برنامه موشکی ایران

برنامه موشکی ایران به مجموعه آزمایش‌ها و ساخت تسلیحات موشکی توسط جمهوری اسلامی ایران می‌گویند.

تاریخچه[ویرایش]

پیشینه تمایل ایران برای ساخت و توسعه موشک به جنگ ایران و عراق و جنگ شهرها برمیگردد. زمانی که ایران توسط موشک های اسکاد عراقی هدف قرار میگرفت و در مقابل ایران به دلیل کمبود تجهیزات در نیروی هوایی و پدافند هوایی قدرتمند عراقی ها توانایی چندانی در هدف قرار دادن شهرهای عراق نداشت از طرفی تحریم های تسلیحاتی ایران را برای خرید تسلیحات محدود میکرد در این زمان گروهی از ایران برای آموزش تخصص های مربوط به موشک با همراهی حسن تهرانی مقدم به لیبی میروند و تعدادی موشک از کره شمالی خریداری میشود.

این برنامه پس از جنگ ایران و عراق به‌طور گسترده افزایش یافت و ایران موفق به دستیابی به موشک‌های زیادی شد و آزمایش‌های موشکی بسیاری را انجام داد.

برنامه موشکی ایران همواره مورد نگرانی اسرائیل بوده و این کشور برنامه موشکی ایران را خطرناک ارزیابی کرده‌است. اسرائیل سامانه گنبد آهنین خود را به جهت مقابله احتمالی با ایران به‌طور گسترده قدرتمند کرده‌است. توان موشکی ایران بارها مورد ارزیابی کارشناسان غربی قرار گرفته‌است و اسرائیل همیشه به دنبال راهی برای مقابله با آن‌ها بوده‌است. از جنجالی‌ترین موضوعات مربوط به برنامه موشکی ایران، می‌توان به خرید موشک اس-۳۰۰ توسط ایران نام برد. این سیستم ساخت کشور روسیه و از پیشرفته‌ترین سیستم‌های ضدهوایی است که قابلیت هدف‌گیری از تا ۱۵۰ کیلومتر را دارا می‌باشد.

پس از امضای برنامه جامع اقدام مشترک در ژوئیه ٢٠١۵ ، یک سری آزمایش های موشکی توسط ایران انجام شده است.

در ١٠ اکتبر ٢٠١۵ ، ایران موشک دقیق عماد را آزمایش کرد که برد آن ١٧٠٠ کیلومتر اعلام شده و سیستم هدایت دقیق جدید دارد.

گزارش شده است که در ٢١ نوامبر ٢٠١۵ ، ایران آزمایشی از قدر ١١٠ را انجام داده است که برد آن به طور متفاوتی بین ١۵٠٠ تا ٢٠٠٠ کیلومتر گزارش شده است.

در ٨ و ٩ مارس ٢٠١۶ ، آزمایش ایران چندین موشک از جمله قیام ١ را شلیک کرد.

در ٢٩ ژانویه ٢٠١٧ ، ایران موشک بالستیک میان برد خرمشهر را که ۶٠٠ مایل قبل از انفجار پرواز کرده بود ، در یک آزمایش ناموفق از یک لانچر نقلیه آزمایش کرد.

در ٢٣ سپتامبر ٢٠١٧ ، ایران پس از نمایش آن در رژه نظامی در تهران ، یک موشک بالستیک دیگر را آزمایش کرد.

در طی ژانویه ٢٠١٨ ، شش موشک قیام به یک پایگاه داعش در استان دیرالزور سوریه شلیک شد.

بین فوریه و آگوست ٢٠١٨ ، ایران هفت شلیک آزمایشی انجام داد: یک خرمشهر ، دو نوع شهاب -٣ ، یک قیام و سه موشک بالستیک ذوالفقار. به گفته رئیس شورای امنیت سازمان ملل ، "نقض قطعنامهٔ ۲۲۳۱ شورای امنیت " نبود زیرا موشک ها همه سیستم های رده اول فناوری موشکی بودند و توانایی حمل کلاهک هسته ای را نداشتند.

در آگوست ٢٠١٨ ، وزارت دفاع ایران از دو موشک جدید رونمایی کرد: فکور و "فاتح مبین" آخرین مورد از سری فاتح موشک های بالستیک تاکتیکی برد کوتاه با برد حدود ١٣٠٠ کیلومتر (٨١٠ مایل)

در تاریخ ١ دسامبر ٢٠١٨ ، ایران موشک بالستیک میان برد خرمشهر را در تأسیسات خود در حوالی شاهرود، در شمال شرقی ایران آزمایش کرد.

در تاریخ ٢ فوریه ٢٠١٩ ، تهران آزمایش موفقیت آمیز موشک کروز هویزه را با برد بیش از ١٣۵٠ کیلومتر (٨٣٨ مایل) هنگام جشن چهلمین سالگرد انقلاب اسلامی اعلام کرد.

در ٧ فوریه ٢٠١٩ ، موشک بالستیک دزفول با برد ١٠٠٠ کیلومتر (۶٠٠ مایل) رونمایی شد. تلویزیون ایران به نقل از حاجی زاده گفت که سپاه پاسداران آزمایش های موشکی را ادامه خواهد داد و قصد دارد هر سال بیش از ۵٠ آزمایش موشکی انجام دهد.

در ٧ ژانویه ، ٢٠٢٠ ، ایران بیش از ده موشک بالستیک علیه پایگاه نظامی اسد در عراق ، که نیروهای نظامی ایالات متحده را در خود جای داده است ، پرتاب کرد.

واکنش ها[ویرایش]

پس از شلیک آزمایشی مارس ٢٠١۶ ، ایالات متحده از شورای امنیت سازمان ملل خواست که در مورد آزمایشات بحث کند. نماینده آمریکا در سازمان ملل متحد سامانتا پاور گفت این آزمایش ها تحریک کننده و بی ثبات کننده است. منابع در مورد نقض قطعنامه های شورای امنیت متفاوت هستند.

در ٢٩ مارس ٢٠١۶ ، ایالات متحده ، انگلیس ، فرانسه و آلمان نامه مشترکی به بان کی مون رئیس سازمان ملل نوشتند و ایران را به "سرپیچی" از قطعنامه ٢٢٣١ شورای امنیت که مورد توافق ژوئیه ٢٠١۵ است متهم کردند. در این نامه آمده است که این موشک ها "ذاتاً توانایی حمل سلاح هسته ای را دارند"

قطعنامه ٢٢٣١ خواستار خودداری ایران از فعالیت های مربوط به موشک های هسته ای است ، اما به گفته دیپلمات ها این زبان از نظر قانونی الزام آور نیست و با اقدامات تنبیهی قابل اجرا نیست.

تحویل اس ٣٠٠[ویرایش]

در سال ۲۰۰۷ وزارت دفاع ایران از سفارش موشک‌های اس-۳۰۰ به ایران خبر داد اما روسیه به دلایل مختلف از تحویل آن به ایران خودداری نمود. پس از رایزنی‌های چند ساله دولت ایران با مقامات روسی، سرانجام اس-۳۰۰ پس از ۹ سال رایزنی مقامات ایرانی از راه بندر انزلی وارد ایران شد. اس-۳۰۰ در ۲۹ فروردین ۱۳۹۵ در رژه روز ارتش جمهوری اسلامی ایران از مقابل جایگاه عبور کرد.