به‌رسمیت‌شناسی (جامعه‌شناسی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

به‌رسمیت‌شناسی در حوزهٔ جامعه‌شناسی به‌معنی به رسمیت شناختنِ جایگاه یا امتیازات شخص (دستاوردها، فضیلت‌ها، خدمات و غیره) از سوی عموم است. در روان‌شناسی، پیگیریِ افراطیِ به‌رسمیت‌شناسی، یکی از ویژگی‌های اساسیِ اختلال شخصیت خودشیفته به شمار می‌رود.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. «چهل‌سالگی انقلاب و ضرورت تقویت سه «آر» در نظام». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۶ ژوئن ۲۰۱۹.