تانک تهاجمی
![]() | این مقاله فقط بر پایهٔ یک منبع نوشته شده است یا اینکه تا اندازه زیادی به یک منبع وابسته است. |
این مقاله دارای فهرستی از منابع، پیوندهای بیرونی یا بخش مطالعهٔ بیشتر است، اما به خاطر نداشتن پانویس و یادکردهای درونخطی، منابع آن همچنان مبهم هستند. لطفاً با افزودن یادکردهای دقیق این مقاله را بهبود دهید. |
![]() |
این نوشتار نیازمند تکمیل ترجمه جعبه اطلاعات است. با توجه به متن اصلی و رعایت سیاست ویرایش، دستور خط فارسی و ارجاع به منابع . |
A7V | |
---|---|
![]() Sole surviving A7V (Mephisto) on display at the یادمان جنگ استرالیا | |
نوع | تانک |
اولین سازنده | امپراتوری آلمان |
تاریخچۀ خدمترسانی | |
در خدمت | ۲۱ مارس ۱۹۱۸ – ۱۶ اکتبر ۱۹۱۸ |
مورد استفاده | German Empire |
جنگها | جنگ جهانی اول انقلاب ۱۹۱۸–۱۹۱۹ آلمان |
تاریخچۀ محصول | |
طراح | Joseph Vollmer |
طراحیشده | ۱۹۱۶ |
تولیدکننده | دایملر-موتورن |
تع. ساخت | ۲۰ |
مشخصات | |
جرم | ۳۳ تن (۳۲ long ton؛ ۳۶ short ton) battle weight |
طول | ۷٫۳۴ متر (۲۴ فوت ۱ اینچ) |
عرض | ۳٫۱ متر (۱۰ فوت ۲ اینچ) |
ارتفاع | ۳٫۳ متر (۱۰ فوت ۱۰ اینچ) |
خدمه | A minimum of 18 |
زره | ۵ تا ۳۰ میلیمتر (۰٫۲۰ تا ۱٫۱۸ اینچ) |
صلاح اصلی | 57 mm gun (initially with 180 rounds; later 300) |
سلاح ثانویه | ۶ × 7.9 mm machine guns 36,000 rounds |
موتور | ۲ × Daimler-Benz 4-cylinder 200 hp (149 kW) total |
توان/وزن | 6.5 hp/tonne |
مخابره | Adler gearboxes and differentials |
سیستم تعلیق | Holt track, vertical springs |
برد عملیاتی | ۳۰–۸۰ کیلومتر (۱۹–۵۰ مایل) |
Maximum speed | ۱۵ کیلومتر بر ساعت (۹٫۳ مایل بر ساعت) on roads ۶٫۴ کیلومتر بر ساعت (۴٫۰ مایل بر ساعت) cross-country |
اتومبیل تهاجمی A7V (به آلمانی: Sturmpanzerwagen A7V) تنها تانک از خانواده تانک پنزر بود که در زمان جنگ جهانی اول توسط امپراتوری آلمان به تولید انبوه رسید.
این تانک در اواخر جنگ توسعه یافت، به دلیل تعداد کم تولید ۲۰ قطعه، تأثیر بسیار کمی در جنگ داشت.
تاریخچه[ویرایش]
پس از اولین استفاده از تانکهای مارک ۱ انگلیس در سپتامبر ۱۹۱۶، فرماندهی عالی ارتش (OHL) در ۱۳ نوامبر ۱۹۱۶ با توسعه و ساخت یک وسیله نقلیه جنگی برای ارتش آلمان
(در آن زمان Deutsches Heer نام داشت)، بخش ۷ حمل و نقل اداره جنگ عمومی در وزارت جنگ پروس را سفارش داد. پس از شش هفته توسعه، اولین برنامهها برای خودروی ردیابی آلمانی آماده شد.
نمونه اولیه A7V براساس طراحی مهندس ارشد جوزف ولمر (۱۸۷۱–۱۹۵۵) در ژانویه ۱۹۱۷ در شرکت دایملر موتور (DMG) در برلین-مارینفلده به نمایش درآمد. نام خود را بر اساس دفتر دپارتمان حمل و نقل ۷ بدست آورد. در پایان ژانویه ۱۹۱۷، وزارت جنگ دستور ساخت ۱۰۰ دستگاه A7V را داد: ۱۰ «ماشین جنگی» و ۹۰زرهی «وسیله نقلیه زمینی» غیر مسلح برای اهداف بر اساس همان شاسی و رانندگی. پس از دو آزمایش آزمایشی شاسی با روساختهای چوبی، OHL تصمیم به ساخت ده A7V زرهی دیگر گرفت. قرار بود با این ۲۰ تانک، دو لشکر جنگی زرهی متشکل از ۵ تانک و ده مورد برای ذخیره در صورت خرابی ایجاد شود.
در آن زمان رایش آلمان با مشکلات عمده مواد خام دست و پنجه نرم میکرد، که در بسیاری از موارد به دلیل محاصره دریایی انگلیس بود. علاوه بر این، هنوز هیچ زیرساختی برای ساخت این سلاح جدید وجود نداشت. شرکتهای اتومبیل سازی و تراکتورسازی نظارت بر توسعه را انجام میدادند، که اکثراً در مونتاژ نهایی شرکت نداشتند و فقط مونتاژهای جداگانه و همچنین قطعات منفرد و لوازم یدکی را تولید میکردند، گاهی اوقات با پیمانکاران فرعی کار میکردند، که این امر ارتباط هماهنگ را دشوار میکرد. علاوه بر این، به دلیل مشکلات خرید، سفارشات فردی باید در بلژیک اشغالی انجام میشد، از جمله. کارخانههای مونتاژ نهایی فقط در گذشته بررسی میشدند. بین ماههای ژوئن و سپتامبر ۱۹۱۷، اولین نمونههای واگنهای رزمی و زمینی توسط لوئب و DMG در برلین، هاینریش بوسینگ در براونشویگ و لانز در مانهایم ساخته شد. اولین StPzKrW A7V ساخت آلمان در اواخر اکتبر ۱۹۱۷ توسط DMG در برلین-مارینفلده تکمیل شد.
منابع[ویرایش]
برگرفته شده از ( Sturmpanzerwagen A7V )دانشنامه آزاد ویکیپدیای آلمانی
- Deutsches Panzermuseum Munster
- (Bilder des A7V (chinesisch