تارتارات

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تارتارات
Tartrate structural formula
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس ۶۴۶۷۲-۶۱-۳ N
پاب‌کم ۳۸۰۶۱۱۴
کم‌اسپایدر ۳۰۳۳۱۶۸ ✔Y
ChEBI CHEBI:30929 ✔Y
جی‌مول-تصاویر سه بعدی Image 1
  • O=C([O-])C(O)C(O)C([O-])=O

  • InChI=1S/C4H6O6/c5-1(3(7)8)2(6)4(9)10/h1-2,5-6H,(H,7,8)(H,9,10)/p-۲ ✔Y
    Key: FEWJPZIEWOKRBE-UHFFFAOYSA-L ✔Y


    InChI=1/C4H6O6/c5-1(3(7)8)2(6)4(9)10/h1-2,5-6H,(H,7,8)(H,9,10)/p-۲
    Key: FEWJPZIEWOKRBE-NUQVWONBAJ

خصوصیات
فرمول مولکولی C4H4O62-
جرم مولی 148.07 g/mol
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
 N (بررسی) (چیست: ✔Y/N؟)
Infobox references


تارتارات‌ها در واقع نمک‌ها یا استرهای اسید تارتاریک هستند. اسید تارتاریک نوعی اسید دی کربوکسیلیک است. فرمول شیمیایی دی آنیون تارتارات به این شکل است:

OOC-CH(OH)-CH(OH)-COO or C4H4O62−

تارتارات‌هایی که از نظر تجاری اهمیت دارند عبارتند از: بلور خالص اسید تارتاریک، که به عنوان اسید خوراکی در غذاها و نوشیدنی‌های غیرالکلی به کار می‌رود؛ خمیر تارتار، که در پخت‌وپز کاربرد دارد؛ نمک روشل (Rochelle) , که در آبکاری الکتریکی کاربرد دارد.

به عنوان افزودنی خوراکی[ویرایش]

تارتارات‌ها به عنوان آنتی اکسیدان، تنظیم کننده اسیدیته و امولسیفایر، در صنایع غذایی به کار می‌روند. نمونه‌های این کاربرد عبارتند از:

در شراب[ویرایش]

در شراب، تارتارات‌ها رسوبات بلوری بی خطری را تشکیل می‌دهند که طی تخمیر و با گذشت زمان از شراب جدا می‌شوند. بخش اصلی این رسوب، بی تارتارات پتاسیم است.

منابع[ویرایش]

[۱][۲]

  1. "Tartaric Acid - Compound Summary". PubChem.
  2. Robinson, Janis (2006). The Oxford Companion to Wine. Oxford University Press. pp. 681–682. ISBN 0198609906