نصرت امین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از بانو امین)
سیده نصرت امین

نصرت امین
عنوان(ها)بانو امین
اطلاعات شخصی
زاده
سیده نصرت‌بیگم امین (خاتون‌آبادی)

۱۲۶۵ خورشیدی
درگذشته۱۳۶۲ خورشیدی
محل دفنتخت فولاد
۳۲°۳۷′۲۰″شمالی ۵۱°۴۰′۳۹″شرقی / ۳۲٫۶۲۲۱۷۲°شمالی ۵۱٫۶۷۷۴۹۴°شرقی / 32.622172; 51.677494
محل اقامتاصفهان، قم
آثار معروف
اربعین الهاشمیة (عربی)
جامع الشتّات (عربی)
معاد یا آخرین سیر بشر
نفحات الرحمانیة فی الواردات القلبیة (عربی)
اخلاق
تفسیر مخزن العرفان (فارسی)
و…
تحصیلاتاصفهان، قم
استادان
سید ابوالقاسم دهکردی
میرزا علی‌اصغر شریف
میرزا علی آقا شیرازی
ابوالقاسم زفره‌ای
حسین نظام‌الدین کچویی
میر سید علی نجف‌آبادی
شاگردان
وبگاه

سیده نصرت‌بیگم امین معروف به بانو امین[۱] (زادهٔ ۱۲۶۵خ/ ۱۳۰۸ق – درگذشتهٔ ۱۳۶۲خ/ ۱۴۰۳ق) از عالمان و عارفان زن شیعه اهل ایران بود. او نخستین زنی در تاریخ معاصر ایران است که اجازهٔ اجتهاد گرفته‌است.[۲][۳]

زندگی‌نامه[ویرایش]

امین در سال ۱۲۶۵ خورشیدی (۱۳۰۸ق)[۴] در اصفهان متولد شد. نَسَبش با سی واسطه به علی بن حسین می‌رسد. از چهار سالگی به فراگرفتن قرآن و از یازده سالگی به تحصیل زبان عربی پرداخت. با اینکه در پانزده سالگی ازدواج کرد، اما همراه با همسرداری و تربیت فرزندانش، به تحصیل علم اسلامی نیز ادامه داد. در بیست سالگی به تحصیل فقه و اصول، تفسیر و علم حدیث پرداخت، به زودی به حکمت و فلسفه و در پی آن به عرفان روی آورد. علی‌رغم تمام مشکلاتی که در آن دوران برای تحصیل زنان متدیّن وجود داشت،[۵] در چهل سالگی به دنبال سال‌ها تلاش شبانه‌روزی توانست به درجه اجتهاد برسد.

کسب مقام اجتهاد[ویرایش]

وی پس از پشت سر نهادن مدارج علمی نزد استادانی چون ابوالقاسم زفره‌ای، حسین نظام الدین کچویی، سید ابوالقاسم دهکردی، میرزا علی شیرازی، سید علی نجف آبادی، از علما و مراجعی چون محمدکاظم شیرازی و عبدالکریم حائری، مؤسس حوزه علمیه قم،[۶] سید ابراهیم حسینی شیرازی اصطهبناتی، محمدرضا نجفی اصفهانی، مرتضی مظاهری نجفی اصفهانی اجازه اجتهاد دریافت کرد.

در قسمتی از اجازه‌نامه شیرازی در توصیف وی چنین آمده‌است:

دختر مرحوم حاج سید محمدعلی امین التجّار اصفهانی که بانویی بزرگوار، شریف، اصیل، عالم و فرزانه، برگزیده زنان زمان و مایه شگفتی دورانش می‌باشد، از کسانی است که مدت مدیدی از عمرش و زمان درازی از زندگیش را صرف تحصیل علم نموده‌است.

