بازی‌های میهن‌پرستانه (فیلم)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از بازی پاتریوت (فیلم))
بازی‌های میهن‌پرستانه
پوستر اصلی
کارگردانفیلیپ نویس
تهیه‌کنندهمیس نوفلد
رابرت رمه
نویسندهدانلد ئی. استیوارت
بازیگرانهریسون فورد
آن آرچر
پاتریک برگین
شان بین
تورا برچ
جیمز ارل جونز
جیمز فاکس
ریچارد هریس
موسیقیجیمز هورنر
فیلم‌برداردونالد مک‌آلپاین
تدوین‌گرویلیام هوی
نیل تراویز
توزیع‌کنندهپارامونت پیکچرز
تاریخ‌های انتشار
  • ۵ ژوئن ۱۹۹۲ (۱۹۹۲-06-۰۵) (آمریکا)
مدت زمان
۱۱۷ دقیقه[۱]
کشورایالات متحده آمریکا
زبانانگلیسی
هزینهٔ فیلم۴۵ میلیون دلار[۲]
فروش گیشه۱۷۸ میلیون دلار[۳]

بازی پاتریوت یا بازی‌های میهن‌پرستانه (به انگلیسی: Patriot Games) یک فیلم اکشن و دلهره‌آور آمریکایی محصول ۱۹۹۲ به کارگردانی فیلیپ نویس و بر اساس رمانی به همین نام اثر تام کلنسی است که در سال ۱۹۸۷ منتشر شد. این فیلم دنباله‌ای بر فیلم شکار برای اکتبر سرخ محصول ۱۹۹۰ است، اما با بازیگران مختلف در نقش‌های اصلی، همچون هریسون فورد، آن آرچر، پاتریک برگین، شان بین، تورا برچ، جیمز ارل جونز، جیمز فاکس، ریچارد هریس، ساموئل ال. جکسون، الن گیر، پالی واکر، جی ای فریمن، الکس نورتون، هیو فریزر، الون آرمسترانگ، دیوید ترلفال و اندرو کانلی ایفای نقش کرده‌اند.

این فیلم در ۵ ژوئن ۱۹۹۲ در سینماهای ایالات متحده اکران شد و دو هفته به عنوان فیلم شماره ۱ سپری کرد و ۱۷۸٫۰۵۱٫۵۸۷ دلار در سراسر جهان در گیشه فروش کرد. این فیلم با استقبال متفاوتی از سوی منتقدان مواجه شد، با بحث‌هایی که به دلیل تغییر در منبع اصلی و به تصویر کشیدن فیلم از درگیری ایرلند شمالی به وجود آمد. در طول تولید، کلنسی نیز بارها نارضایتی خود را از اقتباس ابراز کرد.

داستان[ویرایش]

تحلیل گر سابق سیا، «جک رایان» (فورد) که همراه همسر و دخترش برای تعطیلات به لندن رفته، در جریان یک درگیری خیابانی یکی از تروریست‌های ارتش آزادیبخش ایر لند را به قتل می‌رساند و پس از بازگشت به آمریکا، هدف انتقام سازمان قرار می‌گیرد.

تولید[ویرایش]

فیلمبرداری در ۲ نوامبر ۱۹۹۱ آغاز شد. بودجه در ابتدا ۲۸ میلیون دلار بود، اما توسط براندون تارتیکوف به ۴۰ میلیون دلار افزایش یافت. فیلم در محل در مناطق اطراف لندن، در کالج نیروی دریایی سلطنتی، گرینویچ، و در استودیو پین‌وود فیلمبرداری شد.[۴] صحنه‌ها نیز در آکادمی نیروی دریایی ایالات متحده در آناپولیس، مریلند فیلمبرداری شد.[۵]

بازخوردها[ویرایش]

علیرغم دریافت نقدهای کلی مثبت، فیلم در طول اکرانش جنجال برانگیخت، از تام کلنسی که فیلم را انکار کرد، تا منتقدانی که شکایت داشتند این فیلم بسیار متفاوت از کتاب است.[۶][۷][۸]

در متاکریتیک بر اساس ۲۳ بررسی، میانگین امتیاز ۶۴ از ۱۰۰ را محاسبه کرد که نشان‌دهنده «بررسی‌های عموماً مطلوب» است. تماشاگران در نظرسنجی سینماسکور به فیلم نمره متوسط "A-" در مقیاس A + تا F دادند.[۹]

منابع[ویرایش]

  1. "Patriot Games (15)". British Board of Film Classification. June 9, 1992. Archived from the original on March 6, 2018. Retrieved September 4, 2016.
  2. Welkos, Robert W. (1992-05-23). "Clancy's War Over 'Patriot Games' Ends". Los Angeles Times. Archived from the original on November 4, 2012. Retrieved 2011-01-06.
  3. "Patriot Games (1992)". Box Office Mojo. Archived from the original on July 12, 2018. Retrieved 2014-01-23.
  4. Movies: Mr. Nice Guy Dives Back Into Action بایگانی‌شده در آوریل ۶, ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine Welkos, Robert M. LA Times, March 22, 1992.
  5. Harrison Ford is on location in Annapolis, but nobody seems to care بایگانی‌شده در آوریل ۶, ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine Norton, Monica. The Baltimore Evening Sun, Dec. 4, 1991.
  6. "Patriot Games". Chicago Sun-Times. Archived from the original on April 1, 2014. Retrieved 2014-01-23.
  7. Welkos, Robert W. (1992-06-11). "Variety Editor's Letter Over Review Angers Employees". Los Angeles Times. Archived from the original on May 26, 2010. Retrieved 2011-01-06.
  8. "Patriot Games". Entertainment Weekly. 1992-06-05. Archived from the original on April 21, 2009. Retrieved 2011-01-07.
  9. "Home". CinemaScore (به انگلیسی). Retrieved 2022-02-28.

پیوند به بیرون[ویرایش]