی مطمئن‌تر از گرفتن دست و پای بیمار و نگه داشتن وی با دست است. این تخت بیشتر در کودکان و افراد دچار ناتوانی ذهنی کاربرد دارد.

تخت پاپوس یک تخت کوسن‌دار است که بندهای پارچه‌چسبی دارد که هنگام انجام عمل‌های پزشکی، حرکت بیمار را محدود کرده و او را محکم در یک‌جا نگه می‌دارد. گاهی از مواد تسکین‌بخش خوراکی، وریدی یا گازی مثل نیتروز اکسید برای آرام کردنِ بیماران پیش از قرار دادن آنها در تخت پاپوس استفاده می‌شود. استفاده از تخت پاپوس بر داروهای آرام‌بخش پزشکی ارجح است که ممکن است با عوارض جانبی خطرناک و حتی مرگ همراه باشد. در نتیجه برخی والدین ترجیح می‌دهند به‌جای مواد آرام‌بخش، از بند و لگام، مدیریت رفتار و اضطراب، کنترل بهتر درد و ضد اضطراب‌های کم‌خطر چون نیتروز اکسید استفاده شود. پیش از استفاده از تخت پاپوس، گرفتن رضایت‌نامه از بیمار یا والدین کودک لازم است. اگر رضایت کودک لازم باشد، در بیشتر مواقع استفاده از تخت پاپوس امکان‌پذیر نخواهد بود، چرا که کودکان تن به آن نخواهند داد. در برخی کشورها مثل بریتانیا، استفاده از تخت پاپوس ممنوع است و آنرا یک نقض اخلاقی جدی می‌دانند.[۴]

آکادمی دندان‌پزشکی کودکان آمریکا استفاده کامل یا نسبی از تخت نگهدارندهٔ کودک را در مواردی که برای محافظت بیمار، پزشک، کارکنان یا والدین ضروری است، تأیید کرده‌است.[۵] در سال ۲۰۰۴ میلادی، بیش از ۸۵ درصد از دانشکده‌های دندان‌پزشکی استفاده از تخت پاپوس را به عنوان یک روش قابل قبول مدیریت رفتار، به دانشجویان‌شان یاد می‌دهند.[۶]

تخت پاپوس در اصل یک وسیلهٔ چوبی و چرمی بود که بسیاری از قبایل سرخپوستان، از آن برای قنداق کردن نوزادان و شیرخواران استفاده می‌کردند. این وسیله با نام «تخت گهواره» (Cradleboard) هنوز در بسیاری از جاها استفاده می‌شود.[۷]

منابع[ویرایش]

  1. "Medical Restraint Papoose Boards". quickmedical. Archived from the original on 18 اكتبر 2019. Retrieved 6 April 2021. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  2. "Elite Veterinary Products - Get The Best In Veterinary Medical Supplie". Elite Vet Products.
  3. «مروری بر دستگاه‌های محدوده‌کنندهٔ جسمانی و معرفی گونه تازه‌ای ازاین دستگاه در کنترل و درمان دندانپزشکی درکودکان ناتوان» (PDF). مجلهٔ دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز. ۱۳۸۴. دریافت‌شده در ۱۷ فروردین ۱۴۰۰.
  4. Hosey, M.T. (2002). "Managing anxious children: the use of conscious sedation in paediatric dentistry" (PDF). International Journal of Paediatric Dentistry. Blackwell Science, Ltd UK National Clinical Guidelines in Paediatric Dentistry. 12: 359–372. doi:10.1046/j.1365-263x.2002.03792.x. Archived from the original on 14 September 2016. Retrieved 11 August 2016.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link)
  5. "Behavior Guidance for the Pediatric Dental Patient" (PDF). www.aapd.org. 2015. Retrieved 2020-03-05.
  6. Adair SM, Schafer TE, Rockman RA, Waller JL (2004). "Survey of behavior management teaching in predoctoral pediatric dentistry programs". Pediatr Dent. 26: 143–50. PMID 15132277.
  7. "Archived copy". Archived from the original on 2012-04-18. Retrieved 2012-03-29.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)