بازی‌های آسیایی
| فارسی | English | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
بازی‌های آسیایی که آسیاد[۲] هم خوانده می‌شود، یک رویداد چند ورزشی قاره‌ای است که هر ۴ سال یکبار بین ورزشکاران کشورهای مختلف سراسر قاره آسیا برگزار می‌شود. این رویداد تا سال ۱۹۷۸ توسط فدراسیون بازی‌های آسیایی (AGF) برگزار می‌شد اما در نشست دهلی نو تصمیم گرفته شد که پس از آن توسط شورای المپیک آسیا (OCA) ساماندهی و برگزار شود.[۳] این بازی‌ها توسط کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) به رسمیت شناخته می‌شود و به عنوان دومین رویداد بزرگ چند ورزشی پس از بازی‌های المپیک توصیف می‌شود.[۴][۵] نخستین دوره این بازی‌ها در سال ۱۹۵۱ میلادی برگزار شد. دومین دوره بازی‌های آسیایی به فاصله ۳ سال از دور اول اجرا شد؛ اما پس از آن دوره، بازه زمانی ۴ ساله تا به امروز رعایت شده‌است. محتویاتتاریخچه[ویرایش]مسابقات المپیک لندن در سال ۱۹۴۸ برگزار شد. در حاشیه این رخداد بین‌المللی، طرح برگزاری بازی‌های آسیایی موسوم به المپیک آسیایی توسط «ساندهی گورو دات» رئیس کمیته المپیک هندوستان مطرح شد که مورد توافق قرار گرفت. طبق توافق‌های صورت گرفته قرار بود نخستین دوره این بازی‌ها دو سال بعد از بازی‌های المپیک یعنی در سال ۱۹۵۰ در هندوستان برگزار شود اما این مسابقات با یک سال تأخیر در ۴ مارس سال ۱۹۵۱ آغاز شد. ۱۹۵۱- نخستین دوره المپیک آسیایی در دهلی نو، پایتخت هندوستان به انجام رسید. در اولین دوره ۱۱ کشور حضور داشتند و ایران تنها کشور خاورمیانه بود که در این رویداد شرکت داشت. در نخستین دوره ژاپن اول، هندوستان دوم و ایران سوم شدند. ۱۹۵۴- دومین دوره این مسابقات در مانیل، پایتخت فیلیپین برگزار شد. این مسابقات مصادف بود با ماجراهای کودتای ۲۸ مرداد و به همین سبب تیم ایران در این مسابقات شرکت نداشت. در این دوره از مسابقات ۱۹ کشور آسیایی شرکت کردند. ۱۹۵۸- سومین دوره این مسابقات در توکیو، پایتخت ژاپن برگزار شد. در این مسابقات ۲۰ کشور شرکت کردند که ژاپن، کره‌جنوبی و چین رده‌های یک تا سه را به خود اختصاص دادند. ایران در این دوره به مقام هفتم رسید. در این دوره که ایران پس از یک دوره غیبت به بازی‌ها برگشت، تعداد ورزشکاران کشورها به ۲۰ کاروان افزایش یافت. این بار هم ژاپنی‌ها روی سکوی نخست، و بالاتر از کره‌جنوبی و چین قرار گرفتند تا شرق آسیا حرف اول و آخر بازی‌ها را بزند. ایران هم به رده هفتم سقوط کرد. ۱۹۶۲- چهارمین دوره مسابقات در جاکارتا، پایتخت اندوزی برگزار شد. ایران به همراه چین و اسرائیل در این دوره از مسابقات شرکت نداشتند و تعداد کشورهای شرکت‌کننده نیز به ۱۶ کشور کاهش یافت. ژاپن بار دیگر قهرمان این مسابقات شد. ۱۹۶۶- پنجمین دوره مسابقات در بانکوک، پایتخت تایلند با حضور ۱۸ کشور در ۱۴ رشته ورزشی برگزار شد. در این دوره ایران، چین و اسرائیل به رقابت‌ها بازگشتند. بازی‌ها را سلطان بومیپول با حضور ۱۸ کشور برای مصاف در ۱۴ رشته ورزشی افتتاح کرد. تعداد مدال‌های طلای ژاپنی‌ها باز هم از مجموع