بابا محمود سهرفیروزانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بابا محمود سهرفیروزانی مشهور به بابا محمود، حاکم سهرفیروزان و لنجانات و از مشاوران ارشد سلطان محمد خدا بنده الجایتو[۱] بود.

بابا محمود سهرفیروزانی در دستگاه حکومتی ایلخانان مغول به جهت نفوذ بین مردم مورد توجه قرار می‌گیرد تا آنجا که پس از به قدرت رسیدن سلطان محمد خدا بنده الجایتو، بابا محمود نیز به عنوان حاکم سهرو فیروزان و لنجانات تعیین می‌گردد.

بابا محمود، فردی با نفوذ و از بزرگان مذهب شیعه بود. گستره‌ی معنوی وی بین مردم به گونه‌ای بود که با گذشت زمان، نام محمود، به معنای «آبادگر» در بین مردم سهرو فیروزان[۲] تبدیل شد. چنان‌ که رواج گسترده‌تر این نام را به این دلیل می‌دانند. مصلح الدین مهدوی بر اساس منابع تاریخی نام بابا محمود را در کتاب اعلام اصفهان ذکر کرده.[۳]

لقب بابا به چه معناست[ویرایش]

کلمه بابا در زبان فارسی اسم است و به معانی پدر، پیران کامل، رئیس و بزرگ، سرکرده، ریش سفید طایفه، قلندر و آن کس که در کاری بزرگ باشد و پدر بزرگ یا جدّ، به‌کار رفته‌است. باباها، پیرها و عموها از بزرگان عرفان به‌خصوص در قرون هفتم تا دهم هجری بوده‌اند و نقش مهمی در گسترش تفکرات علوی و شیعی داشته‌اند. به عنوان مثال می توان بابا پیر را نام برد که از بنیان گذاران مذهب شیعه جعفری در اوایل قرن هفتم در شهرهای اصفهان، بروجرود، لرستان، نهاوند و خوزستان بوده است و یا بابامحمود سهرفیروزانی که از شیعیان صاحب منصب دربار اولجایتو بوده و شیخ صفی الدین اردبیلی نیای سلسله صفوی از شاگردان و مریدان وی بوده است. باباها عموماً از شهرت دوری گزیده و اکثراً در گمنامی به شهرت رسیده‌اند. بنا بر قول مصلح الدین مهدوی در کتابهای مزارات اصفهان، اعلام اصفهان و دانشمندان و بزرگان اصفهان در این شهر بیش از ۵۴ بابا مدفون می‌باشند.

نوع نگرش و شخصیت[ویرایش]

بابا محمود پلی بر زاینده رود بزرگ آن زمان که دومین پل تاریخی بر زاینده رود است و مسجدی به همین نام در سهرفیروزان احداث می‌کند.

اسامی باقی مانده در بین محلی‌ها و بومیان سهرفیروزان مانند قلعه بابا محمود، باغ بابا محمود، چنار بابا محمود، و خرابه‌ها و اراضی به این نام این چنین استناد می‌کند که از بابا محمود آثار مهم و به نامی به جا مانده است.

بابا محمود عالم و عارف شیعه است که طبق نقل‌های پیران محلی گفته می‌شود محمد بن بکران که در روستای بالان یا پیربکران امروزی مدفون است از شاگردان وی بوده و به دستور او در بنایی که در بالان وجود داشته و کاربرد مدرسه، محل تجمع علما بوده‌است؛ متحصن می‌شود تا فوت می‌کند و همان ‌جا به دستور بابا محمود دفن می‌شود.

مقبره بابا محمود[ویرایش]

در بخش میانی سهرفیروزان و در دامنه کوه، قبرستان قدیمی قرار دارد که به دلیل وجود مقبره و مسجد بابا محمود سهرفیروزانی به نام قبرستان بابا محمود نام دارد. در قسمت بالایی قبرستان بابا محمود ساختمانی در ابعادی حدوداً ۷ در ۱۰ متر با دیوارهایی قطور (یک متری) به صورت طاق چشمه که دارای دو دهنه کوچک یک متری و یک دهنه دو متری در مرکز است و مجموعه آن با دالانی کوچک که ورودی آن را تشکیل می‌دهد و الگو گرفته از مسجد بابا محمود با تقریب کوچک تر است، آرامگاه بابا محمود نامیده می‌شود. ارتفاع بنا در نقطه مرکزی به ۵/۴ متر می‌رسد و در نقطه مرکزی بنا، مقبره او قرار دارد که روی قبر او با سنگ مرمر فرش شده و ضریحی چوبی نصب گردیده است.