استادان[ویرایش]

  • سید ابوالقاسم دهکردی[۷]
  • میرزا علی‌اصغر شریف[۸]
  • میرزا علی شیرازی[۹]
  • ابوالقاسم زفره‌ای[۱۰]
  • حسین نظام‌الدین کچویی[۱۱]
  • درس تفسیر لطفیان سرگزی (حافظ کل قرآن، نهج البلاغه و صحیفه سجادیه) مدفون در قم، صحن اتابکی حرم معصومه
  • سید علی نجف‌آبادی

شاگردان[ویرایش]

بتول جهانبخش (جعفری) هرندی - زینت السادات علویه همایونی - عفت الزمان امین - بتول غازی - بتول عسکری - ربابه الهی[۱۲] - زهرا چوب چینی - صدیقه حکیمیان - فخرالسادات قلمکاریان - محبوبه گلستانیان - بدرالسادات مدرس خاتون آبادی.[۱۳] معصومه لطفی سرگزی- بی بی ریحانه مرجانی

آثار[ویرایش]

وی کتاب‌های خود را با نام «بانوی ایرانی» یا «بانوی اصفهانی» به چاپ رسانده‌است[۱۴] که عبارتند از:

  • اربعین الهاشمیة (عربی)

اولین تألیف وی و مشتمل بر چهل حدیث در توحید و صفات خدا و اخلاق و احکام شرع و متضمّن بیانات فلسفی، عرفانی و اصولی و فقهی. این کتاب توسط شاگرد او خانم همایونی به زبان فارسی ترجمه گردیده‌است.[۱۵]

  • جامع الشتّات (عربی)

این کتاب مشتمل بر پرسش‌های متعددی است که استادانی همچون محمّدعلی قاضی طباطبایی، محمّد طه هنداوی نجفی‌زاده و سید حسن حسینی از وی پرسیده‌اند و پاسخ‌های مبسوطی که وی برای آنان نوشته‌است. این پرسش‌ها و پاسخ‌ها توسط شیخ مرتضی مظاهری نجفی، جمع‌آوری و تنظیم شده‌اند.[۱۶]

  • معاد یا آخرین سیر بشر

این کتاب متذکر می‌شود که برای انسان غیر از نشئه دنیوی، نشئه دیگری در پیش است که ناچار باید در سیر تکاملی، از تمام آن نشئات و مراحل عبور کند و سرانجام، به عالمی برسد که فوق آن عالمی نیست و آن را «معاد و قیامت» گویند. مطالب مندرج در کتاب، در قالب نُه مقاله نگاشته شده‌اند.[۱۵]

  • نفحات الرحمانیة فی الواردات القلبیة (عربی):

این کتاب به زبان عربی نوشته شده و دربارهٔ کشف و شهود و مشاهداتی است که طبق گفته خودش برایش پیش آمده‌است. این کتاب در سال ۱۳۸۸ توسط سید ابوتراب حسینی ترجمه تحت‌اللفظی شده و در انتشارات گنبدهای فیروزه‌ای اصفهان به {شابک:۶-۹-۹۰۷۴۳-۶۰۰-۹۷۸} چاپ شده‌است.


  • تفسیر مخزن العرفان (فارسی)

این کتاب، تفسیر جامعی از قرآن است که در ۱۵ جلد به چاپ رسیده‌است. وی در حین نگارش این اثر، پس از تفسیر دو جزء اول، از بیم آنکه پیش از خاتمه کارش، عمر او تمام شود، تفسیر جزء سی ام را شروع می‌کند و به ترتیب آن را ادامه داده تا سرانجام در اواخر عمر، این مجموعه به پایان می‌رسد.[۱۷]

  • روش خوشبختی و توصیه به خواهران ایمانی:

او در این کتاب سعی کرده‌است معنای «سعادت و خوشبختی» و راه نیل به آن را با زبانی ساده و همراه با پند و اندرزها به زنان ابلاغ کند. برای این منظور، پس از ارائه توضیح پیرامون دو رکن خوشبختی؛ یعنی «آسایش بدن و صحّت مزاج» و دیگری «آسایش فکر و استراحت خیال و آرامش روح»، که در نتیجه رعایت دو اصل اسلامی «عقیده‌ها صحیح و ایمان به مبدأ و معاد» و «اخلاق نیکو» حاصل می‌شود، به ارکان دین و ایمان می‌پردازد. در پایان کتاب نیز مباحثی پیرامون معنای توسّل به امامان شیعه و شفاعت؛ مبارزه با خرافات و وسواس؛ توصیه به خواهران ایمانی؛ امتیازات، خصوصیات و شرافت زن؛ تهذیب اخلاق؛ و اصول اخلاق نیک، مطرح شده‌اند.[۱۷]

  • مخزن اللئالی در مناقب مولی الموالی علی (ع):

این کتاب در یک مقدّمه، پنج باب و یک خاتمه به ذکر فضایل و مناقب امام اول شیعیان می‌پردازد.[۱۷]

  • سیر و سلوک در روش اولیاء و طریق سیر سعداء:

محتوای این کتاب در کشف و شهود و سیر الی الله‌است.

