پرش به محتوا

بوئینگ ۷۴۷–۴۰۰

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بوئینگ ۷۴۷–۳۰۰
یک فروند بوئینگ ۷۴۷–۳۰۰ بریتیش ایرویز
کاربری هواپیمای مسافربری پهن‌پیکر
کشور سازنده ایالات متحدهٔ آمریکا
تولیدکننده هواپیماهای تجاری بوئینگ
نخستین پرواز ۲۹ آوریل ۱۹۸۸
معرفی‌شده در ۹ فوریه ۱۹۸۹ با نورت‌وست ایرلاینز
وضعیت فعال
کاربر اصلی بریتیش ایرویز
چاینا ایرلاینز
ماهان ایر
هواپیمایی کره
یونایتد ایرلاینز
ساخته‌شده مدل‌های مسافربری: ۱۹۸۸–۲۰۰۵
مدل‌های باربری: ۱۹۹۳–۲۰۰۹
تعداد ساخته‌شده ۶۹۴
هزینه هر فروند ۷۴۷–۴۰۰/-۴۰۰ئی‌آر: ۲۳۴–۲۶۶٫۵ میلیون دلار
۷۴۷–۴۰۰اف/-۴۰۰ئی‌آراف: ۲۳۸–۲۶۸ میلیون دلار
توسعه‌یافته از بوئینگ ۷۴۷
گونه‌ها بوئینگ یال-۱
بوئینگ دریم لیفتر
توسعه‌یافته به بوئینگ ۷۴۷–۸

بوئینگ ۷۴۷–۳۰۰ (به انگلیسی: Boeing 747-300) یک مدل هواپیمای مسافربری پهن‌پیکر چهارموتوره است که توسط شرکت بوئینگ ایالات متحده توسعه‌یافته و ساخته شده‌است. این هواپیما در فرایند توسعه، نسبت به سایر مدل‌های بوئینگ ۷۴۷ دارای بیشترین تغییرات می‌باشد، به‌گونه‌ای که تنها از چهار موتور و اسکلت پهن‌پیکر از مدل اولیه بوئینگ ۷۴۷ در آن استفاده شده‌است.

در بوئینگ ۷۴۷–۳۰۰ تغییرات تکنولوژیکی و ساختاری متعددی برای یک بدنه کارآمدتر، انجام شده‌است. از ویژگی‌های متمایز آن نسبت به قبل ۷۴۷ می‌توان به نصب بالک ۱٫۸ متری در انتهای بال‌ها، اضافه کردن کابین خلبان شیشه‌ای و بهینه کردن سوخت در موتورها اشاره کرد.

در این مدل همچنین طراحی داخلی کاملاً بروز شده‌است. این مدل دارای ظرفیت حداکثر ۶۶۰ مسافر (در کلاس ۷۴۷–۳۰۰ ) می‌باشد و می‌تواند بدون توقف، تا ۱۴٫۲۰۰ کیلومتر را با حداکثر ظرفیت بار طی نماید. نخستین سری از بوئینگ ۷۴۷–۳۰۰ در ۹ فوریه ۱۹۸۹ توسط شرکت نورت‌وست ایرلاینز به خدمت گرفته شد.

در ایران، هواپیمایی ماهان با در اختیار داشتن سه فروند از این مدل (دو فروند فعال و یک فروند زمینگیر به دلیل مشکلات حقوقی) تنها کاربر این هواپیما در ایران می‌باشد.

منابع

[ویرایش]