بوگی ووگی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
در سال ۱۸۷۰ نوازندگان دریافتند که به سمت اسن سبک از موسیقی روی بیاورند

بوگی ووگی (انگلیسی: Boogie-woogie) سبکی از موسیقی است که در اواخر دهه ۱۹۲۰ محبوبیت داشت. این موسیقی در جوامع سیاه‌پوستان آمریکا در دهه ۱۸۷۰ توسعه پیدا کرد.[۱][۲] در ابتدا مختص ساز پیانو، سپس دونوازی یا سه نوازی، گیتار، گروه بزرگ، موسیقی کانتری و موسیقی گاسپل گسترش یافت. در حالی که موسیقی بلوز سنتی برای بیان احساسات مختلفی استفاده می‌شود، بوگی ووگی مختص به رقصیدن است.[۳]

منابع[ویرایش]

  1. "Boogie Woogie: Development by John Tennison (aka Nonjohn)". Bowofo.org. Retrieved 2016-10-06.
  2. Paul, Elliot, That Crazy American Music (1957), Chapter 10, p. 229.
  3. Du Noyer, Paul (2003). The Illustrated Encyclopedia of Music (1st ed.). Fulham, London: Flame Tree Publishing. p. 165. ISBN 1-904041-96-5.

پیوند به بیرون[ویرایش]