مدال‌های طلای سایر کشورها بیشتر بود. چین قهرمان شد و ایران دوباره در رده هفتم قرار گرفت. ۱۹۷۰- ششمین دوره مسابقات نیز در یک اقدام عجیب بار دیگر در بانکوک، پایتخت تایلند برگزار شد. این مسابقات قرار بود در کره‌جنوبی برگزار شود اما این کشور دچار مشکل مالی شد و تایلند پذیرفت که برای دومین بار پیاپی میزبان مسابقات باشد. در این دوره ژاپن همچنان در صدر ورزش آسیا قرار گرفت. چینی‌ها فقط به یک مدال طلا بسنده کردند و ایران نیز با ۹ طلا که ۶تای آن در کشتی بود، در رده چهارم ایستاد. ۱۹۷۴- هفتمین دوره مسابقات در تهران، پایتخت ایران برگزار شد. در این دوره، که محمدرضا پهلوی افتتاح کننده آن بود، تیم‌هایی مثل کویت و بحرین، برای نخستین بار در مسابقات حضور یافتند تا رکورد تعداد کشورها نیز به عدد ۲۵ برسد. ژاپن برای هفتمین دوره پیاپی باقی تیم‌ها را پشت سر گذاشت. ایران با ۳۶ مدال طلا که ۲۳ تای آن در کشتی آزاد، فرنگی و وزنه‌برداری به دست آمد، در رده دوم قاره پهناور ایستاد که بهترین نتیجه ایران در تاریخ ورزش آسیا محسوب می‌شود. ۱۹۷۸- هشتمین دوره مسابقات بار دیگر در بانکوک، پایتخت تایلند برگزار شد تا تایلند رکورددار میزبانی این مسابقات باشد. ایران در این دوره از بازی‌ها به دلیل حوادث مربوط به انقلاب، شرکت نکرد. همچنین از این دوره از بازی‌ها، اسرائیل برای همیشه از شرکت در مسابقات آسیایی محروم شد. ۱۹۸۲- نهمین دوره مسابقات در دهلی نو، پایتخت هندوستان و مبدأ این بازی‌ها با حضور ۳۳ کشور برگزار شد. ایران پس از انقلاب در شرایطی به بازی‌ها بازگشت و برترین تیم غرب آسیا لقب گرفت که نام کشورهایی مثل قطر نیز برای نخستین بار در جمع تیم‌ها دیده می‌شد. در این دوره سرانجام، استیلای ژاپنی‌ها بر ورزش آسیا پایان یافت و چین موفق شد با اختلاف ۴ مدال طلا قهرمان شود. ۱۹۸۶- دهمین دوره را سئول، پایتخت کره‌جنوبی میزبانی کرد. در این مسابقات چینی‌ها به رکورد ۹۴ مدال طلا رسیدند و بعد از آنها ورزشکاران کره‌جنوبی با ۹۳ طلا در رده بعدی قرار گرفتند. ۱۹۹۰- یازدهمین دوره مسابقات بازی‌های آسیایی در پکن، پایتخت کشور چین به انجام رسید. در این دوره، کره شمالی نیز حضور یافت و رده سوم را به خود اختصاص داد. ایران در این دوره توانست مدال طلای فوتبال را با پیروزی بر تیم کره شمالی بدست آورد. ۱۹۹۴- دوازدهمین دوره را ژاپن و این‌بار شهر هیروشیما میزبانی کرد. ۴۲ کشور شرکت‌کننده با حدود ۶ هزار و ۹۰۰ ورزشکار در رقابت‌ها حضور یافتند. در این دوره کشورهای آسیای میانه هم با فروپاشی شوروی حضور یافتند و معادلات ورزش آسیا را تغییر دادند. ازبکستان به محض ورود با درخشش ایگور شکورین، طلای فوتبال را گرفت. قزاقستان هم ۲۵ طلا گرفت تا در رده سوم بایستد. ترکمنستان، تاجیکستان و قرقیزستان اما از همان بدو ورود به صحنه ورزش آسیا تا امروز، همواره به تک‌ستاره‌های ورزش خود قناعت کرده‌اند. ایران به یُمن درخشش کشتی‌گیران خود به رده ششم دست یافت و اگر آسیای میانه‌ای‌های تازه ورود کرده نبودند، چهارم می‌شد. ۱۹۹۸- سیزدهمین دوره مسابقات برای