بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۸۸

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نشان رسمی بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۸۸
شهر میزبانسئول، کره جنوبی
کشورهای شرکت‌کننده۱۵۹
شمار ورزشکاران۸۳۹۱
رویدادها۲۶۳ در ۲۷ ورزش
افتتاحیه۱۷ سپتامبر
اختتامیه۲ اکتبر
افتتاح‌کننده
رئیس‌جمهور روه تای-وو
مشعل
چانگ سانمن
کیم ون تاک
سون کی چانگ
ورزشگاهورزشگاه المپیک سئول

المپیک تابستانی ۱۹۸۸ (در انگلیسی: Games of the XXIV Olympiad) که به‌طور رسمی با نام «بازی‌های المپیاد بیست و چهارم» شناخته می‌شود، از ۱۷ سپتامبر تا ۲ اکتبر ۱۹۸۸ میلادی در شهر سئول در کشور کره جنوبی و با حضور ۸٬۳۹۱ ورزشکار (۶۱۹۷ مرد و ۲۱۹۴ زن) از ۱۵۹ کشور جهان و در ۲۳ ورزش مختلف شامل ۳۱ رشته برگزار شد و در ۲۳۷ مسابقه مدال اهدا شد.[۱]

این اولین المپیک در کره جنوبی و دومین المپیک تابستانی در آسیا بود که برگزار شد. این‌ها آخرین بازی‌های المپیک جنگ سرد و همچنین برای اتحاد جماهیر شوروی و آلمان شرقی بودند، زیرا هر دو قبل از بازی‌های المپیک بعدی در سال ۱۹۹۲ وجود نداشتند.

از تحریم‌های بسیار بزرگ‌تری که در سه دوره قبلی مشاهده شد، اجتناب شد، که منجر به بیشترین تعداد کشورهای شرکت‌کننده در دوران جنگ سرد شد و بنابراین به عنوان المپیکی تلقی شد که پایه‌های پایان جنگ سرد را پایه‌گذاری کرد.

برای کره جنوبی المپیک ۱۹۸۸ یک رویداد نمادین بود که وجهه بین المللی آن را ارتقا داد و در عین حال به غرور ملی نیز کمک کرد. تنها سی و پنج سال پس از جنگ کره که کشور را ویران کرد و طی یک دهه ناآرامی اجتماعی در کره جنوبی، المپیک با موفقیت برگزار شد.[۲]

انتخاب میزبان[ویرایش]

کاندیداها:

  1. سئول-کره جنوبی
  2. ناگویا-امپراتوری ژاپن


انتخاب: سئول

محل رای گیری: بادن-بادن-آلمان غربی

ورزش‌ها[ویرایش]

ورزش‌های غیررسمی[ویرایش]

کشورهای شرکت کننده[ویرایش]

در فهرست زیر، تعداد داخل پرانتز تعداد ورزشکاران هر کشوری را نشان می‌دهد که در سئول مسابقه داده‌اند:[۳]

^ Note: Brunei participated in the Opening Ceremonies and Closing Ceremonies, marking its first appearance at the Olympic Games, but its delegation consisted of only one swimming official.

جدول مدال‌ها[ویرایش]

مراسم اختتامیه بازی‌های المپیاد بیست و چهارم در سئول.

  *   میزبان

رتبه کشور طلا نقره برنز مجموع
۱  اتحاد شوروی (URS) ۵۵ ۳۱ ۴۶ ۱۳۲
۲  آلمان شرقی (GDR) ۳۷ ۳۵ ۳۰ ۱۰۲
۳  ایالات متحده آمریکا (USA) ۳۶ ۳۱ ۲۷ ۹۴
۴  کره جنوبی (KOR) ۱۲ ۱۰ ۱۱ ۳۳
۵  آلمان غربی (FRG) ۱۱ ۱۴ ۱۵ ۴۰
۶  مجارستان (HUN) ۱۱ ۶ ۶ ۲۳
۷  بلغارستان (BUL) ۱۰ ۱۲ ۱۳ ۳۵
۸  رومانی (ROU) ۷ ۱۱ ۶ ۲۴
۹  فرانسه (FRA) ۶ ۴ ۶ ۱۶
۱۰  ایتالیا (ITA) ۶ ۴ ۴ ۱۴

منابع[ویرایش]

  1. ایران، کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی. «بیست و چهارمین دوره - 1988 سئول». کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۰-۰۳.
  2. Harvey، Randy (۱۹۸۸-۰۹-۱۴). «OLYMPICS '88: A PREVIEW : THE HOST CITY : Seoul Rises From Ashes to Become Metropolitan Center of Distinction». Los Angeles Times (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۰-۰۳.
  3. «Participating Countries Olympic Games 1988 Seoul». web.archive.org. ۲۰۰۷-۱۰-۱۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ ژوئن ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۰-۰۳.