در بالای قبرستان تاریخی بابا محمود سهرفیروزان، مقبره تاریخی او وجود دارد با دیوار های قطور به صورت طاق چشمه و دارای دو دهنه کوچک و یک دهنه بزرگ در مرکز و الگو گرفته از مسجد بابا محمود با تقریب کوچک تر است و ارتفاع بنا در نقطه مرکزی به 5/4 متر می‌رسد

مسجد بابا محمود[ویرایش]

در بخش میانی سهرفیروزان و در دامنه کوه در بالای قبرستان قدیمی بابامحمود، مسجدی کهن با دیوار های قطور و با پایه های سنگی و سقف ضربی و ساختمانی نسبتاً ساده و کوچک متاثر از معماری دوره ایلخانان مغول که بعد ها ایوانی نیز در آن تعبیه گردیده و معروف به مسجد بابا محمود است قرار دارد که قدمت بنا به اوایل قرن هفتم ه.ق می رسد.

این مسجد دارای گچبری و کاشی کاری زیبایی خصوصاً در اطراف محراب است و مقرنس به کار رفته در این بنا از سادگی در خوری برخوردار است، مسجد دارای 5 حجره یا اتاقک است که همگی حول محور شبستان قرار گرفته اند. ساختمان به صورت سه دهنه ای است که درب اصلی در قسمت میانی و در جانبین آن دو در فرعی دیگر قرار دارد، ظاهراً مسجد بیشر مورد استفاده مردان قرار می گرفته و جنبه خاص تری داشته که با توجه به قدمت و نوع معماری این بنا می توان دریافت حاکمان و امرا و مقامات لشگری در این مسجد با مردم دیدار داشته اند.

در بالای قبرستان تاریخی بابامحمود سهرفیروزان، مسجد بابا محمود با قدمتی بالغ بر 750 سال قرار دارد که با دیوار های قطور و با پایه های سنگی و سقف ضربی و ساختمانی نسبتاً ساده و کوچک متاثر از معماری دوره ایلخانان و مقرنس به کار رفته در این بنا از سادگی در خوری برخوردار است البته به لحاظ نوع معماری این بنا می توان دریافت حاکمان و امرا و مقامات لشگری در این مسجد با مردم دیدار داشته اند.

پل بابا محمود سهرفیروزان[ویرایش]

پل بابا محمود سهرفیروزان مربوط به قرن هفتم ه.ق، دوران ایلخانان به عهد سلطان الجایتو و دومین پل تاریخی بر زاینده رود است و در سهرفیروزان شهرستان فلاورجان واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۴۵ با شمارهٔ ثبت ۶۳۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران در سهرفیروزان به ثبت رسیده‌ است.

پل تاریخی بابامحمود سهرفیروزان، ساخته شده توسط حاکم لنجانات و از مشاوران الجایتو یعنی بابامحمود سهرفیروزانی در سال ۷۰۴ هجری قمری است که این بنای این پل را به بالغ بر ۷۵۰ سال می رساند البته پل بابا محمود سهرفیروزان، در گذشته راه ارتباطی بین شهرتاریخی سهرفیروزان به مسیر خوزستان و فارس بوده‌است که این موضوع اهمیت این بنای تاریخی را افزون می‌کند.

پل تاریخی بابا محمود سهرفیروزان، دومین پل تاریخی بر زاینده رود در استان اصفهان می‌باشد که در دوران ایلخانان به قرن هفتم هجری توسط بابا محمود سهرفیروزانی مشاور اولجایتو و حاکم سهرفیروزان و لنجانات ساخته شده‌ است

آثار تاریخی به جا مانده از بابا محمود[ویرایش]

بابا محمود سهرفیروزانی همانگونه که اشاره شد علاقه‌مند به توسعه و آبادانی عمرانی سهرفیروزان بوده‌ است که آثار قابل توجهی نیز از او به یادگار مانده. اگر چه برخی از این آثار متأسفانه به دلیل ناملایمات روزگار و جهل افراد غیر بومی اکنون وجود ندارد که می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • پل بابا محمود سهرفیروزان
  • مسجد بابا محمود سهرفیروزان
  • چنار بابا محمود سهرفیروزان
  • باغ بابا محمود سهرفیروزان
  • قلعه بابا محمود سهرفیروزان

منابع[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. «سلطان محمد خدابنده اولجایتو». ۲۱ تیر ۱۳۹۹.
  2. «سهرفیروزان». ۲۰ تیر ۱۳۹۹.
  3. اعلام اصفهان. به کوشش سید مصلح الدین مهدوی.