مرتبه چهارم در بانکوک، پایتخت تایلند برگزار شد. چینی‌ها که قدرت برتر آسیا شده بودند قهرمان این دوره شدند و بعد از آنها ورزشکاران کره‌جنوبی و ژاپن جایگاه خود را به عنوان برترین‌های قاره بزرگ تثبیت کردند. در این دروه ایران با کسب ۱۰ طلا در مکان هفتم قرار گرفت. ۲۰۰۲- چهاردهمین دوره بازی‌های آسیایی را شهر بوسان در کره‌جنوبی برگزار کرد. در این دوره ۷۶۰۰ ورزشکار از ۴۴ کشور شرکت داشتند. چینی‌ها بار دیگر با کسب ۱۵۰ مدال طلا خود را به عنوان طلایی ورزش آسیا معرفی کرند. ایران در این دوره از مسابقات با یک پله سقوط به مکان دهم بسنده کرد. ۲۰۰۶- پانزدهمین دوره این رویداد آسیایی در دوحه، پایتخت قطر به انجام رسید. ۱۳ هزار نفر از ۴۵ کشور به بازی‌ها آمدند که از تعداد ورزشکاران حاضر در آخرین دوره بازی‌های المپیک نیز حدود سه هزار نفر بیشتر بود. چین، کره جنوبی و ژاپن مثلث قدرت را تشکیل دادند و قزاقستان با پیشرفتی چشمگیر چهارم شد. ایران نیز ششم شد تا بهترین تیم غرب آسیا باشد. مرگ کیم هیونگ چیل، سوارکار کره‌جنوبی، از حوادث تلخ این بازی‌ها بود. ۲۰۱۰- شانزدهمین دوره را شهر گوانگ‌ژو در چین میزبانی کرد. در این دوره ۹۷۰۴ ورزشکار از تمام کشورهای عضو شورای المپیک آسیا، یعنی ۴۵ کشور شرکت داشتند. در این دوره از مسابقات ورزشکاران در ۴۱ رشته ورزشی به رقابت پرداختند که یک رکورد تازه محسوب می‌شد. در پایان این دوره، کشور میزبان با ۱۵۱ طلا به مقام نخست رسید. ۲۰۱۴- هفدهمین دوره مسابقات بازی‌های آسیایی در شهر اینچئون کره‌جنوبی برگزار شد. چین باز هم قهرمان شد و ایران با کسب ۲۱ نشان طلا در رده پنجم قرار گرفت. تیم ملی والیبال مردان ایران با شکست دادن تیم میزبان برای نخستین بار قهرمان بازی‌های آسیایی شد. ۲۰۱۸- هجدهمین دوره را جاکارتا، پایتخت کشور اندونزی به همراه پالم‌بانگ میزبانی کرد. جاکارتا میزبان اصلی بود و پالم‌بانگ به عنوان شهر کمک میزبان چند مسابقه در این دوره را برگزار کرد. در این دوره تیم چین، همانند چند دوره گذشته قهرمان شد و ایران هم با کسب ۲۰ نشان طلا ششم شد. تیم‌های ملی کبدی زنان و مردان ایران برای نخستین بار قهرمان شدند. فهرست بازی‌های آسیایی[ویرایش]
شمارش مدال‌ها[ویرایش]از ۴۶ کمیته ملی المپیک شرکت‌کننده در طول برگزاری بازی‌ها، ۴۳ کشور حداقل یک مدال در این رقابت‌ها کسب کرده‌اند و هنوز سه کشور باقی مانده‌اند: بوتان، مالدیو و تیمور شرقی که هنوز یک مدال هم کسب نکرده‌اند. ۳۸ کشور حداقل یک مدال طلا کسب کرده‌اند (فقط ژاپن و هند در همه دوره‌های بازی‌های آسیایی این کار را کرده‌اند)، این درحالیست که فقط ژاپن و چین دو کشوری در تاریخ برگزاری این رقابت‌ها هستند که به عنوان قهرمانی دست یافته‌اند.[۲۴]
کشورهای با مدال[ویرایش]
کشورهای بدون مدال[ویرایش]کشورهای کج نوشته شده کشورهایی هستند که در تاریخ برگزاری این رویداد حضور داشته‌اند، ولی در حال حاضر وجود ندارند.
جایزه با ارزش‌ترین ورزشکار[ویرایش]جایزه با ارزش‌ترین ورزشکار (MVP) از بازی‌های سال ۱۹۹۸ در بانکوک به فرد برگزیده داده می‌شود.
