بیل کمپ

بیل کمپ
بیل کمپ
	کمپ در سال ۲۰۱۸ در جشنواره فیلم ترایبکا
نام هنگام تولد	William Camp
زادهٔ	۲۲ اکتبر ۱۹۶۴ ‏(۵۹ سال); ماساچوست، ایالات متحده آمریکا.
ملیت	آمریکایی
تحصیلات	دانشگاه ورمانت; مدرسه جولیارد (کارشناسی هنرهای زیبا)
پیشه	بازیگر
سال‌های فعالیت	۱۹۸۹ تا کنون
همسر(ها)	الیزابت مارول (ا. ۲۰۰۴)
فرزندان	۱

بیل کَمپ (انگلیسی: Bill Camp) هنرپیشه اهل ایالات متحده آمریکا است.

از فیلم‌ها یا برنامه‌های تلویزیونی که وی در آن نقش داشته‌است می‌توان به آن شب لینکلن، بی‌قانون، دشمنان ملت، فریب، برگشتن بخت، بردمن، عشق و بخشش، آلوها، عشاء ربانی سیاه، پوست، تنها پسر زنده در نیویورک، پسر بومی، سرزمین عادات ثابت و جیسون بورن اشاره کرد. وی در مینی‌سریال نتفلیکس تحت عنوان گامبی وزیر (۲۰۲۰) در نقش آقای شایبل، سرایدار دختران «خانه متوهن» که به بث نحوه بازی شطرنج را آموزش داد، ایفای نقش نموده‌است.

حرفه بازیگری[ویرایش]

تئاتر[ویرایش]

کمپ در ابتدا به‌طور عمده در تئاتر فعال بود،^[۱]^[۲] اما هم در فیلم و هم در تلویزیون نقش شخصیت‌هایی را بر عهده گرفته‌است. در سال ۲۰۰۲، او بازیگری را رها کرد و حرفه خود را به‌طور موقت (به عنوان یک آشپز و مکانیک) تغییر داد،^[۳] فقط دو سال بعد به فیلم تونی کوشنر خانه نشین/کابل بازگشت که برای آن برنده جایزه اوبی (جوایز تئاتر خارج از برادوی) شد.

منابع[ویرایش]

↑ Simonson, Robert (December 16, 2007). "One Man's Method for Better Acting: Just Stop Doing It". The New York Times.
↑ Walat, Kathryn (March 2009). "He'll See You in Hell" (PDF). American Theatre. lajollaplayhouse.org. pp. 40–42, 71–72. Archived from the original (PDF) on 2015-03-28. Retrieved 2015-03-06.
↑ Soloski, Alexis (November 3, 2010). "Bill Camp and Dostoyevsky Go Underground". The Village Voice. Archived from the original on 2 April 2015. Retrieved 23 November 2020.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Bill Camp». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۰ ژوئن ۲۰۱۷.

پیوند به بیرون[ویرایش]

این یک مقالهٔ خرد بازیگر است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] Simonson, Robert (December 16, 2007). "One Man's Method for Better Acting: Just Stop Doing It". The New York Times.

[2] Walat, Kathryn (March 2009). "He'll See You in Hell" (PDF). American Theatre. lajollaplayhouse.org. pp. 40–42, 71–72. Archived from the original (PDF) on 2015-03-28. Retrieved 2015-03-06.

[3] Soloski, Alexis (November 3, 2010). "Bill Camp and Dostoyevsky Go Underground". The Village Voice. Archived from the original on 2 April 2015. Retrieved 23 November 2020.

[۱]

[۲]

[۳]