پرش به محتوا

برنیکه دوم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
برنیکه دوم
ملکه حاکم برقه
سلطنت۲۵۸–۲۴۷/۲۴۶ پیش از میلاد[۱][۲]
پیشینماگاس سیرنه
جانشینضمیمه پادشاهی بطلمیوسی شد
حکومت مشترک/هم‌حکمرانماگاس سیرنه (تا سال ۲۵۰ پیش از میلاد)
دمتریوس عادل (۲۵۰–۲۴۹ پیش از میلاد)
دولت جمهوری (۲۴۹–۲۴۶ پیش از میلاد)
ملکه امپراتوری بطلمیوسی[الف]
سلطنت۲۴۶–۲۲۱ پیش از میلاد[۳]
حکومت مشترک/هم‌حکمرانبطلمیوس سوم اورژتس (۲۴۶–۲۲۲ پیش از میلاد)
بطلمیوس چهارم فیلوپاتور (۲۲۲–۲۲۱ پیش از میلاد) (احتمالا)
وزیر
زادهحوالی. پیش از میلاد
کورنا
درگذشته۲۲۱ پیش از میلاد (۴۵ یا ۴۶ سال)
همسر(ان)دمیتریوس عادل
بطلمیوس سوم اورژتس
فرزند(ان)بطلمیوس چهارم فیلوپاتور
آرسینوئه سوم
الکساندر
ماگاس مصر
برنیکه
نام کامل
نام‌های شاهانه در مصر باستان
نام‌های شاهانه در مصر باستان
Satheqa Iretenheqa
The King's Daughter, Created by the King
G5
qHqAtG38 t D4
t
n		 qHqAt
H8
نام‌های شاهانه در مصر باستان
Bereniket Meritnetjerou
Berenice Euergetes, the Goddess, Beloved of the Gods
M23L2
birw
n		 iiW11At
H8
دودماندودمان بطلمیوسی
پدرماگاس سیرنه
مادرآپاما ددم

برنیکه دوم (انگلیسی: Berenice II؛[۴] ‏ یونانی: Βερενίκη Ευεργέτις؛[۵] ‏ حوالی ۲۶۷/۲۶۶ پیش از میلاد – ۲۲۱ پیش از میلاد) نجیب‌زادهٔ اهل امپراتوری بطلمیوسی بود که از ۲۵۸ تا ۲۴۶ قبل از میلاد ملکه حاکم برقه و از ۲۴۶ تا ۲۲۲ پیش از میلاد همسر بطلمیوس سوم اورژتس بود. او را گاه نایب السلطنه شوهر بطلمیوسی خود می‌دانند.[الف]

او پس از مرگ پدرش ماگاس سیرنه در سال ۲۵۰/۲۴۹ پیش از میلاد، با دمتریوس زیبا عادل ازدواج کرد و تاج و تخت برقه را به او داد. پس از یک جنگ کوتاه قدرت با مادرش، برنیکه با پسر عموی ناتنی خود بطلمیوس سوم، سومین فرمانروای پادشاهی بطلمیوسی ازدواج کرد. این ازدواج منجر به الحاق مجدد برقه به امپراتوری بطلمیوسی شد. به عنوان ملکه مصر، برنیکه به‌طور فعال در امور حکومتی دخالت داشت، در آیین‌های بطلمیوسی در کنار همسرش حضور داشت و به سبب شایستگی‌های خود همچون یک الهه مورد پرستش بود. او بیشتر به خاطر قربانی کردن موهایش به عنوان نذری شهرت دارد که منجر به نامگذاری صورت فلکی گیسو به نام او شد. برنیکه اندکی پس از به قدرت رسیدن پسرش بطلمیوس چهارم فیلوپاتور در سال ۲۲۱ پیش از میلاد توسط نایب‌السلطنه سوسیبیوس به قتل رسید.

زندگی

[ویرایش]

برقه در ۳۲۳ قبل از میلاد توسط بطلمیوس یکم سوتر اندکی پس از مرگ اسکندر مقدونی به قلمرو بطلمیوسی ادغام شد. کنترل این منطقه دشوار بود و در حدود ۳۰۰ سال قبل از میلاد، بطلمیوس اول منطقه را به ماگاس سیرنه، پسر همسرش برنیکه اول از طریق ازدواج قبلی سپرد. پس از مرگ بطلمیوس یکم، ماگاس استقلال خود را اعلام کرد و با جانشین خود بطلمیوس دوم فیلادلفوس وارد جنگ شد. در حدود سال ۲۷۵ پیش از میلاد، ماگاس با آپاما دوم، که از سلسله سلوکیان که دشمن بطلمیوس شده بودند، ازدواج کرد.[۸] برنیکه دوم تنها فرزند آنها بود. هنگامی که بطلمیوس دوم در اواخر دهه ۲۵۰ پیش از میلاد تلاش‌های خود را برای دستیابی به توافق با ماگاس از کورنا تجدید کرد، و مطابق معاهده قرار شد که برنیکه با پسر عموی خود، بطلمیوس سوم اورژتس که وارث بطلمیوس دوم بود، ازدواج کند.[۹][۱۰]

