برزین (پسر گرشاسپ)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
برزین (پسر گرشاسپ)
پهلوان شاهنامه
نامبرزین
منصبآثروان
نام پدرگرشاسپ
موطنزابل
سایر اطلاعات
مشارکتشرکت در مراسم تاجگذاری کیقباد
مشارکتدر جنگ ایران و توران
مشارکتدر جنگ مازندران

بُرزین، در شاهنامه نام فرزند گرشاسپ و نوه جمشید است. وی از جملهٔ پهلوانان نوذر به شمار می‌آمد. برزین در تاج‌گذاری کیقباد حضور داشت و پس از پیروزی بر تورانیان، پاداش ارزنده دریافت نمود.

همچنین برزین به همراه کیکاووس به جنگ مازندران رفت و در دومین نبرد به کین خواهی سیاوش دلاوریها بسیار نمود. برزین در نوند نیز، با رستم و پهلوانان دیگر به شکارگاه افراسیاب رفت. فردوسی در فرازهای گوناگونی از شاهنامهٔ خویش از برزین نام برده، که بیت زیر نمونه‌ای از آنهاست:

چو بُـرزین و چون قارن رزمزنچو خراد و کشواد لشکرشکن [۱]

تصویر اسطوره‌ای برزین[ویرایش]

به احتمال قریب به یقین در شاهنامه بیش از یک شخصیت با عنوان برزین وجود داشته است. امّا آنچه مهم بوده احتمالاً عقیده برزین (موبد) است که او را به اسطوره و از سایر اساطیر متمایز نموده است[۲]. نخستین بار از آتش تیز برزین در زمان منوچهر یاد شده و متعاقب آن در دوران برخی پادشاهان باستانی نیز از آتش تیز برزین یاد می‌گردد.

شب تار جویندهٔ کین منمهمان آتش تیز برزین منم
سزاوار این جستن کین منمبه جنگ آتش تیز برزین منم
..
چو کشواد و خرّاد و برزین گوفشاندند گوهر بر آن تاج نو
چو شیدوش و رهّام و گستهم و گیوزره‌دار خرّاد و برزین نیو
دگر داد برزین رزم آزمایکجا زاولستان بدو بد بپای[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. پارسی نگاشتهٔ شاهنامهٔ فردوسی، صفحه: ۶۳۷
  2. شاهنامه از برزین بارها یاد می‌کند و بعضی وقایع را مانند آتش تیز برزین مؤثر می‌پندارد
  3. شاهنامه صفحات ۳۱، ۷۴، ۱۸۵، ۲۰۴، ۵۳۵

منابع[ویرایش]

  • پارسی نگاشتهٔ شاهنامه، نگارش: فرانک دوانلو، انتشارات آهنگ قلم، چاپ سوم، ۱۳۸۷ (با تغییر و ساده سازی نثر)
  • حسین، الهی قمشه‌ای (۱۳۸۶). شاهنامه فردوسی. ترجمهٔ ناهید فرشادمهر. تهران: نشر محمد. شابک ۹۶۴-۵۵۶۶-۳۵-۵.