منابع[ویرایش]
|
The Asian Games, also known as Asiad,[1] is a continental multi-sport event held every four years among athletes from all over Asia. The Games were regulated by the Asian Games Federation (AGF) from the first Games in New Delhi, India, until the 1978 Games. Since the 1982 Games, they have been organized by the Olympic Council of Asia (OCA), after the breakup of the Asian Games Federation.[2] The Games are recognized by the International Olympic Committee (IOC) and are described as the second largest multi-sport event after the Olympic Games.[3][4] There have been nine nations that have hosted the Asian Games. Forty-six nations have participated in the Games, including Israel, which was excluded from the Games after their last participation in 1974. The most recent games was held in Jakarta and Palembang, Indonesia from 18 August to 2 September 2018. The next games are scheduled to be held in Hangzhou, China from 10 - 25 September 2022. Since 2010, host cities are contracted to manage the Asian Games and the Asian Para Games, the latter an event for athletes with physical conditions to compete with each other. The Asian Para Games are held immediately following the Asian Games. ContentsHistoryPrior formationThe Far Eastern Championship Games existed previous to the Asian Games, the former mooted in 1912 for a location set between the Empire of Japan, the Philippines, and China. The inaugural Far Eastern Games were held in Manila in 1913 with 6 participating nations. There were ten Far Eastern Games held by 1934. The second Sino-Japanese War in 1934, and Japan's insistence on including the Manchu Empire as a competitor nation in the Games, brought China to announce its withdrawal from participation. The Far Eastern Games scheduled for 1938 were cancelled. The organization was discontinued.[5] FormationAfter World War II, sovereignty came to several areas of Asia. Many of these countries sought to exhibit Asian prowess without violence. At the London 1948 Summer Olympics, a conversation started amongst China and the Philippines to restore the idea of the Far Eastern Games. Guru Dutt Sondhi, the Indian International Olympic Committee representative, believed that the restoration of the Far Eastern Games would sufficiently display the spirit of unity and level of achievement taking place in Asian sports. He proposed the idea of a new competition – which came to be the Asian Games. The Asian Athletic Federation would eventually be formed. A preparatory committee was set up to draft the charter for this new body. On 13 February 1949, the Asian Athletic Federation was formally inaugurated in and New Delhi announced as the inaugural host city to be held in 1950.[6][7] Crisis, reorganisation, expansion The first Asian Games opening ceremony In 1962, the Games were hit by several crises. The host country Indonesia, refused to permit the participation of Israel and Taiwan due to political and religious issues. The IOC would terminate its sponsorship of the Games and terminated Indonesia membership in the IOC.[8] The Asian Football Confederation (AFC),[9] International Amateur Athletics Federation (IAAF) and International Weightlifting Federation (IWF), also removed their recognition of the Games.[10][11] South Korea renounced its plan to host the 1970 Asian Games on the grounds of a national security crisis; the main reason was due to a financial crisis. The previous host, Thailand, would host the Games in Bangkok using funds transferred from South Korea.[12] Japan declined the opportunity to host was asked to host; they were already committed to Expo '70 in Osaka.[13] This edition marked the Games' inaugural television broadcasting, world-wide.[14] In Tehran, in 1974, the Games formally recognized the participation of China, North Korea and Mongolia. Israel was allowed to participate despite the opposition from the Arab world, while Taiwan was permitted to continue taking part (as "Chinese Taipei") although its status was abolished in general meeting on 16 November 1973 by Games Federation.[15] Prior to the 1978 Games, Pakistan retracted its plan to host the 1975 Games due to a financial crisis and political issues.[16] Thailand offer to host and the Games were held in Bangkok. As in 1962, Taiwan and Israel were refused the participation by Games Federation, amid political issues and security fears.[17] Several governing bodies protested the ban. The IAAF threatened to bar the participating athletes from the 1980 Summer Olympics.[18] Several nations withdraw prior to the Games opening.[19] These events led the National Olympic Committees in Asia to revise the constitution of the Asian Games Federation. The Olympic Council of Asia was created in November 1981, excluding Israel.[20] India was scheduled to host in 1982 and the OCA decided not to drop the old AGF timetable. The OCA formally started to supervise the Games with the South Korea 1986 Asian Games.[21] In the succeeding Games, Taiwan (Republic of China) was re-admitted, under pressure by the People's Republic of China to compete as Chinese Taipei.[22] In 1994, the Games included the inaugural participation of the former republics of the Soviet Union: Kazakhstan, Kyrgyzstan, Tajikistan, Turkmenistan, and Uzbekistan. It was the inaugural Games held in a host country outside its capital city.