بانیجوریان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بانیجوریان یک دودمان ایرانی کم‌عمر بودند که بر تخارستان و بخش‌هایی از هندوکش فرمان می‌راندند. آن‌ها تا سقوطشان در سال ۹۰۸ میلادی خراج‌گذار دولت سامانی بودند.[۱]

حاکمان[ویرایش]

  1. هاشم بن بانیجور (حکومت ۸۴۸–۸۵۷)
  2. داوود بن عباس بن هاشم (حکومت ۸۵۷–۸۷۳)
  3. محمد بن احمد بن بانیجور (حکومت ۸۷۳–۸۹۸/۸۹۹)
  4. احمد بن محمد (حکومت ۸۹۹–۹۰۸)

منابع[ویرایش]

  1. Bosworth, C.E. (2004). The New Islamic Dynasties: A Chronological and Genealogical Manual. Edinburgh University Press. p. 205. ISBN 978-0-7486-2137-8. Retrieved 2015-08-13.