منطقه ویژه اقتصادی بندر نوشهر
| بندر نوشهر | |
|---|---|
![]() | |
| موقعیت | |
| کشور | ایران |
| موقعیت | شهرستان نوشهر استان مازندران |
| جزئیات | |
| بهرهبرداری توسط | منطقه آزاد تجاری-صنعتی مازندران |
| در تملک | سازمان بنادر و دریانوردی |
| نوع بندرگاه | چند منظوره |
| اندازه بندرگاه | . کیلومتر مربع |
| پسکرانه | ۲۴۵ هکتار |
| لنگرگاههای موجود | ۹ اسکله |
بندر نوشهر[۱] یکی از سه لکه منفصل منطقه آزاد تجاری-صنعتی مازندران محسوب میشود. بندر نوشهر قدیمیترین بندر مازندران و نزدیکترین بندر به پایتخت ایران است و مجهز به خطوط هوایی میباشد. فاصله این بندر تا تهران ۲۰۰ کیلومتر است که با احداث آزاد راه بزرگ تهران شمال به ۱۴۰کیلومتر تقلیل یافت. بندر نوشهر براساس میزان تخلیه و بارگیری کالاها در سال ۱۴۰۱، به عنوان سومین بندر پرتردد شمال ایران و دوازدهمین بندر پرتردد کشور بشمار میرود.[۲]

تاریخچه
[ویرایش]ساخت بندر نوشهر در سال ۱۳۰۹ هجری خورشیدی با مشارکت شرکتهای بورورکس (هلند) و آگرمن (بلژیک) آغاز شد و در سال ۱۳۱۸خورشیدی به بهرهبرداری رسید. اولین محمولهای که در این بندر تخلیه شده است قطعات و ماشینآلات کارخانه ذوب آهن کرج بود که از روسیه با یک کشتی تجاری به ظرفیت ۱۰۰۰تن بارگیری شده بود. سالیانه حداقل ۵۰۰فروند کشتی در این بندر تردد میکنند.[۳] این بندر در سال ۱۳۹۰ از یک بندر عادی به منطقه ویژه اقتصادی ارتقا یافت.
مشخصات بندر
[ویرایش]بندر نوشهر با داشتن تجهیزات مدرن و زیر ساخت هایی مجهز مانند جرثقیلهای موبایل ساحلی ۱۰۰ تنی ،ایستگاه رادیویی پیشرفته ، ۷۰ هزار متر مربع انبار سرپوشیده ،سیستم مکانیزه امور بندری و ارائه تسهیلات حمل و نقل ترکیبی با ۱۱ پست اسکله امکان پهلوگیری کشتیهای بالای ۶۰۰۰ تن و برخورداری از امکانات و تجهیزات مدرن اصلیترین منطقه آزاد مبادلات تجاری و بازگانی در شمال ایران میباشد.[۴]
| کاربری |
چند منظوره تجاری، نفتی، مسافری |
|---|---|
| طول موج شکن غربی | ۱۳۴۰ متر |
| طول موج شکن شرقی | ۷۹۰ متر |
| دهانه ورود کشتی |
۱۹۰ متر |
| اسکله تجاری |
۸ پست |
| اسکله نفتی |
۱ پست |
| آبخور |
۶ متر |
| ظرفیت پذیرش کشتی |
۷۰۰۰ تن |
| مبادلات کالای تجاری |
۵٫۱ میلیون تن |
| مبادلات مواد نفتی |
۵٫۱ میلیون تن |
| مساحت کل اراضی |
۴۰ هکتار و ۲۰۰ هکتار پشتیبان |
ویژگیها
[ویرایش]- نزدیکترین بندر به مراکز تولیدی و صنعتی مهم کشور در استان تهران، استان سمنان، استان خراسان، استان مرکزی
- شرایط اقلیمی مناسب جهت صادران مواد خوراکی به کشورهای روسیه، آسیای میانه و منطقه قفقاز
- وجود فرودگاه جهت پروازهای داخلی در فاصله دو کیلومتری بندر
- کوتاه شدن مسیر دریایی به کشورهای اروپایی و آسیای میانه از نظر مسافت و زمان
- برخورداری از حدود ۳۰٬۰۰۰متر مربع انبار مسقف
- برخورداری از تجهیزات تخلیه و بارگیری و مخابراتی با فناوری مدرن و پیشرفته[۵]
فاصله تا سایر بندرهای دریای کاسپین
[ویرایش]| بندر ترکمنباشی / جمهوری ترکمنستان |
۲۱۷ مایل |
|---|---|
| بندر آکتائو / جمهوری قزاقستان | ۴۱۸ مایل |
| بندر باکو / جمهوری آذربایجان | ۲۳۹ مایل |
| بندر ماخاچ قلعه / جمهوری روسیه |
۴۴۴ مایل |
| بندر آستاراخان / جمهوری روسیه |
۶۳۵ مایل |
- هر مایل ۱۸۵۲ متر است.
کالاهای وارداتی و صادراتی
[ویرایش]واردات
[ویرایش]عمده کالاهای وارداتی عبارتند از: غلات، مواد شیمیایی، مواد معدنی، آهنآلات، مصالح ساختمانی، لوازم یدکی، مواد نفتی، فلزات غیر آهنی، مصنوعات فلزی، کاغذ و مقوا، چوپ و تخته، کانتینر پر، کانتینر خالی، لاستیک و پلاستیک، پارچه و الیاف، کالای متروکه و متفرقه
صادرات
[ویرایش]تره بار، خشکبار، محصولات دامی و گیاهی، مواد معدنی، فلزات غیرآهنی، کالای سوپر مارکتی، کانتینر پر و خالی، کالای متفرقه
منابع
[ویرایش]- ↑ «تصویب منطقه ویژه اقتصادی بندر نوشهر».
- ↑ «آمار سالیانه تخلیه و بارگیری کالا به تفکیک بنادر». سازمان بنادر و دریانوردی جمهوری اسلامی ایران.[پیوند مرده]
- ↑ «وبگاه سازمان بنادر و کشتیرانی». وبگاه رسمی. دریافتشده در ۴ فروردین ۱۳۸۷.
- ↑ «منطقه ویژه اقتصادی بندر نوشهر ، یک تیر و دو نشان !». www.pakan-abadgaran.com. دریافتشده در ۲۰۲۵-۱۰-۲۸.
- ↑ «وبگاه بندر نوشهر». وبگاه رسمی. بایگانیشده از اصلی در ۲۸ اوت ۲۰۰۶. دریافتشده در ۴ فروردین ۱۳۸۷.
