بلشویسم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بلشویسم یا بلشویک گرایی (به روسی: Большеви́зм) (در ترجمهٔ تحت الفظی به معنای اکثریت، اشاره به جناح اکثریت حزب کارگران سوسیال دموکراتیک روسیه) یک اصطلاح ایدئولوژیک و تاریخی است که برای توصیف آموزه‌های عقیدتی و سیاسی لنین و تفسیر مارکسیسم انقلابی در شرایط روسیه به کار گرفته شده بود.[۱] در فلسفه سیاسی بلشویسم مطابقت دارد با ماتریالیسم دیالکتیک. بلشویسم در واقع خواستار تشکیل یک حزب متمرکز، منسجم و منظم برای ایجاد انقلاب اجتماعی، با هدف سرنگونی نظام سرمایه‌داری، به دست گرفتن قدرت و ایجاد نظام «دیکتاتوری پرولتاریا» است.

پس از جنگ جهانی دوم ، بلشویسم در متن درگیری شرق و غرب به عنوان یک پدیده سیاسی گم شد و این اصطلاح از اهمیت افتاد.

این اصطلاح پس از مرگ لنین جایش را به مارکسیسم-لنینیسم داد و به عنوان ایدوئولژی اصلی حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی استفاده می‌شد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Herder Lexikon Politik. Mit rund 2000 Stichwörtern sowie über 140 Graphiken und Tabellen, Sonderauflage für die Landeszentrale für politische Bildung NRW, Freiburg/Basel/Wien 1993, S. 157.