پرش به محتوا

منطقه ویژه اقتصادی بندر نوشهر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از بندر نوشهر)
بندر نوشهر
Map
موقعیت
کشورایران
موقعیتشهرستان نوشهر
استان مازندران
جزئیات
بهره‌برداری توسطمنطقه آزاد تجاری-صنعتی مازندران
در تملکسازمان بنادر و دریانوردی
نوع بندرگاهچند منظوره
اندازه بندرگاه. کیلومتر مربع
پسکرانه۲۴۵ هکتار
لنگرگاه‌های موجود۹ اسکله


بندر نوشهر[۱] یکی از سه لکه منفصل منطقه آزاد تجاری-صنعتی مازندران محسوب می‌شود. بندر نوشهر قدیمی‌ترین بندر مازندران و نزدیکترین بندر به پایتخت ایران است و مجهز به خطوط هوایی می‌باشد. فاصله این بندر تا تهران ۲۰۰ کیلومتر است که با احداث آزاد راه بزرگ تهران شمال به ۱۴۰کیلومتر تقلیل یافت. بندر نوشهر براساس میزان تخلیه و بارگیری کالاها در سال ۱۴۰۱، به عنوان سومین بندر پرتردد شمال ایران و دوازدهمین بندر پرتردد کشور بشمار می‌رود.[۲]

بندر ده نو، نوشهر، سال ۱۳۱۴، از آنه ماری شوارتسنباخ

تاریخچه

[ویرایش]

ساخت بندر نوشهر در سال ۱۳۰۹ هجری خورشیدی با مشارکت شرکتهای بورورکس (هلند) و آگرمن (بلژیک) آغاز شد و در سال ۱۳۱۸خورشیدی به بهره‌برداری رسید. اولین محموله‌ای که در این بندر تخلیه شده است قطعات و ماشین‌آلات کارخانه ذوب آهن کرج بود که از روسیه با یک کشتی تجاری به ظرفیت ۱۰۰۰تن بارگیری شده بود. سالیانه حداقل ۵۰۰فروند کشتی در این بندر تردد می‌کنند.[۳] این بندر در سال ۱۳۹۰ از یک بندر عادی به منطقه ویژه اقتصادی ارتقا یافت.

مشخصات بندر

[ویرایش]

بندر نوشهر با داشتن تجهیزات مدرن و زیر ساخت هایی مجهز مانند جرثقیل‌های موبایل ساحلی ۱۰۰ تنی ،ایستگاه رادیویی پیشرفته ،‌ ۷۰ هزار متر مربع انبار سرپوشیده ،‌سیستم مکانیزه امور بندری و ارائه تسهیلات حمل و نقل ترکیبی با ۱۱ پست اسکله امکان پهلوگیری کشتی‌های بالای ۶۰۰۰ تن  و برخورداری از امکانات و تجهیزات مدرن اصلی‌ترین منطقه آزاد مبادلات تجاری و بازگانی در شمال ایران می‌باشد.[۴]

کاربری

چند منظوره تجاری، نفتی، مسافری

طول موج شکن غربی ۱۳۴۰ متر
طول موج شکن شرقی ۷۹۰ متر
دهانه ورود کشتی

۱۹۰ متر

اسکله تجاری

۸ پست

اسکله نفتی

۱ پست

آبخور

۶ متر

ظرفیت پذیرش کشتی

۷۰۰۰ تن

مبادلات کالای تجاری

۵٫۱ میلیون تن

مبادلات مواد نفتی

۵٫۱ میلیون تن

مساحت کل اراضی

۴۰ هکتار و ۲۰۰ هکتار پشتیبان

ویژگی‌ها

[ویرایش]
  • نزدیکترین بندر به مراکز تولیدی و صنعتی مهم کشور در استان تهران، استان سمنان، استان خراسان، استان مرکزی
  • شرایط اقلیمی مناسب جهت صادران مواد خوراکی به کشورهای روسیه، آسیای میانه و منطقه قفقاز
  • وجود فرودگاه جهت پروازهای داخلی در فاصله دو کیلومتری بندر
  • کوتاه شدن مسیر دریایی به کشورهای اروپایی و آسیای میانه از نظر مسافت و زمان
  • برخورداری از حدود ۳۰٬۰۰۰متر مربع انبار مسقف
  • برخورداری از تجهیزات تخلیه و بارگیری و مخابراتی با فناوری مدرن و پیشرفته[۵]

فاصله تا سایر بندرهای دریای کاسپین

[ویرایش]
بندر ترکمن‌باشی / جمهوری ترکمنستان

۲۱۷ مایل

بندر آکتائو / جمهوری قزاقستان ۴۱۸ مایل
بندر باکو / جمهوری آذربایجان ۲۳۹ مایل
بندر ماخاچ قلعه / جمهوری روسیه

۴۴۴ مایل

بندر آستاراخان / جمهوری روسیه

۶۳۵ مایل

  • هر مایل ۱۸۵۲ متر است.

کالاهای وارداتی و صادراتی

[ویرایش]

واردات

[ویرایش]

عمده کالاهای وارداتی عبارتند از: غلات، مواد شیمیایی، مواد معدنی، آهن‌آلات، مصالح ساختمانی، لوازم یدکی، مواد نفتی، فلزات غیر آهنی، مصنوعات فلزی، کاغذ و مقوا، چوپ و تخته، کانتینر پر، کانتینر خالی، لاستیک و پلاستیک، پارچه و الیاف، کالای متروکه و متفرقه

صادرات

[ویرایش]

تره بار، خشکبار، محصولات دامی و گیاهی، مواد معدنی، فلزات غیرآهنی، کالای سوپر مارکتی، کانتینر پر و خالی، کالای متفرقه

منابع

[ویرایش]
  1. «تصویب منطقه ویژه اقتصادی بندر نوشهر».
  2. «آمار سالیانه تخلیه و بارگیری کالا به تفکیک بنادر». سازمان بنادر و دریانوردی جمهوری اسلامی ایران.[پیوند مرده]
  3. «وبگاه سازمان بنادر و کشتیرانی». وبگاه رسمی. دریافت‌شده در ۴ فروردین ۱۳۸۷.
  4. «منطقه ویژه اقتصادی بندر نوشهر ، یک تیر و دو نشان !». www.pakan-abadgaran.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۱۰-۲۸.
  5. «وبگاه بندر نوشهر». وبگاه رسمی. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ اوت ۲۰۰۶. دریافت‌شده در ۴ فروردین ۱۳۸۷.