برتا میلان

برتا میلان
زادهٔ	۹۹۷ میلان
درگذشت	۱۰۴۰

برتا میلان (انگلیسی: Bertha of Milan; ۹۹۷ – ۱۰۴۰) سیاستمدار اهل ایتالیا بود. او با اولریک مانفرد دوم تورین ازدواج کرد و در سال ۱۰۳۳ نایب‌السلطنه تورین و شوش برای دخترش آدلاید شوش شد.

او گاهی اوقات با برتا که با آردوین ایوریا ازدواج کرده بود، یکی دانسته می‌شود.

زندگی

برتا اهل میلان (برتا دی لونی، برتا دگلی اوبرتنگی یا برتا دِسته) با اولدریکو مانفردی ازدواج کرد. او گاهی اوقات با برتا که با آردوین ایوریا ازدواج کرده بود، یکی دانسته می‌شود.

اگرچه مشخص است که برتا عضوی از سلسله اوبرتنگی بود، اما در مورد اینکه والدین او چه کسانی بودند، بحث‌هایی وجود دارد. اغلب گفته می‌شود که پدرش اوبرتو دوم بوده است، اما برخی دیگر معتقدند که پدر برتا در واقع اوتبرت سوم میلان بوده است.

حداکثر تا سال ۱۰۱۴، برتا با اولریک مانفرد ازدواج کرده بود (در آن سال، امپراتور هنری دوم اهدای مشترک آنها را به صومعه فروتواریا تأیید کرد). جهیزیه او شامل زمین‌هایی در شهرستان‌های تورتونا، پارما و پیاچنزا بود.

در ماه مه ۱۰۲۸، برتا به همراه همسرش، اولریک مانفرد، صومعه سانتا ماریا را در کارامانیا تأسیس کرد. سال بعد، در ژوئیه ۱۰۲۹، برتا به همراه همسرش و برادرش، اسقف آلریک از آستی، صومعه بندیکتین را در سنت جوستو در شوش تأسیس کرد که محل نگهداری یادگارهای سنت جاست (سن جوستو) بود که گمان می‌رود راهبی شهید از صومعه نووالسا باشد. کلیسای صومعه سن جوستو اکنون کلیسای جامع شوش است.

پس از مرگ اولریک مانفرد (در دسامبر ۱۰۳۳ یا ۱۰۳۴)، برتا برای مدت کوتاهی به عنوان نایب‌السلطنه دخترشان، آدلاید شوش، عمل کرد.

در سال ۱۰۳۷، برتا فرستادگانی را که می‌خواستند از پیمونت به شامپاین از آلپ عبور کنند، دستگیر کرد و بدین ترتیب توطئه‌ای علیه امپراتور کنراد دوم را خنثی کرد. کنراد دوم با صدور دیپلم امپراتوری که کمک‌های برتا به صومعه سنت جوستو در شوش را تأیید می‌کرد، به خاطر نقش او در سرکوب شورش علیه خود، به او پاداش داد.

خانواده

برتا از اولریک مانفرد سه دختر داشت:

• آدلاید
• ایمیلا
• برتا

منابع

• H. Bresslau, Jahrbücher des Deutschen Reichs unter Konrad II., 2 vols. (1884), accessible online at: archive.org
• C.W. Previté-Orton, The Early History of the House of Savoy (1000-1233) (Cambridge, 1912), accessible online at: archive.org
• G. Sergi, ‘Una grande circoscrizione del regno italico: la marca arduinica di Torino,’ in Studi Medievali XII (1971), 637-712
• C. Violante, ‘Quelques caractéristiques des structures familiales en Lombardie, Emilie, et Toscane aux Xle et XII siècles,’ in G. Duby and J. le Goff, eds. , Famille et parenté dans l’Occident médiéval (Paris, 1977), pp. 87–148.
• M. Nobili, ‘Formarsi e definirsi dei nomi di famiglia nelle stirpi marchionali dell’Italia centro-settentrionale: il caso degli Obertenghi,’ in Nobiltà e chiese nel medioevo e altri saggi, ed. C. Violante (Rome, 1993), pp. 77–95.
• G.C. Alessio, Cronaca di Novalesa (Turin 1982).
• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Bertha of Milan». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۵.