ستاره‌شناس یولیوس هیگینوس ادعا می‌کند که وقتی پدر برنیکه و سربازانش در نبرد شکست خوردند، برنیکه سوار بر اسب شد، نیروهای باقی مانده را جمع کرد، بسیاری از دشمن را کشت و بقیه را وادار به عقب‌نشینی کرد.[۱۱] صحت این داستان نامشخص است و نبرد مورد بحث مکتوب نیست، اما «در ظاهر غیرممکن نیست.»[۱۲]

مرگ

[ویرایش]

بطلمیوس سوم در اواخر سال ۲۲۲ قبل از میلاد درگذشت و پسرش با برنیکه، بطلمیوس چهارم فیلوپاتور جانشین او شد. برنیکه بلافاصله پس از آن، در اوایل سال ۲۲۱ قبل از میلاد درگذشت. پولیبیوس بیان می‌کند که او به عنوان بخشی از پاکسازی عمومی خانواده سلطنتی توسط نایب‌السلطنه پادشاه جدید سوسیبیوس مسموم شد.[۱۳][۱۴] او همچنان در فرقه حاکم دولتی مورد احترام بود. تا سال ۲۱۱ پیش از میلاد، او کشیشه مخصوص به خود را داشت که نامش آتلوفوروس («دارنده جایزه») بود که در مراسم رسمی در اسکندریه پشت سر کشیش اعظمِ اسکندر مقدونی و بطلمیوس، و کانفوروس آرسینوی دوم راه می‌رفت.[۱۲]

یادداشت‌ها

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Berenice did have titles of "female Horus" and "female Pharaoh", but was not included in dating protocols as co-ruler to her husband.[۶] However she is considered Pharaoh by Sally Ann Ashton.[۷]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Reginald Stuart Poole; British Museum Dept. of Coins and Medals (۱۸۸۳). Catalogue of Greek Coins: The Ptolemies, Kings of Egypt (به انگلیسی). The Trustees. p. ۵۹. i. Queen Regnant of Cyrenaïca, ʙ. ᴄ. ۲۵۸–۲۴۷.
  2. ↑ "Libya Heads". guide2womenleaders.com. Retrieved 2022-12-25.
  3. ↑ Stanwick, Paul Edmund (22 July 2010). Portraits of the Ptolemies: Greek Kings as Egyptian Pharaohs. University of Texas Press. p. xviii. ISBN 978-0-292-78747-6.
  4. ↑ "Berenice II Euergetis". World History Encyclopedia.
  5. ↑ «Βερενίκη». Forvo.
  6. ↑ Sewell-Lasater, Tara (2020). "Becoming Kleopatra: Ptolemaic Royal Marriage, Incest, and the Path to Female Rule". University of Houston: 187–189.
  7. ↑ Ashton, Sally-Ann (2014-09-19). The Last Queens of Egypt: Cleopatra's Royal House (به انگلیسی). Routledge. pp. 112–113. ISBN 978-1-317-86873-6.
  8. ↑ (Hölbl 2001، صص. 38–39)
  9. ↑ Justin 26.3.2
  10. ↑ (Hölbl 2001، صص. 44–46)
  11. ↑ Gaius Julius Hyginus De astronomia 2.24
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ (Clayman 2014، ص. 157)
  13. ↑ Polybius 15.25.2; Zenobius 5.94
  14. ↑ Berenice II بایگانی‌شده در فوریه ۲۵, ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine by Chris Bennett

کتاب‌شناسی

[ویرایش]
  • Clayman, Dee L. (2014). Berenice II and the golden age of Ptolemaic Egypt. Oxford University Press. ISBN 9780195370881.
  • Hölbl, Günther (2001). A History of the Ptolemaic Empire. London & New York: Routledge. pp. 143–152 & 181–194. ISBN 0415201454.
  • van Oppen de Ruiter, Branko (2016). Berenice II Euergetis: Essays in Early Hellenistic Queenship. Palgrave Macmillan, a division of Nature America, Inc. ISBN 9781137494627.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ برنیکه دوم موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=برنیکه_دوم&oldid=41587716»