[23] However, Iraq was suspended from the Games due to the 1990 Persian Gulf War. North Korea boycotted the Games due to political issues. It was marred during the Games' opening ceremony by the death of Nareshkumar Adhikari, the chief of the Nepalese delegation.[24] The 1998 Games marked the fourth time the Games were held in Bangkok, Thailand. The opening ceremony was on 6 December; the previous three were on 9 December. King Bhumibol Adulyadej opened the Games; the closing ceremony was on 20 December (the same date as all the previous games hosted by Thailand). SymbolsThe Asian Games Movement uses symbols to represent the ideals embodied in the Asian Games charter. The Asian Games motto is “Ever Onward” which was designed and proposed by Guru Dutt Sondhi upon the creation of the Asian Games Federation in 1949. The Asian Games symbol is a bright sun in red with 16 rays and a white circle in the middle of its' disc which represents the ever glimmering and warm spirit of the Asian people. MascotsSince the 1982 Asian Games in New Delhi, India, the Asian Games have had a mascot, usually an animal native to the area or occasionally human figures representing the cultural heritage. ParticipationAll 45 members affiliated to the Olympic Council of Asia (OCA) are eligible to participate in the Games. According to membership in the OCA, transcontinental Kazakhstan participates in the Asian Games but Egypt does not, participating in the African Games instead. Various countries participating in the European Games rather than the Asian Games are partially or fully in Asia: Turkey, Russia (major parts in Asia); Azerbaijan, Georgia (almost completely in Asia); Cyprus, Armenia, Israel (fully in Asia). In history, 46 National Olympic Committees (NOCs) have sent competitors to the Games. Israel has been excluded from the Games since 1976, the reason cited as being due to security reasons.[25] Israel requested to participate in the 1982 Games, but the request was rejected by the organizers due to the Munich massacre.[26] Israel is now a member of the European Olympic Committees (EOC) and competes at the European Games. Taiwan, Palestine, Hong Kong, and Macau participate in the Asian Games according to membership in OCA. Due to its continuing ambiguous political status, Taiwan participates in the Games under the flag of Chinese Taipei since 1990. Macau NOC is allowed to compete as one of the NOCs in Asian Games, despite not being recognized by the International Olympic Committee (IOC) for participation in the Olympic Games. In 2007, the President of OCA, Sheikh Ahmed Al-Fahad Al-Ahmed Al-Sabah, rejected the proposal to allow Australia to participate in the Games. He stated that while Australia would add good value to the Asian Games, it would be unfair to the Oceania National Olympic Committees (ONOC).[27] Being members of ONOC, Australia and New Zealand participates in Pacific Games since 2015. This motion was mooted again in 2017 after Australia's participation in the 2017 Winter Games as they are in discussions to become a full Asian Games member from 2022 or 2026.[28] However, the Australian Olympic Committee announced that Australia would be allowed a small contingent of athletes for the 2022 Games, as long as the qualification for Summer Olympics events such as basketball and volleyball are through Asia.[29] Only seven countries, namely India, Indonesia, Japan, the Philippines, Sri Lanka, Singapore and Thailand have competed in all editions of the games. List of Asian Games
SportsThe average for the edition of events by the edition of the Asian Games is of nearly 260 events with 24 sports by edition. Fifty-one sports, spanning 39 different disciplines and nearly 400 events, have been part of the Asian Games program at one point or another, including the 2018 Games in Indonesia. The edition where the largest number of events was the Guangzhou 2010 Games, where 476 events in 42 sports were disputed. The number of events varies according to edition and the demands of the local organizing committee, along with those of the host country. It was established in 2011, that the Games program would respect the eventual changes to the Olympic Games program along with this, eight extremely popular sports in Asia are in the program, plus up to 7 chosen by the local organization.[49][50]
Disciplines
Medal countOf the 46 National Olympic Committees participating throughout the history of the Games, 43 nations have won at least a single medal in the competition, leaving three nations: Bhutan, Maldives and Timor-Leste yet to win a single medal. 38 nations have won at least one gold medal (only Japan and India have done so at every Asian Games), while Japan and China became the only two nations in history to emerge as overall champions.[51]
Most valuable player awardThe most valuable player (MVP) award was introduced since 1998 Games in Bangkok, Thailand. Below is the list of winners:
Centennial FestivalOn 8 November 2012, the OCA decided at its 31st General Assembly in Macau to create a special multi-sport event called Asian Games Centennial Festival in celebration of the 100th anniversary of the Oriental Games (later became Far Eastern Championship Games).[57] OCA awarded the Philippines the hosting rights as it was the same host 100 years ago. The event was originally scheduled to be held in Boracay Island, Malay, Aklan on 27 to 29 November 2013 but due to the events surrounding Typhoon Haiyan, it was moved to January 2014.[58] References
External links
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