  • اخلاق: کتاب اخلاق از «طهارة الاعراق» ابن مسکویه برگرفته شده‌است. بانو امین در مقدمه این کتاب می‌نویسد: «اقتباس می‌نمایم از آن دُرّ مکنون و آن دفتری که جامع و منطویّ بر طریق کسب کمالات انسانی است یعنی کتاب طهارة الاعراق…» این کتاب دارای جنبه علمی، عملی و اخلاقی است و مشتمل بر نکات و دقایق و لطایف فلسفی و نیز به عبارت فارسی رونوشت شده‌است.[۱۸]

خدمات فرهنگی[ویرایش]

وی از چهل سالگی تا پایان عمر به تألیف کتاب، تدریس و پاسخ‌گویی به پرسش‌های دینی و تأسیس مؤسسات فرهنگی مشغول بود. تأسیس مدرسه علمیه‌ای به نام مکتب فاطمه (س) که با بیش از ۶۰۰ تا ۱۰۰۰ شاگرد، در سال ۱۳۴۶ آغاز به کار کرد، از دیگر کارهای فرهنگی امین است که در اوضاع بسیار سخت فرهنگی و سیاسی جامعه صورت گرفت و زمینه تحصیل زنان علاقه‌مند به آموختن معارف اسلامی را فراهم ساخت. تأسیس چند دبیرستان دخترانه و تربیت شاگردان، بخشی از فعالیت‌های وی محسوب می‌شود. دو زن به نامهای همایونی و غازی از شاگردان برجسته وی، پس از مرگ وی به اداره امور این مدرسه پرداختند.

واکنش نسبت به واقعه کشف حجاب[ویرایش]

وی بیشتر در خانه بود و کمتر از خانه خارج می‌شد، ولی در ایّامی که لازم می‌دید باید دفاعی صورت بگیرد و کاری انجام شود، از منزل خارج می‌شد و به تدریس و راهنمایی زنان می‌پرداخت. وی می‌گوید:

«ای بانویی که با ادعای مسلمانی کشف حجاب نموده‌ای و با این وضعیت شرم‌آور علنی در معابر و خیابان‌ها، خودآرایی می‌نمایی! آیا فکر نمی‌کنی که با این عمل، که نباید آن را عمل کوچکی بپنداری، چه لطمه بزرگی به شریعت می‌زنی؟ ای بانوی اروپایی منش! این گناه را کوچک مشمار و اگر واقعاً مسلمانی، این طریق مسلمانی نیست. اگر عقیده به تعلیمات اسلامی نداری، بی‌دینی خود را اعلام کن که عمل قبیح تو باعث جرئت دیگران نشود و اگر علاقه‌مند به شریعت نیستی، دشمنی چرا؟ پیامبر (ص) با صنف زن بد نکرده‌است. در زمانی که زن‌ها در جامعه هیچ ارزشی نداشتند، برای زن حقوق قائل شده و زن را در تمام شئون اجتماعی، در ردیف مردها قرار داده‌است»

[۱۹]

زمانی که صدیقه دولت‌آبادی با ایجاد «شرکت خواتین اصفهان»، به همراه جمعی از زنان همفکر خود به تبلیغ تفکر غیر دینی می‌پرداخت، بانو امین با سخنرانی در جلسات مذهبی زنان و تأسیس «کانون تبلیغات و تعلیمات دینی» و نگارش کتاب روش خوشبختی به شبهه افکنی‌های دولت‌آبادی و همفکرانش پاسخ می‌داد. سرانجام با استقبال زنان متدین اصفهان از سخنرانی‌ها و مرکز تازه تأسیس امین و بالا گرفتن اعتراضات به عملکرد شرکت خواتین اصفهان، دولت‌آبادی مجبور به تعطیلی روزنامه زبان زنان و ترک اصفهان شد.[۲۰] وی در مقابل ناسیونالیسم رضا شاه، خود را «بانوی ایرانی» لقب داد.[۲۱]

درگذشت[ویرایش]

بانو امین در شب دوشنبه اوّل رمضان ۱۴۰۳ق/ ۲۳ خرداد ۱۳۶۲ درگذشت. جنازه‌اش در بقعه خانوادگی خاندان امین در تخت فولاد اصفهان، به خاک سپرده شد.

