برمایه (گاو)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
برمایه (گاو)
نگارهٔ برمایه در شاهنامه تهماسبی
اطلاعات کلی
ویژگی‌هاهر مویش به یک رنگ بود
جنسیتماده
کشته شده به دستمأموران ضحاک
خدماتپرورش فریدون و استفاده از سرش برای ساخت گرز برای فریدون
دوره زندگانیمابین حکومت جمشید و تسلط ضحاک بر ایران

بَرمایَه (پَرمایَه) که برخی آن را با ضمّهٔ نخست و به صورت پُرمایه هم خوانده‌اند، در شاهنامه نام گاوی مهربان که فریدون با شیر او پرورده شد ولی ضحاک او را بخاطر اینکه فریدون از شیر او پرورش یافته، کشت.[۱]

برمایه در شاهنامه[ویرایش]

در شاهنامه، فریدون از نژاد جمشید است و پدرش آبتین از قربانیان ضحاک به‌شمار می‌آید. به همین دلیل مادر فریدون یعنی فرانک، او را به دور از چشم ضحاک به یاری این گاو نامور، در بیشه اسپروز پرورش می‌دهد. بعدها ضحاک برمایه را نابود می‌سازد. فردوسی در ابیات زیر، از این حیوان عجیب چنین یاد کرده‌است:

همان گاو کَش نام برمایه بودز گاوان ورا برترین پایه بود
ز مادر جدا شد چو طاووس نربه هر موی بر تازه رنگی دگر
شده انجمن بر سرش بخردانستاره شناسان و هم موبدان
که کس در جهان گاو چونان ندیدنه از پیر سر کار دانان شنید[۲]

پانویس[ویرایش]

  1. «BARMĀYA». ENCYCLOPÆDIA IRANICA. دریافت‌شده در ۵ مارس ۲۰۱۶.
  2. پارسی نگاشتهٔ شاهنامهٔ فردوسی، صفحه: ۶۳۸

منابع[ویرایش]

  • پارسی نگاشتهٔ شاهنامه، نگارش: فرانک دوانلو، انتشارات آهنگ قلم، چاپ سوم، ۱۳۸۷ (با اندکی تغییر)
  • حسین، الهی قمشه‌ای (۱۳۸۶). شاهنامه فردوسی. ترجمهٔ ناهید فرشادمهر. تهران: نشر محمد. شابک ۹۶۴-۵۵۶۶-۳۵-۵.