برنامه‌ریزی اقتصادی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

برنامه‌ریزی اقتصادی سازوکار تخصیص منابعی است که در تضاد با سازوکار بازار قرار دارد. برنامه‌ریزی مرکزی، به عنوان سازوکاری هماهنگ‌کننده برای سوسیالیسم، جایگزین بازار عاملی می‌شود و به عنوان نوعی تخصیص منابع مستقیم تعریف می‌شود؛ این در تضاد با تخصیص غیرمستقیم منابع توسط بازار قرار می‌گیرد. گونه‌های متنوعی از رویه‌های برنامه‌ریزی و اشکال برنامه‌ریزی می‌تواند به وقوع بپیوندد.[۱]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Mandel, Ernest (September–October 1986). "In defense of socialist planning". New Left Review. New Left Review. I (159): 5–37. Planning is not equivalent to ‘perfect’ allocation of resources, nor ‘scientific’ allocation, nor even ‘more humane’ allocation. It simply means ‘direct’ allocation, ex ante. As such, it is the opposite of market allocation, which is ex post.{{cite journal}}: نگهداری CS1: پست اسکریپت (link) Pdf.