گنبد و بارگاه بانو امین

بانو امین در کلام دیگران[ویرایش]

افرادی همچون امینی، رحیم ارباب، طباطبایی، مرعشی نجفی، سید هاشم حداد، سید کمال الدین موسوی مقدم شیرازی، محمد تقی جعفری و مرتضی مطهری برای تجلیل از مقام علمی و معنوی بانو امین به دیدار او رفتند و در زمینه‌های علمی مربوط به خود با او سخن گفتند.

یکی از روحانیون اصفهان نقل کرده‌است: «چند مرتبه که حضور حضرت امام خمینی مشرف شدم، ایشان جویای حالات و اشتغالات و سلامتی بانو مجتهده امین شدند و در مقابل به منزل حاجیه خانم امین که می‌رفتم، بانوی ایرانی مقید بودند، برای سلامتی حضرت امام و موفق شدن ایشان و پیشرفت در اهداف مقدس اسلام دعا کنند.» همچنین بانو امین دربارهٔ سید روح‌الله خمینی گفته بود: «معرفت امام بالاست و عرفان ایشان به حد اعلای خود رسیده‌است. اگر کسی خواست، خدای ناکرده تهمتی بزند یا توهینی بکند، از قول من بگویید که بد می‌بینی.»[۲۲]

سید علی خامنه‌ای دربارهٔ نکوداشت و تجلیل از بانو امین می‌گوید:

تجلیل از بانوی بزرگوار اصفهانی [خانم امین] و ارائه شخصیت عرفانی و فقهی و فلسفی برجسته یک زن در کشور ما، کاری سودمند و در جهت احیای ارزش‌های اسلامی در زنان به نظر می‌رسد.

[۲۳]

محمدتقی جعفری می‌گوید:

با توجه به آثار قلمی که از خانم امین در دسترس ما قرار گرفته‌است، به‌طور قطع می‌توان ایشان را یکی از علمای برجسته عالم تشیع معرفی نمود و روش علمی ایشان هم کاملاً قابل مقایسه با سایر دانشمندان بوده، بلکه با نظر به مقامات عالیه روحی که ایشان [به درک آن] موفق شده‌است، باید ایشان را از گروه و نخبه‌ای از دانشمندان به‌شمار آورد که به اضافه فراگرفتن دانش، به تولّد جدید در زندگی نایل می‌شوند.

[۲۴]

شعر برای بانو امین[ویرایش]

به دنبال درگذشتش شاعران زیادی در وصف و رثای وی اشعاری سرودند.
شاعری در رثا و توصیف وی چنین سروده‌است[نیازمند منبع]:

حاجیه خانم که بود، نام گرامیْش امین مرغ دلش پرگشود، به سوی خُلدِ برین
با همه مهر و وفا رفت ز دار فنا ز کردگار علا بر او دو صد آفرین
عالمه عادله، طاهره فاضله کرد چه خوش مرحله طی به ره علم و دین
شد نود و هفت سال ز عمر او با کمال داشت ورا ذوالجلال به عصر خود بی قرین
کتاب‌ها بی‌شمار مانده ز وی یادگار که تا به روز شمار هست ز جان دل‌نشین
سیر و سلوکش بخوان رمز علومش بدان زِ اربعین‌ش بجو هزار دُرّ ثمین
در این سرای فنا، بود به صبح و مسا «فروتن» بینوا ز خرمنش خوشه چین

شعری از مهدیه الهی قمشه‌ای در وصف بانو امین:[۲۵]

آمد بهار و فصل گل افشانی ساقی بیار باده روحانی…
در فصل گل ستایش و تجلی ست از آن بزرگ بانوی ایرانی
آن بانوی یگانه دین پرور استاد علم و دانش قرآنی
گویی ز بامداد اَلست آمد توفیق او به خدمت انسانی
عمری حدیث زلف پریشان گفت تا خلق وارهد ز پریشانی
بانوی اصفهانی صاحب دل می‌داد درس حکمت ایمانی…
او در میان مجمع مشتاقان همچون نگین دست سلیمانی
از محضر یگانه، دین ارباب آموخت بس لطایف عرفانی
بانویی از ثُلاله زینب بود در روزگار خود به سخنرانی…
«آتش» به وصف مردم صاحب دل بلبل به شاخ گل به غزل‌خوانی

