بنزوپیران
| بنزوپیران | |
|---|---|
| |
| شناساگرها | |
| شماره ثبت سی‌ای‌اس | ۲۵۴-۰۴-۶  [PubChem]
|
| پاب‌کم | ۹۲۱۱ |
| کم‌اسپایدر | ۱۰۶۵۱۸۲۸
|
| UNII | 7U3W6XRV5U |
| ChEBI | CHEBI:35601 |
| جی‌مول-تصاویر سه بعدی | Image 1 |
| |
| |
| خصوصیات | |
| فرمول مولکولی | C9H8O۱ |
| جرم مولی | ۱۳۲٫۱۶ g mol−1 |
| به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa) | |
 (بررسی) (چیست:  / ؟)
| |
| Infobox references | |
|
| |
بنزوپیران یک ترکیب آلی چندحلقه‌ای است که از جوش خوردن یک حلقه بنزن به یک حلقه پیران هتروسیکل حاصل می‌شود.
طبق نامگذاری فعلی آیوپاک، نام کرومن که در دستوالعمل‌های قبلی مورد استفاده قرار می‌گرفت، حفظ شده‌است. با این حال، نامهای سیستمی «بنزو»، به عنوان مثال 2H -1-benzopyran، به عنوان نامهای آیوپاک ارجح برای کرومان، ایزوکرومان، کرومن، ایزوکرومن و آنالوگ‌های کالکوژن آن‌ها استفاده می‌شود.[۱] دو ایزومر برای بنزوپیران متصور است که با توجه به جهت جوش خوردن دو حلقه در مقایسه با اکسیژن با همدیگر تفاوت دارند، در نتیجه ۱-بنزوپیران (کرومن) و ۲-بنزوپیران (ایزوکرومن) ایجاد می‌شود.
برخی از بنزوپیران‌ها در شرایط درون‌کشتگاهی فعالیت ضد سرطانی از خود نشان داده‌اند.[۲]
 2H-chromene (2H-1-benzopyran) |
4H-chromene (4H-1-benzopyran) |
5H-chromene
|
7H-chromene
|
8aH-chromene
|
 1H-isochromene (1H-2-benzopyran) |
 3H-isochromene (3H-2-benzopyran) |
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ "Front Matter". Nomenclature of Organic Chemistry: IUPAC Recommendations and Preferred Names 2013 (Blue Book). Cambridge: انجمن سلطنتی شیمی. 2014. pp. P001–P004. doi:10.1039/9781849733069-FP001. ISBN 978-0-85404-182-4.
- ↑ Stevenson, Alexander J; Ager, Eleanor I; Proctor, Martina A; Škalamera, Dubravka; Heaton, Andrew; Brown, David; Gabrielli, Brian G (2018). "Mechanism of action of the third generation benzopyrans and evaluation of their broad anti-cancer activity in vitro and in vivo". Scientific Reports. 8 (1): 5144. doi:10.1038/s41598-018-22882-w. PMC 5865165. PMID 29572477.