بحران ارزی و بدهی ترکیه در ۲۰۱۸-۲۰۲۲

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
میانگین لیره ترک معادل ۱ دلار آمریکا (۲۰۱۷–۲۰۲۱)‏[۱]
سال نرخ تبادل
۲۰۱۷
۳٫۶۴۸
۲۰۱۸
۴٫۸۲۸
۲۰۱۹
۵٫۶۷۴
۲۰۲۰
۷٫۰۰۹
۲۰۲۱
۱۳٫۴۹۰
بدهی عمومی دولت به گزیده‌ای از کشورهای اروپایی

بحران ارزی و بدهی ترکیه در ۲۰۱۸–۲۰۲۲ یک بحران مالی و اقتصادی در ترکیه است. از مشخصات این بحران، سقوط شدید لیره ترکیه (TRY)، بالا رفتن هزینه‌های وام و به تبع آن بالا رفتن نکول وام است. این بحران ناشی از نقص بیش از حد در حساب جاری اقتصاد ترکیه و مقادیر انبوهی از بدهی‌های ارزهای خارجی بخش خصوصی است که اقتدارگرایی‌های فزاینده رئیس‌جمهور ترکیه رجب طیب اردوغان و همچنین ایده‌های نامتعارفش در رابطه با سیاست نرخ بهره نیز بدان دامن زده‌است.[۲][۳][۴][۵] همچنین برخی از تحلیل‌گران بر اثرات اهرمی اصطکاکات ژئوپولیتیک با ایالات متحده نیز تأکید دارند. بعد از حبس پیشوای روحانی آمریکایی، اندرو برانسون که به دلیل اتهامات جاسوسی پس از کودتای ناموفق در ترکیه بازداشت شد، اداره ترامپ با اعمال تحریم‌های بیشتری بر ترکیه اعمال فشار نمود؛ لذا تحریم‌های اقتصادی تعرفه‌های اعمالی بر ترکیه را مضاعف ساخت، به طوری که تعرفه فولاد %۵۰ و آلومینیوم %۲۰ افزایش یافتند. نتیجتاً، فولاد ترکیه که قبل آن %۱۳ درصد از کل صادرات ترکیه را تشکیل می‌داد به دلیل قیمت بالا از بازار ایالات متحده خارج شد.[۶][۷]

با وجود این که این بحران برای امواج عمده استهلاک ارزی نقشه برجسته‌ای داشت، در مراحل بعدی مبدل به نکول بدهی شرکت‌ها و در نهایت در انقباض رشد اقتصادی خود را نمایان ساخت. با دو رقمی ماندن نرخ تورم، رکود تورمی پدید آمد. این بحران موجب پایان یافتن دورهٔ از رشد شدید اقتصادی تحت دولت‌های اردوغان گشت که عمدتاً بر شکوفایی ساخت و ساز ناشی از قرض از خارج، اعتبار آسان و ارزان و مخارج دولتی استوار بود.[۸]

بعد از یک دوره از بازیابی اقتصادی در ۲۰۲۰ و اوایل ۲۰۲۱ در میان پاندمی کووید-۱۹، پس از جایگزینی مسئول ارشد بانک مرکزی یعنی «» با «»،[۹] که نرخ بهره را از %۱۹‏[۱۰] به %۱۴‏[۱۱] کاهش داد، لیره ترکیه سقوط نمود. لیره %۴۴ از ارزش خود را تنها در ۲۰۲۱ میلادی از دست داد.[۱۲]

اعتقاد بر این است که این بحران اقتصادی موجب کاهش شدید محبوبیت اردوغان و AKP شده باشد که بزرگترین شهرهای ترکیه شامل استانبول و آنکارا را در انتخابات محلی ۲۰۱۹ از دست دادند.[۱۳][۱۴]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Exchange rates". OECD. Archived from the original on 1 February 2018. Retrieved 22 May 2018.
  2. Borzou Daragahi (25 May 2018). "Erdogan Is Failing Economics 101". Foreign Policy. Archived from the original on 14 April 2019. Retrieved 30 January 2022.
  3. "Inflation rise poses challenge to Erdogan as election looms". Financial Times. 5 June 2018. Archived from the original on 8 April 2019. Retrieved 30 January 2022.
  4. Matt O'Brien (13 July 2018). "Turkey's economy looks like it's headed for a big crash". Washington Post. Archived from the original on 8 April 2019. Retrieved 30 January 2022.
  5. "Turkey's Lessons for Emerging Economies – Caixin Global". www.caixinglobal.com (به انگلیسی). Archived from the original on 28 April 2019. Retrieved 20 August 2018.
  6. "International Trade Administration" (PDF). August 2019.
  7. Goujon, Reva (16 August 2018). "Making Sense of Turkey's Economic Crisis". Stratfor. Archived from the original on 16 August 2018.
  8. Jack Ewing (17 August 2018). "Life in Turkey Now: Tough Talk, but Fears of Drug Shortages". New York Times. Archived from the original on 7 September 2018. Retrieved 30 January 2022.
  9. Spicer, Jonathan Spicer; Erkoyun, Ezgi (2021-03-22). "Turkish lira plunges to near record low after Erdogan sacks central bank chief". Reuters. Archived from the original on 27 October 2021. Retrieved 2021-10-25.
  10. Kidera, Momoko (21 October 2021). "Turkey cuts interest rates again despite calls for course change". Nikkei Asia (به انگلیسی). Archived from the original on 25 January 2022. Retrieved 2021-10-22.
  11. "Turkish lira drops to new all-time low after rates slashed". CNBC (به انگلیسی). 2021-10-22. Archived from the original on 26 January 2022. Retrieved 2021-10-24.
  12. Turak, Natasha (January 13, 2022). Erdogan blames Turkey’s currency problems on ‘foreign financial tools’ as central bank reserves fall. CNBC.
  13. Isil Sariyuce and Ivana Kottasová (23 June 2019). "Istanbul election rerun won by opposition, in blow to Erdogan". CNN. Archived from the original on 29 August 2019. Retrieved 20 August 2019.
  14. Gall, Carlotta (23 June 2019). "Turkey's President Suffers Stinging Defeat in Istanbul Election Redo". The New York Times (به انگلیسی). ISSN 0362-4331. Archived from the original on 6 August 2019. Retrieved 20 August 2019.

پیوند به بیرون[ویرایش]

منابع[ویرایش]