پانویس[ویرایش]

  1. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ نوامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۲۶ ژوئن ۲۰۱۷.
  2. نیکی محجوب (۲۱ مهر ۱۳۹۲). «۱۰۰ زن نخست ایران در حوزه‌های مختلف». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۸ ژانویه ۲۰۲۳.
  3. ابوالفضل شکوری. «زندگینامه بانوی مجتهد آیت الله سیده نصرت امین اصفهانی». پرتال جامع علوم انسان. دریافت‌شده در ۸ ژانویه ۲۰۲۳.
  4. یادنامه بانوی مجتهده حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیده نصرت امین، چاپ دوم، تابستان ۱۳۷۲. ص ۹.
  5. «بانو». Parstoday. ۱۳۹۶-۰۳-۰۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۹-۰۱.
  6. ناصر باقری بیدهندی، بانوی نمونه (جلوه‌هایی از حیات بانوی مجتهده امین اصفهانی)، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۷، ص ۳۶.
  7. ناصر باقری بیدهندی، بانوی نمونه (جلوه‌هایی از حیات بانوی مجتهده امین اصفهانی)، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۷، ص ۳۰.
  8. سید مصلح‌الدین مهدوی، سیری در تاریخ تخت فولاد، اصفهان، انجمن کتابخانه‌های عمومی اصفهان، ص ۸۷.
  9. ناصر باقری بیدهندی، بانوی نمونه (جلوه‌هایی از حیات بانوی مجتهده امین اصفهانی)، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۷، ص ۳۳.
  10. ناهید طیّبی، زندگانی بانوی ایرانی، نشر سابقون، ۱۳۸۰، ص ۳۵.
  11. ناصر باقری بیدهندی، بانوی نمونه (جلوه‌هایی از حیات بانوی مجتهده امین اصفهانی)، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۷، ص ۳۵.
  12. بانوان عالمه مسلمان در قرن چهاردهم و پانزدهم هجری حوزه نت
  13. نگاهی به زندگی‌نامه ی حاجیه خانم امین (بانوی ایرانی) بایگانی‌شده در ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine آئین فرزانگی
  14. http://www.hawzah.net/fa/Article/View/86608/بانو-نصرت-بیگم-امین/?SearchText=بانوی%20ایرانی&LPhrase=
  15. ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ معاونت پژوهش مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه خواهران، بانوان عالمه و آثار آن‌ها، مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه خواهران، ۱۳۷۹، ص ۵۷.
  16. ناصر باقری بیدهندی، بانوی نمونه (جلوه‌هایی از حیات بانوی مجتهده امین اصفهانی)، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۷، ص ۴۰.
  17. ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ ۱۷٫۲ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Moavenat وارد نشده‌است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  18. پروین داوودی فرد، نگاهی به زندگی و آثار مرحوم بانو امین، مجله پیام زن خرداد 1376، شماره 63، صفحه 12.
  19. بانو امین اصفهانی، روش خوشبختی، اصفهان، محمدی، ص ۳۴.
  20. ناهید طیبّی، زندگانی بانوی ایرانی، نشر سابقون، 1380، صص49-46.
  21. دفتر مطالعات فرهنگی بانوان، (سخنرانی خانم دکتر شبستری)، ص ۲۵۴ و ۲۵۵.
  22. گذری بر زندگانی مجتهده بانو امین اصفهانی تبیان نت
  23. دفتر مطالعات فرهنگی بانوان، مجموعه مقالات و سخنرانی‌های اولین و دومین کنگره بزرگداشت بانوی مجتهده سیده نصرت امین، مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگی، ۱۳۷۴، ص ۷.
  24. بانوی ایرانی، مقدّمه اخلاق و راه سعادت، انجمن حمایت از خانواده‌های بی‌سرپرست، اصفهان، ۱۳۷۱، ص ۴.
  25. هرچه کردم، همه از دولت قرآن کردم( گفتگو با سرکار خانم الهی قمشه‌ای) حوزه نت

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]