بوفالو، داکوتای جنوبی
Buffalo, South Dakota | |
|---|---|
 Location in هاردینگ کانتی and the state of داکوتای جنوبی | |
| مختصات: ۴۵°۳۵′۵″ شمالی ۱۰۳°۳۲′۴۲″ غربی / ۴۵٫۵۸۴۷۲°شمالی ۱۰۳٫۵۴۵۰۰°غربی | |
| کشور | ایالات متحده آمریکا |
| State | داکوتای جنوبی |
| شهرستان | هاردینگ کانتی |
| Incorporated | 1949[۱] |
| مساحت | |
| • کل | ۰٫۵۵ مایل مربع (۱٫۴۲ کیلومتر مربع) |
| • خشکی | ۰٫۵۵ مایل مربع (۱٫۴۲ کیلومتر مربع) |
| • آب | ۰ مایل مربع (۰ کیلومتر مربع) |
| بلندی | ۲۸۸۱ پا (۸۷۸ متر) |
| جمعیت | |
| • کل | ۳۳۰ |
| • برآورد (2011[۴]) | ۳۳۴ |
| • تراکم | ۶۰۰٫۰/مایل مربع (۲۳۱٫۷/کیلومتر مربع) |
| منطقه زمانی | یوتی‌سی -۷ (Mountain (MST)) |
| • تابستانی (DST) | یوتی‌سی -۶ (MDT) |
| زیپ‌کد | ۵۷۷۲۰ |
| پیش‌شماره(های) تلفن | 605 |
| FIPS code | 46-08140[۵] |
| GNIS feature ID | 1254110[۶] |
بوفالو(به انگلیسی: Buffalo) شهری در ایالت داکوتای جنوبی کشور ایالات متحده آمریکا است که جمعیت آن در سرشماری سال ۲۰۱۰ میلادی، ۳۳۰ نفر بوده‌است.[۷]
جغرافیا[ویرایش]
بوفالو دومین شهر بزرگ ایالات متحده در نیویورک و بزرگترین شهر در غرب نیویورک است. از سال ۲۰۱۸، جمعیت ۲۵۶۳۰۴ نفر بود. این شهر محل استقرار شهرستان اری و دروازه اصلی تجارت و مسافرت از طریق مرز کانادا - ایالات متحده است و بخشی از منطقه دو ملیتی بوفالو نیاگارا را تشکیل می‌دهد.
تاریخچه[ویرایش]
منطقه بوفالو قبل از قرن هفدهم توسط قبیله بومی ایروک آمریکایی و بعداً توسط استعمارگران فرانسوی سکونت داشت. این شهر در قرن نوزدهم و بیستم در نتیجه مهاجرت، ساخت کانال اری و حمل و نقل ریلی و نزدیکی آن با دریاچه اری رشد چشمگیری داشته‌است. این رشد باعث فراوانی آب شیرین و مسیر تجارت کافی به مناطق میانه غربی ایالات متحده شد، در حالی که اقتصاد خود را برای صنایع غلات، فولاد و خودرو که در قرن بیستم بر اقتصاد این شهر حاکم بود، به دست آورد. از آنجا که اقتصاد شهر به شدت به تولید متکی بود، تغییر شکل صنعتی در نیمه دوم قرن بیستم منجر به کاهش مداوم جمعیت شد. در حالی که برخی فعالیت‌های تولیدی باقی مانده‌است، اقتصاد بوفالو با تأکید بیشتر بر مراقبت‌های بهداشتی، تحقیق و آموزش عالی به صنایع خدماتی منتقل شده‌است که پس از رکود بزرگ ظاهر شد.
بوفالو در ساحل شرقی دریاچه اری، در راس رودخانه نیاگارا، در ۱۶ مایلی جنوب آبشار نیاگارا قرار دارد. آغوش اولیه آن از نیروی الکتریکی منجر به لقب «شهر نور» شد. این شهر همچنین به دلیل برنامه‌ریزی شهری و چیدمان جوزف الیوت، سیستم گسترده‌ای از پارک‌ها که توسط فردریک لاوس اولمستد طراحی شده‌است، و همچنین کارهای مهم معماری مشهور است. فرهنگ آن سنت‌های شمال شرقی و میانه غربی را در هم می‌آمیزد، با برگزاری جشنواره‌های سالانه از جمله طعم بوفالو و جشنواره هنری Allentown، دو تیم ورزشی حرفه ای (لوگوی بوفالو و بوفالو سابرز) و یک صحنه موسیقی و هنر پررونق و پیشرفت.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ "SD Towns" (PDF). South Dakota State Historical Society. Retrieved 2010-02-11.
- ↑ "US Gazetteer files 2010". United States Census Bureau. Archived from the original on 14 July 2012. Retrieved 2012-06-21.
- ↑ "American FactFinder". United States Census Bureau. Retrieved 2012-06-21.
- ↑ "Population Estimates". United States Census Bureau. Archived from the original on 18 September 2012. Retrieved 2013-01-05.
{{cite web}}: External link in|publisher= - ↑ "American FactFinder". اداره آمار آمریکا. Retrieved 2008-01-31.
- ↑ "US Board on Geographic Names". سازمان نقشه‌برداری‌های زمین‌شناسی آمریکا. 2007-10-25. Retrieved 2008-01-31.
- ↑ "United States of America: largest cities and towns and statistics of their population" (به انگلیسی). world-gazetteer. Archived from the original on 23 April 2013. Retrieved 29 Jan 2013.
شهرداری‌ها و جوامع شهرستان هاردینگ، داکوتای جنوبی، ایالات متحده | ||
|---|---|---|
| شهرک |  | |
| محدوده ثبت‌نشده | ||
| شهر متروکه | ||